شهر سوخته؛ شهر متمدن چندهزار ساله

در روز اول اردیبهشت ماه سال ۱۳۴۵ شهر سوخته در فهرست آثار ملی ثبت شد. «شهر سوخته» در ۵۶ کیلومتری زابل و در حاشیه‌ جاده‌ زابل-زاهدان در استان سیستان و بلوچستان قرار گرفته است. «استان سیستان و بلوچستان» پهناورترین استان در ناحیه‌ جنوب شرق ایران است. این استان ۱۲۱۰ کیلومتر مرز خاکی با دو کشور پاکستان و افغانستان و ۳۷۰ کیلومتر مرز آبی در کرانه‌های شمالی دریای عمان و از شمال به استان خراسان جنوبی، از جنوب به دریای عمان، از شرق به کشورهای پاکستان و افغانستان و از غرب به استان‌های هرمزگان و کرمان محدود شده است. مساحت این استان ۱۸۷۵۰۲ کیلومتر مربع است. «شهر سوخته» بنا بر تخمین برخی از باستان‌شناسان بیش از شش‌ هزار سال قدمت دارد و در ۳۲۰۰ سال پیش از میلاد مسیح پایه‌گذاری شده است. مردم در چهار دوره بین سال‌های ۳۲۰۰ تا ۱۸۰۰ قبل از میلاد در این شهر ساکن بوده‌اند.

در سی‌ و هشتمین اجلاس یونسکو که در تاریخ ۲۲ ژوئن ۲۰۱۴ برابر با اول تیرماه ۱۳۹۳ برگزار شد شهر سوخته به عنوان میراث جهانی یونسکو ثبت شد. این محوطه‌ باستانی هفدهمین اثر تاریخی ایران در فهرست یونسکو محسوب می‌شود و علاوه بر این با قدمتی چند هزار ساله به عنوان یکی از پیشرفته‌ترین شهرهای باستانی دنیا نیز شناخته می‌شود. «کلنل بیت» که یک مامور نظامی بریتانیایی بود از اولین کسانی است که در دوره‌ قاجاریه این محوطه را شهر سوخته نامید. «اورل اشتاین»، باستان‌شناس مجارستانی‌الاصل که تابعیت انگلیسی داشت و به دلیل کاوش‌هایش در آسیای میانه شهرت دارد از دیگر افرادی است که با دیدار از این محوطه در سال ۱۹۳۷ اطلاعات مفیدی را در مورد این منطقه در اختیار دیگران قرار داده است. اورل اشتاین در سال ۱۹۴۳ در شهر کابل در افغانستان درگذشت.

اطلاعات کامل در مورد شهر سوخته را در وبسایت توانا مشاهده کنید
https://tavaana.org/fa/Shahre_Sookhteh