ระลึก​ถึงความตายมาเป็นอารมณ์​กรรมฐาน​

หลวงพ่อ​สมภพ​โชติ​ปัญโญ​#มรณะ​นุส​สติ​#ธรรมะดับทุกข์ #​ธรรมะ​ยามเช้า
.................................................................................

วันหนึ่งพระองค์ตรัสถามพระอานนท์ว่า อานันทะ ดูก่อนอานนท์ เธอนึกถึงความตายวันละกี่ครั้ง
พระอานนท์กราบทูลตอบว่า นึกถึงความตายวันละเจ็ดครั้งพระเจ้าข้า
พระองค์ตรัสว่า ยังห่างมากอานนท์ ตถาคตนึกถึงความตายทุกลมหายใจเข้าออก...
แม้แต่พระพุทธเจ้ายังเฝ้าคิดถึงความตาย เพราะผู้ที่คิดถึงความตาย รู้ตัวว่าจะตายแล้ว
ย่อมไม่สั่งสมความชั่ว คอยปลีกตัวออกจากความชั่ว และมีอารมณ์ไม่หวั่นไหวในเมื่อความตายมาถึงแล้ว เพราะคิดอยู่ รู้อยู่เสมอแล้วว่าเราต้องตายแน่นอน...
ขอให้ท่านผู้มีอายุทั้งหลาย โปรดค่อยอยู่ด้วยความไม่ประมาทเถิด





“ดูกรอานนท์...เธอรำลึกและพิจารณาถึงความตายมากเท่าใด?” เป็นประโยคที่พระพุทธองค์ทรงดำรัสต่อพระอานนท์เถรเจ้า

“ข้าพเจ้ารำลึกถึงความตายวันละเจ็ดหนพระเจ้าค่ะ...” พระอรหันต์เจ้าผู้ได้ชื่อว่าทรงมีความทรงจำเป็นเลิศที่สุดในหมู่พระสาวกกราบทูล

“ไม่พอหรอกอานนท์”

พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสตอบ

“ควรพิจารณาเท่าใดถึงจะพอพระเจ้าค่ะ? ”

“เธอควรพิจารณาถึงความตายทุกลมหายใจเข้าออก...” คือถ้อยรับสั่งแห่งพระผู้บริสุทธิ์จากอาสวกิเลส และตรัสรู้ด้วยพระองค์เอง

ที่กล่าวเกริ่นมานั้น เพื่อเป็นการยืนยันถึงความสำคัญของธรรมะอีกข้อหนึ่งในพุทธศาสนา ชื่อว่า ... ‘มรณานุสติ’ เรียกว่าพิจารณาถึงความตาย

การพิจารณาถึงความตายอยู่เสมอ มีคุณประโยชน์คือ ทำให้เราเป็นผู้ถึงพร้อมในความไม่ประมาท เพราะความตายไม่เลือกเวลา-สถานที่ หรืออายุขัยของมนุษย์ ว่าจะมากหรือน้อย คนรวยหรือคนจน...

ในโลกนี้ผู้ก้าวสู่ปรภพมีตั้งแต่อายุไม่กี่วันถึงเป็นร้อยปี...

ที่สำคัญคือ...เราไม่รู้ถึงวันตายของตัวเองว่าจะมาถึงในวินาทีใด?