LA PARODIA DELLO "STRUNZ"!
DIALETTO LOMBARDO:
O'men, dònnen, fiulìt e narìgiatten [da narìgiatt; chi perde il muco dal naso]! I òmen vìven, màgnen, dòrmen e respìren… i lìber lègen, cùi cart a giüghèn, in gèsa prèghen, cùi donn che i stràd a bàtten…. ciùlen, se pàghen, se pàghen no l’ è parchè i danè ghe mànchen; e i donn che bàten a dàvia el cù i a mànden. I òmen vìven cùma pòden. Se piövv se cuàtten, se i fiòcc de nev i stràd imbiànchen, cùi paltùrun se mètten. In estàt se sbiòtten e süden; e trì granìt de gìazz se sgùrghen. In poc paròrl i òmen vìven cùma pòden, in poc paròrl se ràngen. De tüt i òmen pàrlen, disquìsissen, crìtichen… ma un argùmenten tralàsen, igh-nòren [ignòren - gutturale]. I òmen a tüt pènsen, ma l’intestìn trascùren: de STRUNZ mai pàrlen! Dìsen che se vergògnen. Se cùnten quànd ingràssen, se cùnten cùma fan quànd dimagrìssen.., del fürt cul scass al banc del munt di pegn ciciàren… ma mai se cùntennn cume càghen ! Mai descrìven se in gross u strett u lùng u cùrt i STRUNZ che fòra vègnen dal bùs del BUNCHERPANZER! Sciànel, Lanbèn, Cristian Diòren, Pino Silvèstren, profùmen, profùmen, profùmen; i parfùm a stüfen… Parlèm di òmen quand càghen. I òmen al cess a cùren… i gross cintùr se slàssen, i brag sbutònen che poe al ginöch se fèrmen, i müdadun a càlen e i ciapp del cù in tüt il lùr fùlgur se svèlen. I öcc di òmen a sbìrcen i ass che quàtten e circùnden i vas del wàter, perchè ghè quèi che pìssen… i pistùlin a pièghen… e föra del bùs del cess urìnen e i ciambèlet a bàgnen. E quei che dòpo arìven, se sèten… e i ciàpp del cù se bàgnen e sacràmenten ! Scüsem la disgressìonen (disgrèssiun in tedesco)! I òmen sul cess se sèten… i cü se schìscen, i ciàpp se slàrghen, i bùs se dèrven, pel sfors i ven del coll se ingròssen, i facc d'un russ scarlàtt divènten, i öcc spalànchen, i làcrim cùlen… e silenziòsen, maestòsen come un gròssen sigarònen… vill còmmen (benvègnen): i strunz a spùnten ! Se i strunz in gròssen, i òmen patissèn. Se pièghen, i occ a sàren, i dent a strìngenn, cul cu i gìnogg a tùchen, i man se ràtrapissen, ài ass del cess s'agràpen e rüsen, e rüsen, e rüsen… e i strunz cùmpletamenten èssen ! Dal büs del cù pèlus se stàchen, nel cess sprufùnden, i schizz sulèven, i cù se bàgnen e i om rabbrividìssen ! Che strann persòn i òmen ! Guadàgnen e se ne frèghen, perchè i tass ghe frèghen tüt quel che guadàgnen. Frèghen se ciùlen ! Ma l'è qùand càghen che gòden. E in fin di cùnten… dig che càghen se pòden e se pòden no… se PÜRGHEN !!!
Информация по комментариям в разработке