جنون آدم کشی شاه عباس و کشتار بی رحمانه در گیلان...

سلام من بهزاد هستم به کانال جذاب داستانهای تاریخی خودتون خوش آمدید من سعی دارم داستانهای شنیدنی تاریخی رو برایتان بازگو کنم که از تاریخ لذت ببرید.سعی شده که از صفحات تاریخ داستانهای گفته شودکه تا بحال شاید نشنیده باشید.
به عقیدهٔ مورخان مدرن، شخصیت پیچیدهٔ شاه عباس، او را به «مردی متدین و مهربان و در عین حال زیرک و بیرحم، کنجکاو و بصیر و در عین حال نامطمئن و پارانوئید» تبدیل کرد. ناظران اروپایی او را مبارزی ماهر، بی‌باک، با اعتماد به نفس و آگاه می‌دانستند و تحت تأثیر شخصیتش قرار گرفتند. پیترو دلاواله در سال ۱۶۱۸ او را «زیرک و به شدت هشیار و دلیر» توصیف کرد. عباس به فارسی و آذری تسلط داشت و معمولاً با لحنی دوستانه صحبت می‌کرد. با این حال، او گاهی به شدت خشمگین و کینه‌توز می‌شد.

به گفته پیترو دلاواله: «او دارای طبیعتی غمگین است و به طوری که من فکر می‌کنم افکار گوناگون نیز به این حالت او کمک می‌کنند. شاید علت اساسی غم عمیق شاه مرگ فرزندش صفی میرزای جوان باشد که همه به لیاقت و فراست او امیدواری زیادی داشتند. شاه پس از این که به او مظنون شد و او را کشت، فهمید که اشتباه بزرگی مرتکب شده است و می‌گویند این پدر غم زده هر روز مدت زیادی به این مناسبت گریه می‌کند. کسانی که به این وضع آشنایی ندارند و فقط شاه را از روی اطوار و حرکات غمگین او قضاوت می‌کنند به این نتیجه می‌رسند که او گرفتار بیماری روحی است. باید اشاره کنم که شاه در درون خود و همچنین به مناسبت افکار رنج آور مربوط به جنگ و غیره بسیار محزون و افسرده است و گرچه در میان مردم کاملاً عکس این رفتار می‌کند و خود را شاد نشان می‌دهد با این حال گاه به گاه روحیه او از خلال حرکات و اطوارش نمایان می‌شود»
شاه عباس شخصی سبزه، قد کوتاه اما عضلانی بود و ریش خود را می‌تراشید و سبیلی بلند داشت. او بر خلاف جایگاهش، لباسی ساده می‌پوشید و شمشیر خود را همیشه با خود حمل می‌کرد. عباس به تفریح و نوشیدن شراب علاقه‌مند بود. او به علما و امرای قزلباش اعتماد نداشت، بدین ترتیب به سلطنتی مستبدانه تمایل داشت. به گفتهٔ دلاواله، عباس عقیده داشت که «حاکم لایق باید دشمن را نابود یا مطیع کند یا در غیر اینصورت، خودش در میدان نبرد کشته شود.»
شاه عباس از معدود شاهانی است که در خاطرهٔ جمعی ایرانیان ماندگار شد و سلطنتش گرامی داشته شده است. او را عموماً یکی از بزرگ‌ترین فرمانروایان تاریخ ایران و دومان صفوی دانسته‌اند. دوران سلطنت او با چالش‌هایی مواجه شد که توانست آن‌ها را با موفقیت حل کند؛ سرزمین‌های از دست رفته را بازپس‌گیری و نوسازی کرد و یک دولت مرکزی قدرتمند ایجاد کرد. او در تثبیت جامعه و فرهنگ ملی ایران نیز نقش اساسی داشت. در همان زمان شهرها رونق گرفت، خلاقیت هنری و ادبی ایران و نیز اقتصاد کشور رشد کرد.
#شاه عباس صفوی
#تاریخ صفوی
#تاریخ شاه عباس صفوی
#زندگی شاه عباس صفوی
#تاریخچی
#داسان تاریخی