Maraş Ağıdı - Barış Eken

Şiir: Faruk Gökbulut
Beste: Barış Eken
Ney: Mehmet Emre Kartal

MARAŞ AĞIDI

Deprem denen afet sarsınca yeri
Tarifsiz bir hüzün sardı kalpleri
Bitmeyen acıyla günlerden beri
Dişlerimi sıktım sıktım ağladım

Ekran karşısında kaç günler oldu
Sarsıldı yürekler enkazla doldu
Minicik goncalar açmadan soldu
Gözümden yaş döktüm döktüm ağladım

Gelinlik kızlarım Fatmam, Eminem
Vura vura döşüm, kan olsa sinem
Sırtında döşeği Nadire ninem
Gördüğüm an çöktüm çöktüm ağladım

Doksan dokuz taşlı tespih elimde
Yâ Halîm! Yâ Gafûr! Her an dilimde
Vatan evladının ben hayâlimde
Tabutunu çaktım çaktım ağladım

Titreyen ellerle bardak tutandım
Her lokmamı zehir diye yutandım
Çocuğumdan bile susup utandım
Balkonuma çıktım çıktım ağladım

Çığlık varken kocasından erinden
Kalbimin fay hattı koptu derinden
Sarsılarak oynayınca yerinden
Yüreğimi söktüm söktüm ağladım

Semâya açılan bütün elleri
Çevirme Allah'ım! Yeşert illeri
Tekrar açsın diye gonca gülleri
Sol yanıma ektim ektim ağladım

Matem yok diyerek ettiğim yemin
Bir can daha çıktı enkazdan demin
Şükredip Allah'a hemen kalbimin
Söküğünü diktim diktim ağladım

Ay yıldızım, canıma can katanım
Her nefeste sol yanımda atanım
Seni görmeseydim böyle vatanım
Tekrar ağıt yaktım yaktım ağladım