Η Ανταρκτική είναι μια ήπειρος που προκαλεί δέος, αινιγματική, ένας τόπος ακραίων καταστάσεων που εξάπτει τη φαντασία. Το σκληρό της κλίμα, τα κολοσσιαία στρώματα πάγου και η απομακρυσμένη της θέση την καθιστούν ένα από τα πιο δύσκολα μέρη στη Γη για μελέτη και κατανόηση. Αν και η ανθρωπότητα έχει σημειώσει σημαντικές προόδους στην εξερεύνηση του διαστήματος και των ωκεάνιων βυθών, η Ανταρκτική εξακολουθεί να κρύβει αμέτρητα μυστικά κάτω από την παγωμένη της επιφάνεια. Η παγωμένη όψη της ηπείρου κρύβει μια σειρά από γεωλογικά και βιολογικά θαύματα, ορισμένα από τα οποία ανακαλύφθηκαν μόλις πρόσφατα.
1. Το μέγεθος της Ανταρκτικής παρουσιάζεται συχνά λανθασμένα
Μία από τις πιο εντυπωσιακές παρανοήσεις σχετικά με την Ανταρκτική είναι το μέγεθος και το σχήμα της, που οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στις παραμορφώσεις που υπάρχουν σε πολλούς παγκόσμιους χάρτες. Πολλοί άνθρωποι αντιλαμβάνονται την Ανταρκτική ως μια μικρή, απομακρυσμένη χερσαία μάζα που βρίσκεται κρυμμένη στο νοτιότερο σημείο του πλανήτη, μακριά από κάθε άλλο πολιτισμό. Ωστόσο, αυτή η αντίληψη δεν θα μπορούσε να απέχει περισσότερο από την αλήθεια. Ο τρόπος με τον οποίο συνήθως προβάλλονται οι χάρτες, όπως η κοινή προβολή Μερκάτορ, προκαλεί σημαντική παραμόρφωση των χερσαίων όγκων κοντά στους πόλους, κάνοντας συχνά την Ανταρκτική να φαίνεται πολύ μικρότερη από ό,τι είναι.
Στην πραγματικότητα, η Ανταρκτική είναι μια τεράστια χερσαία μάζα, η οποία είναι πολύ μεγαλύτερη από ό,τι πολλοί άνθρωποι αντιλαμβάνονται. Είναι η πέμπτη μεγαλύτερη ήπειρος στη Γη, με έκταση περίπου 14 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα . Αυτό την καθιστά μεγαλύτερη τόσο από την Ευρώπη όσο και από την Αυστραλία. Στην πραγματικότητα, η Ανταρκτική είναι πιο κοντά σε μέγεθος με τη Νότια Αμερική, γεγονός που προκαλεί έκπληξη σε πολλούς. Όταν συγκρίνουμε την Ανταρκτική με άλλες χερσαίες μάζες, η πραγματική της έκταση γίνεται ακόμη πιο εμφανής.
2. Η Ανταρκτική είναι μεγαλύτερη από τις ομόκεντρες Ηνωμένες Πολιτείες
Για να καταδείξετε περαιτέρω το τεράστιο μέγεθος της Ανταρκτικής, αξίζει να τη συγκρίνετε με τη Βόρεια Αμερική. Αν συγκρίνετε τις συνεχόμενες Ηνωμένες Πολιτείες το τμήμα της χώρας που δεν περιλαμβάνει την Αλάσκα και τη Χαβάη με την Ανταρκτική, η παγωμένη ήπειρος την επισκιάζει. Οι όμορες Ηνωμένες Πολιτείες, που καλύπτουν μια έκταση περίπου 9,8 εκατομμυρίων τετραγωνικών χιλιομέτρων , είναι σημαντικά μικρότερες από την Ανταρκτική.
Αυτή η σύγκριση βοηθά να γίνει κατανοητό ότι η Ανταρκτική δεν είναι απλώς μια τεράστια έκταση πάγου, αλλά μια πραγματικά κολοσσιαία ξηρά που συχνά παρεξηγείται λόγω των οπτικών παραμορφώσεων των κοινών χαρτών. Το εντυπωσιακό μέγεθός της υπογραμμίζει επίσης την πρόκληση που αντιμετωπίζουν οι ερευνητές όταν προσπαθούν να εξερευνήσουν και να κατανοήσουν τι βρίσκεται κάτω από την παγωμένη επιφάνειά της. Η τεράστια κλίμακα της ηπείρου σημαίνει ότι μεγάλο μέρος της παραμένει ανεξερεύνητο, με μεγάλα τμήματα της ξηράς να είναι κρυμμένα κάτω από παχιά στρώματα πάγου, μερικά από τα οποία έχουν πάχος μεγαλύτερο από τρία χιλιόμετρα (δύο μίλια).
3. Ένας πιθανός κρατήρας πρόσκρουσης μετεωρίτη κάτω από τον πάγο
Το 2006, μια πρωτοποριακή ανακάλυψη πρόσθεσε ένα νέο επίπεδο ίντριγκας στα μυστήρια της Ανταρκτικής. Χρησιμοποιώντας δορυφορικά δεδομένα, οι ερευνητές εντόπισαν αυτό που θα μπορούσε να είναι τα απομεινάρια ενός αρχαίου κρατήρα πρόσκρουσης μετεωρίτη κάτω από τους πάγους της Ανταρκτικής. Αυτός ο πιθανός κρατήρας, ο οποίος έχει πλάτος περίπου 480 χιλιόμετρα , είναι μία από τις μεγαλύτερες δομές πρόσκρουσης που έχουν εντοπιστεί ποτέ στη Γη. Εάν επιβεβαιωθεί, θα μπορούσε να συναγωνιστεί μερικές από τις πιο διάσημες συγκρούσεις μετεωριτών στην ιστορία, όπως ο κρατήρας Τσικξουλούμπ, ο οποίος πιστεύεται ευρέως ότι συνέβαλε στην εξαφάνιση των δεινοσαύρων.
Η ανακάλυψη αυτού του πιθανού κρατήρα έγινε με τη χρήση δεδομένων που συλλέχθηκαν από τους δορυφόρους της NASA με την ονομασία GRACE («Πείραμα ανάκτησης βαρύτητας και κλίματος»), οι οποίοι ήταν σε θέση να ανιχνεύσουν λεπτές μεταβολές στο βαρυτικό πεδίο της Γης που προκαλούνται από ανωμαλίες μάζας βαθιά κάτω από τον πάγο. Αυτές οι ανωμαλίες πιστεύεται ότι υποδηλώνουν την παρουσία μιας μεγάλης κοιλότητας στο υπέδαφος, η οποία θα μπορούσε να είναι ο τόπος ενός αρχαίου γεγονότος πρόσκρουσης.
Ωστόσο, λόγω της απομακρυσμένης θέσης και του πυκνού καλύμματος πάγου που καλύπτει την περιοχή, δεν έχουν ληφθεί άμεσα δείγματα από την περιοχή για να επιβεβαιωθεί η υπόθεση του μετεωρίτη. Αυτό αφήνει τη θεωρία βασανιστικά χωρίς επιβεβαίωση. Εάν όντως υπάρχει ένας κρατήρας πρόσκρουσης αυτού του μεγέθους κάτω από τον πάγο, θα μπορούσε να έχει βαθιές επιπτώσεις στο κλίμα και τη γεωλογία της Γης κατά τη στιγμή της πρόσκρουσης, συμβάλλοντας ενδεχομένως ακόμη και σε ένα γεγονός μαζικής εξαφάνισης.
Информация по комментариям в разработке