Скачать или смотреть 10 ทุกสรรพสิ่งในความเป็นหนึ่งเดียวกัน

ซีรีส์คลิปสั้นจาก Have a Nice Day ตอน
"ความหมายชีวิต แสวงหาได้ด้วยตนเอง" ​โดย นิ้วกลม
คลิกฟังคลิปเต็มได้ที่ https://youtu.be/IWIoLID4Fqwhttps://b...

(บางส่วนจากโพสต์ของคุณนิ้วกลม)
เมื่อคืนหยิบ 'สิทธารถะ' ขึ้นมาอ่านรอบสี่ จากที่อ่านครั้งแรกสมัยมหา'ลัย รู้สึกแตกต่างจากหลายครั้งที่ผ่านมา เป็นไปได้ว่าต่อมรับรสเปิดกว้างเต็มที่ ทำให้เข้าถึงเรื่องราวในเล่มลึกลงไปกว่าที่เคย เป็นโมเมนต์ที่ดีงามระหว่างหยุดยาวครั้งนี้ เป็นอีกครั้งที่หนังสือทำให้น้ำตาคลอ คราวนี้ไม่ใช่เรื่องราวความสัมพันธ์ หากเป็นเรื่องการถือดีและคลี่คลายของมนุษย์--ซึ่งก็คือตัวเราเอง

การผ่านชีวิตจริงทำให้เราโอบรับความชั่วของตัวเอง พร้อมกันกับที่ยินดีโอบกอดด้านร้ายของคนอื่น เพราะนั่นคือส่วนหนึ่งของชีวิต

สิทธารถะหยิบก้อนหินขึ้นมาแล้วบอกกับโควินทะว่า "นี่คือก้อนหิน เมื่อเวลาผ่านไปมันจะกลายเป็นดิน จากดินก็จะกลายเป็นต้นไม้ เป็นสัตว์หรือเป็นมนุษย์"

หินที่ดูเหมือนไม่มีค่าอะไรจึงเป็นสิ่งที่มีค่ามาก และควรค่าต่อการเคารพรัก เพราะมันเป็นทุกสิ่งมานานแล้ว และเป็นทุกสิ่งตลอดไป

เช่นกันกับคนเราและสรรพสิ่งในโลกนี้ ทุกอย่างทุกคนล้วนแล้วแต่เป็น 'ทุกสิ่ง' มานานแล้ว ไหลเวียนอยู่ในกระแสธารแห่งความเปลี่ยนแปลง และจะแปรเปลี่ยนไปเป็น 'ทุกอย่าง'

มนุษย์ทุกผู้ทุกคนล้วนแล้วแต่อยู่ในสายธารนี้ ทุกใบหน้าที่เราพบเจอล้วนแล้วแต่แปรเปลี่ยนอยู่ในสิ่งยิ่งใหญ่ทั้งหมดนี้ จึงมีค่าพอต่อการรักและเคารพ เขาเพียงกำลังดำเนินอยู่ใน 'ช่วงเวลาหนึ่ง' ที่เราเห็น เขาเพียง 'ปรากฏขึ้น' ให้เห็นในรูปแบบหนึ่งตอนที่เราเห็น เหมือนหินก้อนนั้น

แท้จริงแล้วใช้เวลาเนิ่นนานกว่าจะมาเป็นคนคนนี้ และเขาก็จะกลายไปเป็นสิ่งอื่นอีกต่อจากนี้--เราอยู่ในสารธารเดียวกันทั้งหมดทั้งสิ้น

...

เราจึงไม่จำเป็นต้อง 'หลุดพ้น' ไปจากอะไร เพียงไหลไปและเป็นส่วนหนึ่งที่เข้าใจ รัก เมตตา และเคารพต่อ 'โฉมหน้า' ที่หลากหลายซึ่งปรากฏขึ้นในชีวิต

อภัยเหมือนที่เราต้องการการอภัย รักเหมือนที่เราต้องการความรัก ยอมให้คนอื่นทดลอง ผิดพลาด พังทลาย พร้อมๆ กับยอมให้ตัวเองทดลอง ผิดพลาด พังทลาย และแปรเปลี่ยนไปตามกาลเวลา สู่สิ่งใหม่อยู่เสมอ

