گلهای رنگارنگ 334 اصفهان

گلهای رنگارنگ 334 اصفهان


آهنگساز: درویش‌خان
تنظیم آهنگ: بهرام صمیمی
باهمکاری احمد عبادی, نوازندگان: ارکستر گل‌ها به رهبری جواد معروفی (اصفهان)
اشعار : امیدی تهرانی, ادیب صابر ترمذی, فرخی سیستانی, سعدی شیرازی, شیدا, کلیم کاشانی
خوانندگان : عبدالوهاب شهیدی, پوران
گویندگان: نورالدین ثابت ایمانی و آذرپژوهش


نورالدین ثابت ایمانی و آذرپژوهش :

سحرگاهان صبا آمد به گلشن
ز بوی گل معطر كرد دامن
همی گفت از زبان حال بلبل
گل من عید شد چشم تو روشن

امیدی تهرانی



گوینده: آذرپژوهش

با حسن باغ و فرّ بهار و جمال گل
نیكوست حال ما كه نکو باد حال گل
گل بوی و باده نوش به دیدار گل
كه هست امروز روز باده و امسال سال گل

ادیب صابر ترمذی - غزل

آذرپژوهش :

خوشا عاشقی خاصه عهد جوانی
خوشا با پری چهرگان زندگانی
خوشا با رفیقان یك دل نشستن
بهم نوش كردن می ارغوانی
در شادمانی بود عشق خوبان
بباید گشودن در شادمانی

فرخی سیستانی - غزل

خواننده آواز: عبدالوهاب شهیدی

با حسن باغ و فرّ بهار و جمال گل
نیكوست حال ما كه نگو باد حال گل
پر نقش آذری شد و پر صورت پری
باغ از بهار خرم و چشم از جمال گل
گل بوی و باده نوش به دیدار گل
كه هست امروز روز باده و امسال سال گل

ادیب صابر ترمذی - غزل

خواننده آواز: عبدالوهاب شهیدی

تویی كه مهر تو در مهر گل بهار من است كه چهرۀ تو گلستان و لاله زار من است
بهار و سرو گل و سوسن ای بهار بتان چو در كنار منی جمله در كنار من است
قرار من همه در زلف تابدار تو باد كه تاب و حلقۀ او منزل قرار من است

شاعر گمنام


خواننده ترانه: عبدالوهاب شهیدی

سلسلۀ موی دوست حلقۀ دام بلاست
هر كه در این حلقه نیست فارغ از این ماجراست

ترانه سرا: سعدی شیرازی

نوازندگان: ارکستر گل‌ها (اصفهان) آهنگساز: شیدا تنظیم آهنگ: روح‌الله خالقی

خواننده ترانه: عبدالوهاب شهیدی

با ما بی وفا تو كه نبودی پر جور و جفا تو كه نبودی
دور از دل ما تو كه نبودی من از دست غمت حبیبم كه مشكل ببرم جان

ترانه سرا: شیدا


خواننده ترانه: پوران

بیا عشوه و نازم بین بیا راز و نیازم بین
منم شمع و تو پروانه بیا سوز و گدازم بین
نیازارم تو را هر گز دل عاشق نوازم بین دل عاشق نوازم بین
بیا شور و شرارم بین بیا تازه بهارم بین
بیا مستی جاویدان ز آغوش و كنارم بین
بسوزان دل و چون شمع این دل پروانه وارم بین

ترانه سرا: شیدا


گوینده: آذرپژوهش

باد نوروزی به بستان مژده ها آورده است بلبلان را مایۀ برگ و نوا آورده است
گل چه ها در باغ خواهد كرد كه از فیض بهار هر كجا خاری است یك گلشن صفا آورده است

کلیم کاشانی - ترکیب بند

نوازندگان: ارکستر گل‌ها (اصفهان) آهنگساز: شیدا تنظیم آهنگ: روح‌الله خالقی

گلهای که نثارشد ازبرنامه شماره 334 گلهای رنگارنگ بود که باهتمام آقای جواد معروفی وشرکت آقای احمد عبادی وخانم پوران وآقای عبدالوهاب شهیدی تنظیم یافته. اشعاربه ترتیب ازادیب صابر، سعدی، فرُخی سیستانی وابوطالب کلیم . آهنگ موزون اول ازدرویش خان تنظیم ازصمیمی، آهنگ وترانه درعشاق اصفهان ازشیدا، گوینده آذرپژوهش.



شرف‌الادباء شهاب‌الدین ادیب صابر بن‌اسماعیل ترمذی (نیمه یکم سده ۶ق/۵۴۶ق) شناخته شده به ادیب صابر شاعر ایرانی از ترمذ بود. او در زمان سلجوقیان می‌زیسته‌است.

شهاب‌الدین در ترمذ ادب آموخت و شاعری آغاز کرد. سپس در جوانی به خراسان رفت و به فراگیری دانش پرداخت. پس از آن او در شهرهایی مانند مرو، بلخ و خوارزم روزگار گذراند. او در اشعارش خود را صابر و گاه ادیب خوانده‌است. ادیب مدتی به فراگیری ریاضی و فلسفه و مطالعه نظم شاعران عرب، زندگانی و معارف آنها، تاریخ ایرانیان و اعراب و شعر شاعران فارسی‌زبان پرداخت.

به دستور خوارزمشاه اتسز، دست و پایش را بستند و به آب جیحون انداختند تا غرق شد.

علامه سعدالدین امیدی رازی تهرانی (م ۹۲۵ ق) فیلسوف، فقیه، شاعر و طبیب ابتدای عصر صفوی است.

نامش مسعود ارجاسب فرزند خواجه علی از عیان زادگان تهران و تخلصش امیدی است. پدرانش رئیس و کدخدای تهران بوده‌اند که در آن زمان قصبه‌ای از توابع ری بود.

وی را در کودکی برای تحصیل علم نزد مولانا جلال الدین محمد دوانی از قضات دانشمند و محقق آن زمان به شیراز فرستاد. امیدی دروس متداول زمان را آموخت و در طب بیشتر کوشید. او در اواخر عمر به تهران بازگشت و خود در زمره کدخدایان تهران درآمد و در میان تهرانیان احترام فراوانی یافت و مشهورترین باغ آن روزگار تهران را با نام «باغ امید» طرح انداخت. مولانا دوانی بر اثر علاقه به او نامش را به مسعود تغییر داد. امیدی در کنار دیگر آموخته‌هایش شاعری را نیز خوب آموخت. قصیده را نیکو می‌سرود. ساقی نامه ای دارد با اشعار بلند و متین.