Μουσική Βραδιά - Στέλιος Καζαντζίδης

Στα τέλη του 1981 – με αφετηρία βέβαια, την εκλογική νίκη του ΠΑΣΟΚ – η διοίκηση στην ΕΡΤ άλλαξε πάλι και από την αρχή, έγινε φανερό ότι οι «καινούργιοι» ήρθαν με τη διάθεση να «σαρώσουν» κάθε τι που θύμιζε την προηγούμενη μέρα.

Ανάμεσα στους νεοαφιχθέντες ήταν και ο Βασίλης Βασιλικός. Δε μπορώ να πω ότι με συμπάθησε πολύ. Ίσως και γιατί δεν δίσταζα να του λέω αυτά που με είχε διδάξει η πείρα μου και τα οποία συχνά ήταν σε απόσταση από αυτά που εκείνος πρότεινε. Μόνο λίγο πριν λήξει η θητεία του στην ΕΡΤ, μου είπε «Κασσάνδρα ήσουν εσύ; Ό,τι μας είπες, βγήκε αληθινό!». Στην αρχή όμως τα πράγματα ήταν αλλιώς…

Τον Νοέμβριο του 1981, ένα πρωινό Σαββάτου, ο Βασίλης Βασιλικός μού τηλεφώνησε στο σπίτι μου, για να μού αναγγείλει περιχαρής ότι θα βγάζαμε στην ΕΡΤ τον Στέλιο Καζαντζίδη και μάλιστα επειγόντως. Σύμφωνα με το «σχέδιο» τα τραγούδια τα είχε διαλέξει ο Χάρρυ Κλύνν και θα τα ηχογραφούσε ο Στέλιος τη Δευτέρα, αν και ακόμα ο ίδιος δίσταζε. Τη συνέντευξη θα την έπαιρνε ο Λευτέρης Παπαδόπουλος, ενώ η Δάφνη Τζαφέρη και εγώ, θα έπρεπε να τα συνδέσουμε όλα αυτά το πολύ ως την Τετάρτη.

Συνάντησα τον Στέλιο Καζαντζίδη στο στούντιο ηχογράφησης. Ήταν πολύ συμπαθητικός και ανασφαλής, περιτριγυρισμένος από κόλακες που απορώ πως δεν τον τρέλαναν. Αλλά και στη διάρκεια της μαγνητοσκόπησης έβγαιναν από τα γραφεία οι υπάλληλοι της ΕΡΤ για να δουν τον μύθο από κοντά. Η Δάφνη και εγώ, με την ψυχή στο στόμα, τρέχαμε να προλάβουμε τις προθεσμίες για να ολοκληρωθεί η εκπομπή.

Η εκπομπή παίχτηκε τελικά την Τετάρτη και την ώρα της προβολής, λίγο πριν το τέλος, μού τηλεφώνησε από τα «ΝΕΑ» η φίλη μου δημοσιογράφος Αθηνά Γληνού που οργισμένη μού είπε: «Είσαστε ηλίθιοι! Πέσατε στην παγίδα τους! Η Μαρία Παπαδοπούλου, σού ετοιμάζει για αύριο κριτική καταπέλτη». Πραγματικά, η κριτική της Μαρίας ήταν εξαιρετικά αρνητική. Μού πρότεινε περίπου να πάψω να κάνω τηλεόραση. Την ίδια στιγμή, κάποιος άλλος, δημοσιογράφος υποθέτω, ειρωνευόταν το «τρουά καρ προφίλ» μου και το «…φρεσκοσιδερωμένο μου πουκαμισάκι»! «Μήπως έχουνε δίκιο;» σκέφτηκα. Και αποφάσισα χωρίς άλλη συζήτηση να κλείσει εκεί ο κύκλος της «Μουσικής βραδιάς», μετά από έξι ολόκληρα χρόνια.