เพราะทุกคนล้วนประกอบกลายเป็นเรา ลมหายใจของผู้คน ฝุ่นจากผิวหนัง การล้มตาย และทุกพฤติกรรมที่กระทำต่อกันล้วนกลายมาเป็นเรา ทั้งที่ถูกใจและไม่ถูกใจ นี่คือกระแสธารอันหลากหลายและข้นคลั่ก

เราเป็นมายาเท่าๆ ที่คนอื่นเป็นมายา เราถือตนผิดๆ เท่าที่คนอื่นถือตนผิดๆ เราต่างต้องการความรักด้วยกันทั้งนั้น

เช่นนี้เอง โควินทะจึงเห็นใบหน้านับพันนับหมื่นปรากฏขึ้นพร้อมกันเมื่อจ้องหน้าสิทธารถะ เพราะหนึ่งคนคือส่วนผสมของผู้คนมหาศาล มีโจรชั่วในตัวเรา มีพ่อค้านักทำกำไร มีนักรัก มีนักบุญ ฯลฯ ผสมอยู่ในตัวเราเท่าๆ กัน ทั้งหมดต่างเกิดและตายในโลกใบนี้และในตัวเราเองด้วย

แต่ที่จริงไม่มีชีวิตใดตาย เพียงแปรเปลี่ยน เปลี่ยนโฉมหน้าไป

มีเพียงกาลเวลาเท่านั้นที่คั่นกลางระหว่างแต่ละใบหน้า

หินเป็นหิน--เฉพาะเวลาหนึ่งเท่านั้น

เราเป็นเรา--เฉพาะเวลาหนึ่งเท่านั้น

มิมีสิ่งใดศักดิ์สิทธิ์เหนือค่ากว่าสิ่งอื่น มิมีใครดีงามกว่าใครอื่น มิมีใครทรงภูมิปัญญากว่าใครอื่น เพราะที่จริง, ไม่มีสิ่งใดหรือใครสักคนตั้งแต่แรกอยู่แล้ว

ทุกคนล้วนเป็นทุกสิ่งมาเนิ่นนานแล้ว และจะเป็นต่อไป

ในกระแสธารชั่วนิรันดร์ที่อยู่ทุกที่ทุกเวลาพร้อมๆ กัน, เพียงในความเข้าใจผิดๆ ของเราเท่านั้นที่พยายามแยกตัวเองออกจากกระแสธารนั้น และพยายามทำให้ตัวเองดี เก่ง เด่น เหนือ ทั้งเปรียบเทียบกับคนอื่นและตัวเองในอดีต

แต่การทำเช่นนั้นก็มิใช่เรื่องที่น่ากังวลใจแต่อย่างใด

เพราะมันก็เป็นส่วนหนึ่งของ 'ธาร' แห่งชีวิตด้วยเช่นกัน

ทั้งหมด...เป็นหนึ่ง

------------------------------------------------------

เมื่อเช้านี้เล่า 'สิทธารถะ' ในรายการ คนดู 1,300 กว่าคน (ในคลับเฮาส์อีก 500 กว่าคน) อยู่ด้วยกันยาวหนึ่งชั่วโมงสี่สิบนาที ต้องขอบคุณมากๆ เลยครับ คิดว่าต่อไปนี้เล่าอะไรก็ได้แล้ว 555 ระหว่างที่เล่ารู้สึกว่าตัวเองเข้าไปอยู่ในเนื้อหามากๆ เลยครับ flow มาก และรู้สึกดีจริงๆ ที่ได้เล่าไปทบทวนไป เป็นช่วงเวลาที่ดีมากพอๆ กับเมื่อคืนนี้ที่นั่งอ่านจนจบเล่มในคืนเดียว ขอบคุณทุกคนนะครับ : )

ฟังเต็มๆ ได้ที่ https://youtu.be/IWIoLID4Fqwhttps://b...
อยากชวนฟังกันครับ ผมชอบ ep นี้มากๆ 😊

สุดท้าย, สนใจ 'สิทธารถะ' ซื้อได้ที่ Kledthai ครับ