پژوهشگری که تمام کار علمی اش را توانست ببخشد!

دو پژوهشگر
ژنگ ژوان، محقِقِ مشهوری در زمانِ سلسله‌ی هان بود.
او برای کتابِ "زو ژوان" حاشیه‌نویسی می‌کرد اما هنوز آن را به پایان نرسانده بود.
یک بار‌ او در حالی که سفر می‌کرد، در هُتلی، به‌طورِ اتفاقی با دانشمندِ دیگری به نام فو زیشن مواجه شد. آنها پیش از این، هرگز همدیگر را ملاقات نکرده بودند.
به‌طورِ اتفاقی ژنگ شنید که فو با دیگران در موردِ درکِ خود از کتاب "زو ژوان" صحبت می‌کند. او به‌مدتِ طولانی گوش داد و متوجه شد که درکِ آقای فو بسیار شبیهِ درک‌های خودش است.
بنابراین به او نزدیک شد و گفت : من در حالِ حاشیه‌نویسی برای کتابِ "زو ژوان" هستم اما هنوز آن را تمام نکرده‌ام.
از آنجایی که درکِ آن‌دو بسیار شبیه بود، ژنگ می‌خواست آنچه را که نوشته بود به فو بدهد تا او آن را تمام کند. با کمکِ ژنگ، آقای فو بِالاخره کتاب را به پایان رساند و مشهور شد.
از خودگذشتگیِ ژنگ نیز به همین دلیل به یادگار مانده است.
«ارزش های سنتی»

امپراتور تایزونگ بنیانگذارِ سلسله‌ی تانگ، چهار دلیل برای موفقیتِ خود نام برده است:
نَخست آنکه او اصلا حسادت نمی‌کرد و از استعدادهای دیگران به گونه‌ای قدردانی می‌کرد که گویی استعدادهای خودش هستند.
دوم اینکه مقاماتش‌ را بر اساسِ نقاطِ قوّت‌شان منصوب می‌کرد و از نقاطِ ضعفِ آن‌ها چشم‌پوشی می‌کرد.
سوم‌ ‌آنکه او به توانایی‌های مردم احترام می‌گذاشت و خطاهای آن‌ها را می‌بخشید.
و چهارم ، او به جای تنبیهِ رفتارهای بد، بر تشویقِ رفتارهای مثبت، تمرکز می‌کرد.
https://en.minghui.org/html/articles/...