OF Trabzon - Doğu Karadeniz #15 (with Eng Subs)

Of ilçesi; 2021 nüfusu 43.754, toplam alanı 330 km2 olan, tabiatın bütün özelliklerini sergileyen, deniz ve karanın bütünleştiği eşsiz doğal güzelliklere sahip bir alan üzerinde kurulmuş şirin bir ilçedir.

Yörenin en büyük akarsularından Solaklı Irmağı’nın taşımış olduğu alüvıyal yığıntıları kıyıda biriktirerek meydana getirdiği, düz ve fazla geniş olmayan bir alan üzerine kurulmuş bir sahil yerleşim birimidir.

Çaykara ve Of ilçelerini birbirine bağlayan karayolu ilçeyi ikiye ayırır. Daha eski yerleşim yeri olan Solaklı Deresi’nin doğusundaki merkez, genel olarak ilçedeki idari birimlerin yer aldığı alandır. Yeni yapılanmalarla Solaklı Deresi’nin batısındaki alan da gelişmiştir. Bu alan ilçe sakinlerince Kalyon Mevkii diye adlandırılmaktadır.

Of ilçesinin ekonomisinin tarihçesine baktığımızda, Miletoslular’ın Trabzon ve civarına geldiklerinde civardaki yerli toplulukları yok etmemiş, onlarla ticari ilişkilere girerek ellerinde bulunan hammaddeleri ucuz bir şekilde almışlardır. Buna karşılık onlarda olmayan ve deniz aşırı getirdikleri malları onlara satarak büyük karlar yapmışlardır.

Trabzon Rum İmparatorluğu döneminde Of önemli bir ticaret merkezi idi.
Günümüzde ilçe ekonomisi tarıma ve işlenmiş çay sanayiine bağlıdır. Tarımda ise tek çeşit ürün gelişmiştir. Küçük esnaf ve sanatkarların faaliyetleri ancak kendilerine yetmektedir. Çaykur ve özel çay fabrikaları önemli sayılabilecek istihdam imkanı sağlamıştır. Arazi yapısının uygun olmaması, engebeli olması, iklimin elverişli olmaması ile modern aletlerle tarım yapılamamakta, fazla ürün elde edilememektedir.
Yetiştirilmeye elverişli başlıca ürün olan çaya dayalı sanayi gelişmiştir. Elde edilen diğer tarım ürünlerinden fındık da çok fazla olmamakla birlikte halkın geçim kaynağını oluşturur. Son zamanlarda, devlet desteğiyle birlikte, çaya alternatif ürün olarak kivi yetiştiriciliği ve ticareti yapılmaktadır. Kivi üretimi bölgede hızla yayılmaktadır. Bölgede, çaydan sonra başlıca geçim kaynağı olması hedeflenmektedir.
İlçenin diğer bir geçim kaynağı hayvancılıktır. Özellikle büyükbaş hayvancılığı geçim kaynakları arasında yer alır. Büyükbaş hayvanlardan elde edilen süt ve süt ürünleri, gerek ilçe içi pazarda, gerekse ilçe dışı pazarlarda yer bulmaktadır. Özellikle yaz dönemlerinde yaylalarda hayvan yetiştiricileri tarafından bu ürünler elde edilmekte ya da modern teknikle, mandıralarda süt işlenmekte ve ürünleri elde edilmektedir. Küçükbaş hayvancılıkta genelde hayvanın yününden ve etinden faydalanılmaktadır.
Yörede, bütün Karadeniz’de olduğu gibi, balıkçılık da önemli geçim kaynakları arasındadır. Karadeniz’in sunmuş olduğu zenginliklerden yararlanılmaktadır. Balık üretimi genelde iç pazarda tüketilmektedir.
Yörenin diğer bir geçim kaynağı olan arıcılık: Karadeniz’in zengin bitki örtüsü sayesinde yörede arıcılık da gelişmiş ve önemli ekonomik gelir arasında yer almaktadır. Arılardan genelde bal, polen ve arı sütü alınmaktadır. İlçede arıcılıktan elde edilen bal miktarı yıllık, yaklaşık değer olarak, 72 ton civarındadır. Arıcılığın yoğun yapıldığı yerler; Dumlusu, Yazlık, Ballıca, Yemişalan, Uğurlu, Bölümlü, Fındıkoba köyleridir.
Yörede bulunan maden yatakları da ilçe ekonomisine katkıda bulunmaktadır. İlçeden 12 km. uzaklıkta bulunan, Dumlusu mevkiindeki, bakır-çinko yatağı bugün işletilmektedir. İkinci maden ise Gürpınar Beldesi’ndeki bakır-çinko kurşun yatağıdır.
Doğu Karadeniz Bölgesinin iklim tipi özelliklerine sahiptir. Yağışların her mevsimde bol olması ve sürekliliği, yöre iklimini etkiler. Yağışın en fazla olduğu dönem Sonbahar mevsimidir. Denizin düzenleyici etkisi termostat görevi gördüğünden, hem günlük, hem yıllık sıcaklık farklılıklarının fazla olması önlenir. Yaz aylarında fazla sıcak olmadığı gibi, kış aylarında da dondurucu soğuklar görülmez. Her mevsim yağışlı, yazları serin, kışları ılık geçer.
İlçe Osmanlı döneminde ve Cumhuriyet’in ilk yıllarında daha büyük yüzölçüme sahipti. Fakat; 1948 yılında Çaykara’nın, 1990 yılında da Hayrat’ın ilçe olmasıyla ilçenin yüzölçümü küçülmüştür. İlçe, ülkenin yönetiminde söz sahibi olan bir çok siyasetçi ve bürokrat yetiştirmiştir.
Eski çağlarda yörenin Turani kökenli ve silah yapımında oldukça usta olan boylarla meskun olması dolayısıyla, isminin de Güney Sibirya Türklerinde silah anlamına gelen “Op” kelimesinin halk arasında “Of” şeklini aldığı rivayet edilmektedir.
Doğu Karadeniz Bölgesinin tarihi ve özellikle bölgenin en önemli şehri olan Trabzon’un tarihi ele alındığında, batılı tarihçilerin büyük bir çoğunluğu bölge tarihinin Yunan kolonileriyle başladığını vurgulamaktadırlar. Halbuki bölgeye Yunan kolonileri gelmeden önce bir çok tarihçinin de belirttiği gibi bölgede Turani ırkına mensup kavimler bulunmakta idi.
Turani ırkına mensup insanlar Milattan binlerce yıl önce Orta Asya’dan göç ederek Doğu Karadeniz Bölgesine yerleşmişlerdir. Bölge muhtelif zamanlarda Yunanlılar tarafından işgal edilmiş ve kısa süreli koloniler kurulmuştur. Bu koloni idareleri, yerli Turani halkı kapsamıyordu.