Γιατί ο Μέγας Αλέξανδρος δεν κατέκτησε τη Ρώμη; // Άκου να δεις!

Ο Μέγας Αλέξανδρος - ένας από τους πιο θρυλικούς κατακτητές της ιστορίας. Μέχρι το θάνατό του το 323 π.Χ., είχε δημιουργήσει μια από τις μεγαλύτερες αυτοκρατορίες στην ιστορία, που εκτείνονταν από την Ελλάδα μέχρι την Αίγυπτο και την Ινδία. Ωστόσο, όσο τεράστια και αν ήταν η αυτοκρατορία του, ένα έδαφος απουσίαζε αξιοσημείωτα από τις κατακτήσεις του: Η Ρώμη. Παρά την αυξανόμενη σημασία της στη Μεσόγειο, ο Αλέξανδρος δεν έστρεψε ποτέ την προσοχή του προς τα δυτικά σε αυτή την ανερχόμενη δύναμη.
Αυτό μας φέρνει στο σημερινό ερώτημα: Γιατί ο Μέγας Αλέξανδρος δεν κατέκτησε τη Ρώμη; Ήταν θέμα χρόνου, πολιτικής, ή μήπως μια παράλειψη; Τι θα γινόταν αν είχε προσπαθήσει; Ελάτε μαζί μας καθώς θα εμβαθύνουμε στο ιστορικό πλαίσιο, τους βασικούς παράγοντες και τα ενδιαφέροντα σενάρια «τι θα γινόταν αν» γύρω από αυτή την εναλλακτική ιστορία.
Ιστορικό πλαίσιο
Για να καταλάβουμε γιατί ο Αλέξανδρος δεν κινήθηκε ποτέ δυτικά προς τη Ρώμη, πρέπει πρώτα να εξετάσουμε το ιστορικό πλαίσιο του 4ου αιώνα π.Χ.
Το χρονοδιάγραμμα της εκστρατείας του Αλεξάνδρου
Το 336 π.Χ., ο Αλέξανδρος έγινε βασιλιάς της Μακεδονίας μετά τη δολοφονία του πατέρα του, Φιλίππου του Β', που δολοφονήθηκε. Σχεδόν αμέσως, ξεκίνησε να πραγματοποιήσει το όνειρο του πατέρα του να εισβάλει και να νικήσει την Περσική Αυτοκρατορία. Κατά την επόμενη δεκαετία, ο Αλέξανδρος ηγήθηκε μιας σειράς λαμπρών στρατιωτικών εκστρατειών στα περσικά εδάφη, νικώντας τελικά τον βασιλιά Δαρείο Γ' και διεκδικώντας τον τίτλο του «βασιλιά της Περσίας». Η αυτοκρατορία του εκτεινόταν από τα Βαλκάνια έως τον ποταμό Ινδό στην Ινδία.
Ενώ ο Αλέξανδρος επέκτεινε την αυτοκρατορία του, η Ρώμη βρισκόταν ακόμη στα πρώτα της βήματα ως περιφερειακή δύναμη. Στα μέσα του 4ου αιώνα π.Χ., η Ρώμη έλεγχε μόνο τμήματα της κεντρικής Ιταλίας και ασχολούνταν κυρίως με τους άμεσους γείτονές της, όπως οι Ετρούσκοι και οι Σαμνήτες. Η Ρωμαϊκή Δημοκρατία μεγάλωνε, αλλά απείχε πολύ από την κυρίαρχη δύναμη που θα γινόταν αργότερα στη Μεσόγειο.
Γεωπολιτικό τοπίο
Η Ρώμη δεν ήταν ακόμη στο στόχαστρο του Αλέξανδρου. Ήταν μια μικρή, σχετικά ασήμαντη πόλη-κράτος σε σύγκριση με τον τεράστιο πλούτο και τη δύναμη της Περσικής Αυτοκρατορίας. Για τους Έλληνες, ο μεσογειακός κόσμος περιστρεφόταν σε μεγάλο βαθμό γύρω από το Αιγαίο και τις ανατολικές περιοχές. Οι ελληνικές αποικίες στη νότια Ιταλία είχαν κάποια επαφή με τη Ρώμη, αλλά αυτή ήταν περιορισμένη, και η Δυτική Μεσόγειος θεωρούνταν κάπως περιφερειακή σε σύγκριση με τις πλούσιες χώρες της Ανατολής.
