ساموئل بکت و بی‌معنایی اگزیستانسیال بشر | تحلیل نمایشنامه‌ی «در انتظار گودو»

در انتظار گودو | ساموئل بکت

در انتظار گودو، یکی از مهم ترین نمایشنامه‌های قرن بیستم، اولین نمایشنامه‌ی حرفه ای #ساموئل_بکت به حساب می‌آید. این اثر برای اولین بار در سال ۱۹۵۳ به نمایش درآمد و از همان زمان، به یکی از اصلی‌ترین سنگ بناهای تئاتر قرن بیستم تبدیل شد.
داستان، حول محور دو مرد ظاهراً بی خانمان می گردد که منتظر شخصی به نام گودو هستند. ولادیمیر و استراگون در کنار درختی در جاده ای بی‌آب و علف به انتظار نشسته‌اند و در نمایشی حضور دارند که حول محور ذهن و هوشیاری خودشان می‌چرخد. نتیجه ی این شرایط، #بازی کلامی خنده‌داری درباره‌ی #شعر و شاعری، رؤیاپردازی و معناباختگی است.
این بازی کلامی، به عنوان تمامی تلاش های مذبوحانه‌ی بشر برای یافتن #معنا در زندگی تفسیر شده است. زبان و نثر بکت در ارائه‌ی مینیمالیسم روشن‌گرانه‌ای پیشگام بود که تمامی تفکرات #اگزیستانسیالیسم اروپای پس از #جنگ_جهانی_دوم را در بر داشت. در انتظار گودو، همچنان یکی از جادویی‌ترین و زیباترین داستان‌های تمثیلی عصر حاضر به شمار می‌آید.

لینک تهیه‌ی این اثر:
نسخه‌ی کاغذی:
https://www.iranketab.ir/book/437-wai...

نسخه‌ی الکترونیک:
https://fidibo.com/book/159343-کتاب-ا...

نسخه‌ی صوتی:
https://fidibo.com/book/171682-در-انت...



#آموزش #روان #فلسفه #روانشناسی #نمایشنامه #محمدامین_ضرابی #philosophy #تئاتر #کتاب