กว่าจะถึง กลอเซโล - ขับ CB150R เที่ยวคนเดียว ล้มแล้วล้มอีก

น่าจะเป็นทริปที่ลำบากและเฉียดตายที่สุดในชีวิตแล้วครับ เรื่องนี้เล่าเพื่อเป็นตัวอย่างที่ไม่ดี,ประมาท ให้เพื่อนพี่น้องได้เห็น และเชิดชูความดีของชาวบ้านกลอเซโล ผมขึ้นกลอเซโลตอน5โมงเย็น ระยะทางเพียง 25 กิโล
คิดว่าแปปเดียวก็ถึงไม่มืดมาก ปรากฏว่ามันเป็นเส้นทางวิบากที่โหดมาก ผมไม่เคยเจอมาก่อนในตอนกลางคืน และฟ้าก็มืดสนิทโดยไปได้แค่ครึ่งทาง

ขอรวบเลยนะครับ สรุปผมล้มอยู่ 3 รอบ อยู่คนเดียว ตอนกลางคืน ไร้คนผ่านไปมา หนึ่งในนั้นคือเพราะโดนฝูงควายขวางทาง ผมเร่งให้พ้นไป แต่ก็พลาดล้ม และในการล้มรอบสุดท้ายหัวเข่าผมบาดเจ็บ ผมทิ้งของทั้งหมดไว้ข้างทาง เพื่อให้ยกรถไหว แต่ไม่มีแรงติดตั้งกลับ ก็คือไปต่อแค่คนกับรถ (ผมจ้างรถกระบะกลับมาเก็บของที่หลัง)
สุดท้ายผมดิ้นรนมาขอความช่วยเหลือจากชาวบ้านกลอเซโลได้สำเร็จ พวกเขาให้ความช่วยเหลือผมเป็นอย่างดี ผมซาบซึ้งสุดหัวใจ ผมพักที่โรงเรียนอยู่2คืน จนสามารถขับมอไซค์กลับบ้านได้ ถือเป็นประสบการณ์สำคัญในชีวิตเลย ทริปหน้า เสื้อกาด กางเกงกาด ยา ต้องครบๆเลย

ปล.
ผมโอนเงินให้โรงเรียนและชาวบ้านหลายท่านที่ให้ความช่วยเหลือผมรวมๆแล้ว 3,000 บาท อาจไม่มากนักแต่ผมอยากจะตอบแทนอย่างสุดกำลังครับ

------------------------------------------------------------------------------
กว่าจะถึง กลอเซโล - ขับ CB150R เที่ยวคนเดียว ล้มแล้วล้มอีก
#เที่ยวคนเดียว
#CB150R
#กลอเซโล