Οι εκστρατείες του Αλεξάνδρου επικεντρώνονταν επομένως φυσικά στην Περσία, την ισχυρότερη αυτοκρατορία της εποχής, και όχι στη Ρώμη, μια πόλη που αποτελούσε μικρή απειλή ή ευκαιρία σε σύγκριση με τις μεγάλες κατακτήσεις που ανέμεναν στην Ανατολή.


Βασικοί παράγοντες
Ας αναλύσουμε τους βασικούς παράγοντες που επηρέασαν την απόφαση του Αλεξάνδρου να κατευθυνθεί ανατολικά και όχι δυτικά και γιατί η κατάκτηση της Ρώμης δεν ήταν ποτέ μέρος του μεγάλου οράματός του.
Στρατιωτικές προκλήσεις
Αν και η Ρώμη δεν ήταν ακόμη η στρατιωτική δύναμη που θα γινόταν, η στρατιωτική της δομή εξελισσόταν. Οι ρωμαϊκές λεγεώνες, αν και ήταν ακόμη σε εξέλιξη, ήταν τρομερές δυνάμεις, ιδίως όσον αφορά τους πειθαρχημένους σχηματισμούς τους και τη χρήση της τακτικής ευελιξίας. Η έμφαση που έδωσε η Ρώμη στο πεζικό, σε συνδυασμό με την ισχυρή αίσθηση του καθήκοντος και της πειθαρχίας, της επέτρεψε να επεκτείνει σταθερά τον έλεγχό της στην Ιταλία.
Αντίθετα, ο στρατός του Αλεξάνδρου βασίστηκε στη μακεδονική φάλαγγα, η οποία είχε αποδειχθεί καταστροφικά αποτελεσματική εναντίον των Περσών και διαφόρων άλλων εχθρών στην Ανατολή. Ωστόσο, το έδαφος και οι τακτικές απαιτήσεις για τη μάχη στην Ιταλία μπορεί να αποτελούσαν μοναδικές προκλήσεις για το στυλ πολέμου του Αλεξάνδρου. Η ιταλική χερσόνησος, με τους απόκρημνους λόφους και τις διαφορετικές τακτικές ανάγκες, θα είχε θέσει σε δοκιμασία την αποτελεσματικότητα της φάλαγγας. Ενώ είναι δελεαστικό να υποθέσουμε ότι η στρατιωτική ιδιοφυΐα του Αλεξάνδρου θα το ξεπερνούσε αυτό, οι λεγεώνες της Ρώμης εξελίσσονταν σε μια δύναμη που τελικά θα κυριαρχούσε στον κόσμο της Μεσογείου.
Πολιτικό τοπίο
Ένας άλλος βασικός λόγος που ο Αλέξανδρος δεν στόχευσε τη Ρώμη έγκειται στην πολιτική δυναμική της εποχής. Ενώ ο Αλέξανδρος ήταν απασχολημένος με την ήττα της τεράστιας περσικής αυτοκρατορίας και τη διαχείριση των νεοαποκτηθέντων εδαφών του, η Ρώμη αντιμετώπιζε τους δικούς της εσωτερικούς αγώνες. Η Ρωμαϊκή Δημοκρατία εξακολουθούσε να σταθεροποιεί τη δομή διακυβέρνησής της και οι εσωτερικές συγκρούσεις μεταξύ της Ρώμης και των γειτονικών φυλών απορροφούσαν μεγάλο μέρος της ενέργειάς της.
Η Ρώμη τον 4ο αιώνα π.Χ. ήταν μια διχασμένη, εσωτερικά εστιασμένη οντότητα, γεγονός που την καθιστούσε μη ελκυστικό στόχο για έναν μεγάλο κατακτητή όπως ο Αλέξανδρος. Η πολιτική αστάθεια στη Ρώμη όπως οι ταξικές συγκρούσεις μεταξύ των πατρικίων και των πληβείων μπορεί να την έκανε ακόμη λιγότερο δελεαστικό στόχο.