Στην κορυφή του λόφου που δεσπόζει στην περιοχή όπου κάποτε βρισκόταν η πρωτεύουσα του μακεδονικού βασιλείου, οι Αιγές, βρίσκεται ένα μεγαλοπρεπές κτίσμα της αρχαιότητας, το μεγαλειώδες παλάτι του βασιλιά Φιλίππου του Β'.
Ανεβαίνοντας προς το ανάκτορο
συναντούμε τον χώρο ανασκαφών της βασιλικής ταφικής συστάδας των Τημενιδών, την τεράστια νεκρόπολη των αρχαίων Μακεδόνων όπου η συνεχιζόμενη αρχαιολογική έρευνα έχει ανασκάψει δεκάδες τάφους από τους 540 ταφικούς τύμβους.
Τα ευρήματα που ήρθαν στο φως από τις ανασκαφές χρονολογούνται από τον 7ο αιώνα π.Χ και περιλαμβάνουν διάφορα νεκρικά δώρα, τα λεγόμενα κτερίσματα.
Οι πλουσιότεροι πολίτες θάβονταν σε χτιστούς κιβωτιόσχημους τάφους, ενώ οι ευγενείς και τα μέλη της βασιλικής οικογένειας στους μεγάλους μακεδονικούς ταφικούς τύμβους, όπου τα κτερίσματα που τους συνόδευαν ήταν πολύτιμα από χρυσό ασήμι και χαλκό για αυτό και η συντριπτική τους πλειοψηφία έχει συληθεί από την αρχαιότητα.
Πιο ψηλά συναντούμε το ιερό της Ευκλείας, που περιλάμβανε τον κυρίως ναό του 4ου π.Χ αι. τον μεγάλο βωμό, μια μικρή στοά και ένα περιστύλιο καθώς και ένα μεταγενέστερο μικρότερο νέο του 3ου μ.Χ αι.
Πριν το ανάκτορο βρίσκεται το θέατρο των Αιγών όπου δολοφονήθηκε το 336 π.Χ ο Φίλιππος Β’ από τον έμπιστο σωματοφύλακά του Παυσανία που χτίστηκε μαζί με το ανάκτορο
Στην κορυφή του λόφου υπάρχει το μεγαλειώδες κτίσμα που χαρακτηρίζεται σαν ο Παρθενώνας της βορείου Ελλάδος, λόγω της κατασκευής του την κλασσική εποχή και την μεγαλοπρέπεια του που οφείλεται και στο μέγεθος του, αφού ήταν τέσσερις φορές μεγαλύτερο από τον Παρθενώνα, κάνοντας το, το μεγαλύτερο κτίσμα της εποχής.
Η πρόσβαση στο.διόρωφο οικοδόμημα των 9.500 τ.μ γινόταν από την ανατολική πλευρά όπου υπήρχε το μνημειακό πρόπυλο στο κέντρο μια εντυπωσιακής πρόσοψης που διέτρεχε μια δωρική κιονοστοιχία.
Σχεδιασμένο και κατασκευασμένο πιθανόν από τον Πυθέο από την Αλικαρνασσό, είχε μαρμάρινα σκαλοπάτια στην τριπλή είσοδο, ενώ την πρόσοψη συμπλήρωναν μαρμάρινα ψευδοπαράθυρα και πεσσοκίονες με ιωνικά κιονόκρανα και άλλο διάκοσμο.
Οι κίονες του ισογείου είχαν ύψος 7 μέτρα και μαζί με την υπερκατασκευή του πρώτου ορόφου έφτανε συνολικά τα 12 μέτρα, κάνοντας το σύμπλεγμα του ανακτόρου, ορατό από όλη την γύρω περιοχή.
Το μεγαλοπρεπές ανάκτορο συγκέντρωνε πολλές δημόσιες ιδιότητες και λειτουργίες πέρα από αυτήν σαν κατοικία της βασιλικής οικογένειας, αφού λειτουργούσε σαν δικαστήριο, σαν ναός, σαν χώρος συγκεντρώσεων και σαν πολιτιστικό κέντρο.
Στα βόρεια στα δυτικά και στα νότια του είχε μεγάλες αίθουσες δεξιώσεων και συμποσίων.
Το σύμπλεγμα του ανακτόρου ουσιαστικά ήταν ένα ορθογώνιο κτίσμα διαστάσεων 105x89 μέτρα, όπου υπήρχε ένα κεντρικό μεγάλο αίθριο που περιβάλλονταν περιμετρικά από στοές και τις υπόλοιπες αίθουσες και δωμάτια του ανακτόρου.
Το τεράστιο αίθριο στο κέντρο του ανακτόρου μπορούσε να φιλοξενήσει παραπάνω από 4.000 άτομα, και εδώ ήταν που ανακηρύχθηκε βασιλέας των Μακεδόνων ο Αλέξανδρος ο Γ'.
Περιβάλλονταν από 16 κίονες σε κάθε του πλευρά που στήριζαν ανάγλυφη δωρική ζωφόρο που ήταν διακοσμημένη με έντονα χρώματα.
Την ελληνιστική περίοδο έγινε μια μεγάλη προσθήκη δυτικά του ανακτόρου με δευτερεύουσας ποιότητας υλικά, που πιθανόν εξυπηρετούσε με τους χώρους που δημιουργήθηκαν την λειτουργία του ανακτόρου, με αποθηκευτικούς χώρους, κουζίνες, χώρους για το βοηθητικό προσωπικό κλπ.
Στην νότια πλευρά του ανακτόρου προς την πλευρά του λόφου, υπάρχουν οι μεγάλες αίθουσες των συμποσίων.
Ήταν κοινή πρακτική οι αίθουσες αυτές να φέρουν πλούσιο διάκοσμο ακόμα και στα δάπεδα.
Έτσι εδώ συναντούμε περίτεχνα ψηφιδωτά με το πρώτο να αναπαριστά την αρπαγή της Ευρώπης από τον Δία και το δεύτερο σε πολύ καλύτερη κατάσταση να έχει πολύπλοκο και πολύχρωμο φυτικό μοτίβο που καταλήγει στις γωνιές του σε κόρες.
Μετά την κατάλυση του βασιλείου από τους Ρωμαίους το 168 π.Χ στο τέλος του τρίτου μακεδονικού πολέμου, η πόλη των Αιγών λεηλατήθηκε και το ανάκτορο και άλλα κτίρια καταστράφηκαν.
Ελάχιστα τμήματα του διασώθηκαν, ιδίως μετά την αποψηλωση που έγινε τα νεώτερα χρόνια για την ανοικοδόμηση της σύγχρονης πόλης της Βεργίνας, όπως φαίνεται άλλωστε και από την αναστήλωση του ανακτόρου.
Όμως υπήρξαν και τμήματα του, όπως η αίθουσα με το μεγάλο ψηφιδωτό που χρησιμοποιούνταν σαν τόπος λατρείας όπως αποδεικνύει η ύπαρξη βωμού και κατάλοιπα προσφορών κατά τους υστερορωμαϊκούς χρόνους κάτι που βοήθησε στην διάσωση τους.
Φτάνοντας στην Βεργίνα για να επισκεφθείτε τους βασιλικούς τάφους των Αιγών και το πολυκεντρικό μουσείο, οπλιστείτε με κουράγιο και ανεβείτε τον λόφο για να θαυμάσετε αυτό το μοναδικό μεγαλοπρεπές δημιούργημα του βασιλιά Φιλίππου του Β'.
Информация по комментариям в разработке