شعر زیبا و غمگین😢 از شهریار | در دیاری که در او...|با دکلمه صفی الله متفق| لایک سبسکرایب نمایید

در دیاری که در او نیست کسی یار کسی
کاش یارب که نیفتد به کسی کار کسی
هر کس آزار من زار پسندید ولی
نپسندید دل زار من آزار کسی
آخرش محنت جانکاه به چاه اندازد
هر که چون ماه برافروخت شب تار کسی
سودش این بس که بهیچش بفروشند چو من
هر که با قیمت جان بود خریدار کسی
سود بازار محبت همه آه سرد است
تا نکوشید پی گرمی بازار کسی
من به بیداری از این خواب چه سنجم که بود
بخت خوابیده کس دولت بیدار کسی
غیر آزار ندیدم چو گرفتارم دید
کس مبادا چو من زار گرفتار کسی
تا شدم خوار تو رشگم به عزیزان آید
بارالها که عزیزی نشود خوار کسی
آن که خاطر هوس عشق و وفا دارد از او
به هوس هر دو سه روزیست هوادار کسی
لطف حق یار کسی باد که در دوره ما
نشود یار کسی تا نشود بار کسی
گر کسی را نفکندیم به سر سایه چو گل
شکر ایزد که نبودیم به پا خار کسی
شهریارا سر من زیر پی کاخ ستم
به که بر سر فتدم سایه دیوار کسی
‪@ostadshahriar‬
به نامردمان مهر كردم بسی
نچیدم گل مردمی از كسی
بسا كس كه از پا در افتاده بود
سراسر توان را زكف داده بود
نه نیروش در تن، نه در مغز، رای
دو دستش گرفتم كه خیزد بپای
چو كم كم به نیروی من پا گرفت
مرا در گذرگاه، تنها گرفت
بحیلت گری خنجری از پشت زد
بخونم ز نامردی انگشت زد
شكستند پشتم نمكخوار گان
دورویان بیشرم و پتیارگان
گره زد بكارم سر انگشتشان
تبسم بلب، تیغ در مشتشان
ندارم هراسی ز نیروی مشت
مرا ناجوانمردی خلق، كشت
محبت به نامرد، كردم بسی
محبت نشاید به هر ناكسی
تهی دستی و بیكسی درد نیست
كه دردی چو دیدار نامرد نیست
‫@مهدیسهیلی-ح6ض‬
در شب تار این زمان، من به کجا رسیده‌ام
در صف مردانگی من، مرد وفا ندیده‌ام
حرف و مرام هرکسی، حق و حرام هرکسی
آنکه خورد نان حرام، آخرتش چو کرکسی
ای که ادب یافت نشد، کم کمکی در دل تو
از چه ادب دار شود، هرکسی در منزل تو
کار تو این گونه شده، چون بری آبرو چنان
مردی به آن نمی‌شود، گر کنی نامردی عیان
پیش همه کس تو چنان، مردی از ارباب قلم
حال آنچه نداری تو چرا، در همه جا کردی الم
کاش تو هم در این زمان، مرد جفا نمی‌شدی
نبرده آبروی کس، حداقل تو بی‌حیا نمی‌شدی
فکر تو این بوده که تو، بزرگ و استاده شدی
نه اینچنین نبوده است، تو از دل افتاده شدی