Neden Sonra | Abdurrahim Karakoç

Neden Sonra
Şiir: Abdurrahim Karakoç
Yorum: Serhat Öner

O dedi ki:
Bir gün bana gönül verdin;
'Aşktır benim mayam' derdin
Sonsuz bir hisle severdin,
Aklında mı?

Ben dedim ki:
Aşktan yana, histen yana
Gayri sual sorma bana.
Belki dün bilirdim ama
Unutmuşum!

O dedi ki:
Yüreğime ektin bir köz,
Yaralarım oldu göz göz.
Yemin edip verdiğin söz
Aklında mı?

Ben dedim ki:
Yanan yakar iyi bil ki,
Ben de yaralıyım belki...
Unutmak ayıp değil ki,
Unutmuşum!

O dedi ki:
Yalan söylemezdin hani?
Unutmam derdin sen, beni.
Sormak suç olmasın yani;
Aklında mı?

Ben dedim ki:
Hangi yalan, hangi gerçek?
Meyvesini yedi çiçek,
Soru sorma, cevabım tek;
Unutmuşum!

O dedi ki:
Mühürledin dudaklarım;
Düğümün kalpte saklarım.
Mektup yazan parmakların
Aklında mı?

Ben dedim ki:
Ne mühür kaldı, ne senet...
Er-geç kopar çürük kenet.
Uçmuş akıl denen meret,
Unutmuşum!

O dedi ki:
Beni, benden almıştın ya,
Çıkla sen ben olmuştun ya
Gerçek sevgi, yalan dünya
Aklında mı?

Ben dedim ki:
Vazgeç gayri iş yok bende,
Yitirmişim seni, sende.
Kimin nesisin, adın ne?
Unutmuşum!

Ve bilenler dediler ki:
Aşk da, söz de yalan imiş;
Akıl işi değil bu iş...
Ve sonra hatırladık ki,
Sevenler hep boşa sevmiş...

(Vur Emri) [syf. 65]