"ΤΩΡΑ ΤΑ ΠΟΥΛΙΑ (Ο ύπνος του αντρείου) ΛΑΚΗΣ ΧΑΛΚΙΑΣ - ΜΙΑ ΞΕΧΩΡΣΤΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ

ΤΩΡΑ ΤΑ ΠΟΥΛΙΑ - (Ο ύπνος του του αντρείου) Επιτραπέζιον -Τραγούδι Λάκης Χαλκιάς
Κλαρίνο: Γιώργος Κωτσίνης - Βιολί: Λάζαρος Ευθυμίου
Μουσική επιμέλεια: Χρήστος Χαλκιάς - Γιώργος Κωτσίνης
Δ/νση ορχήστρας: Χρήστος Χαλκιάς
Διασκευή παραδοσιακού τραγουδιού: Μιχαήλ - Λάκης Χαλκιάς - Χρήστος Χαλκιάς

ΤΩΡΑ ΤΑ ΠΟΥΛΙΑ
Τώρα τα πουλιά , τώρα τα χελιδόνια
τώρα οι πε – καλέ τώρα οι πέρδικες .

Τώρα οι πέρδικες, συχνό-λαλούν και λένε
ξύπν ’αφε – καλέ ξύπνα αφέντη μου.

Ξύπνα αφέντη μου, ξυπνά γλυκιά μ’ αγάπη,
ξύπνα αγκα – καλέ ξύπνα αγκάλιασε.

Ξύπνα αγκάλιασε, κορμί κυπαρισσένιο
κι’ άσπρονε, καλέ κι’ άσπρονε λαιμό.

Γεια σας και χαρά σας ηρωϊκά παιδιά
σε σας ανήκει η δόξα και η ελευθεριά.

Πλάκωσε στον κάμπο, καταχνιά πολύ,
αυτοί δεν είναι κλέφτες παρά ν’ αρματολοί.

Αέρας τα φυσάει τα πλατανόφυλλα,
Θεός να τα φυλάει τα ελληνόπουλα..

Το τραγούδι αυτό κατατάσσεται στην εποχή του ακριτικού βίου
και είναι από τα ωραιότερα δημοτικά μας τραγούδια.
Αναφέρεται σε κάποιο παλικάρι, που ο αφέντης του
τον είχε κάστρο-φύλακα στη βίγλα* του.
Όλα τα βράδια πολεμούσε σκοτώνοντας πολλούς εχθρούς
(στο σημείο αυτό ο νεαρός πολεμιστής παρουσιάζεται και ως
Ο Διγενής Ακρίτας).
Στο πρώτο χάραμα της αυγής και στη μέθη της άνοιξης,
Η αγαπημένη του προσπαθεί να τον ξυπνήσει και
να του προσφέρει τα κάλλη της, αλλά ο νέος την παρακαλεί
να τον αφήσει να ξεκουραστεί γιατί πρέπει να ξαναγυρίσει γρήγορα στη μάχη.
Άλλη νεότερη εκδοχή τον παρουσιάζει ως κλέφτη η αρματολό,
τον δε αφέντη ως καπετάνιο.
Τραγουδιέται στην Ήπειρο (Ζαγόρια), αλλά και σε πολλές άλλες περιοχές
Της Ελλάδας, ακόμα και ως τραγούδι του γάμου.
Έτσι βλέπουμε τη διαχρονικότητα που ο λαός μας του δίνει,
αλλάζοντας το νόημα σύμφωνα με τις ανάγκες της κάθε εποχής
η ανάλογα με την χρησιμότητά του.
*Βίγλα = φυλάκιο σε δεσπόζουσα θέση.