Polacy pomogli mi przetrwać po ucieczce z getta - Barbara Marlow cz. 2. Świadkowie Epoki

Nagranie zrealizowane przez INSTYTUT PILECKIEGO w ramach projektu ŚWIADKOWIE EPOKI.

Witamy na kanale Świadkowie Epoki. Jeśli uważasz materiał za WARTOŚCIOWY prosimy o "ŁAPKĘ W GÓRĘ". Zapraszamy też do oglądania innych nagrań z kanału "Świadkowie Epoki".
Prosimy o SUBSKRYPCJĘ, pozwoli nam to rozwinąć kanał i dzielić się coraz ciekawszymi historiami.
Zachęcamy też do podzielenia się swoją opinią w KOMENTARZACH. A może znasz kogoś, kto mógłby opowiedzieć nam swoją historię? Pisz do nas na adres: [email protected]

Nasza dzisiejsza bohaterka:
W drugiej części swojej opowieści Barbara Marlow zaczyna od opuszczenia getta warszawskiego. Udało jej się razem z mamą po aryjskiej stronie odłączyć od kolumny pracowników. Początkowo przebywały u dawnej opiekunki p. Barbary. Później, dzięki pomocy Polaków: Stanisławy Wedeckiej, Ireny Nowodworskiej i ks. Pawliny, znalazły nowe kryjówki i papiery. Szczęście p. Barbary polegało na tym, że nie miała typowo semickich cech wyglądu – to pozwoliło jej na w miarę normalne funkcjonowanie w okupowanej Warszawie. Działała w konspiracyjnym harcerstwie, chodziła do szkoły z internatem, pewnego razu brała nawet udział w organizacji tajnego koncertu. Była także w stolicy podczas Powstania Warszawskiego - ze względu na wiek zajmowała się przede wszystkim poszukiwaniem jedzenia m.in. dla karmiących matek, które ukrywały się w kinie Palladium. Po powstaniu trafiła do Pruszkowa. W czasie transportu w bydlęcych wagonach postanowiła uciec. Wyskoczyła z pociągu i trafiła do majątku przyjaciół rodziny, gdzie udało jej się nawiązać kontakt z matką.

Copyright by Instytut Solidarności i Męstwa im. Witolda Pileckiego.