EXVLTET

PRÆCONIVM PASCHALE SEV BENEDICTIO CEREI IN SABBATO SANCTO.

Diaconus vadit ad pulpitum et ponit super eum librum et incensat. A dextris Diaconi stent Subdiaconus cum Cruce et Thuriferarius: a sinistris, duo Acolythi, ille qui tenet arundinem et alius tenens in vase quinque grana incensi benedicti figenda in Cereo. Tunc surgentibus omnibus et stantibus ut fit ad Evangelium, Diaconus cantat:

Exultet iam angelica turba cælorum: Exultet divina mysteria: et pro tanti Regis victoria, tuba insonet salutaris. Gaudeat et tellus tantis irradiata fulgoribus: et aeterni Regis splendore illustrata, totius orbis se sentiat amisisse caliginem.

Lætetur et Mater Ecclesia, tanti luminis adornata fulgoribus et magnis populorum vocibus hæc aula resultet.

Quapropter adstantes vos, fratres carissimi, ad tam miram huius sancti luminis claritatem, una mecum quæso Dei omnipotentis, misericordiam invocare. Ut qui me non meis meritis intra Levitarum numerum dignatus est aggregare, luminis suis claritatem infundens, cerei huius laudem implere perficiat.

Per Dominum nostrum, Iesum Christum, Filium suum: Qui cum eo vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti Deus per omnia sæcula sæculorum. Amen.

Vers. Dominus vobiscum.
Resp. Et cum spiritu tuo.
Vers. Sursum corda.
Resp. Habemus ad Dominum.
Vers. Gratias agamus Domino Deo nostro.
Resp. Dignum et iustum est.

Vere dignum et iustum est, invisibilem Deum Patrem omnipotentem Filiumque eius unigenitum, Dominum nostrum Iesum Christum, toto cordis ac mentis affectu et vocis ministerio personare.

Qui pro nobis æterno Patri Adæ debitum solvit, et veteris piaculi cautionem pio cruore detersit.
Hæc sunt enim festa paschalia, in quibus verus ille Agnus occiditur, cuius sanguine postes fidelium consecrantur.
Hæc nox est, in qua primum patres nostros, filios Israel edectos de Ægypto, Mare Rubrum sicco vestigio transire fecisti.
Hæc igitur nox est, quæ peccatorum tenebras columnæ illuminatione purgavit.
Hæc nox est, quæ hodie per universum mundum in Christo credentes, a vitiis sæculi et caligine peccatorum segregatos, reddit gratiæ, sociat sanctitati.
Hæc nox est, in qua, destructis vinculis mortis, Christus ab inferis victor ascendit.
Nihil enim nobis nasci profuit, nisi redimi profuisset.
O mira circa nos tuæ pietatis dignatio!
O inæstimabilis dilectio caritatis: ut servum redimeres, Filium tradidisti!
O certe necessarium Adæ peccatum, quod Christi morte deletum est!
O felix culpa, quæ talem ac tantum meruit habere Redemptorem!
O vere beata nox, quæ sola meruit scire tempus et horam, in qua Christus ab inferis resurrexit!
Hæc nox est, de qua scriptum est: et nox sicut dies illuminabitur: et nox illuminatio mea in deliciis meis.
Huius igitur sanctificatio noctis fugat scelera, culpas lavat: et reddit innocentiam lapsis et mæstis lætitiam.

(Hic Diaconus infigit quinque grana incensi benedicti in Cereo, in modum crucis.)

Fugat odia, concordiam parat et curvat imperia.
O vere beata nox, in qua terrenis cælestia, humanis divina iunguntur!
In huius igitur noctis gratia, suscipe, sancte Pater, laudis huius sacrifícium vespertinum, quod tibi in hac cerei oblatione solemni, per ministrorum manus de operibus apum, sacrosancta reddit Ecclesia.
Sed iam columnæ huius præconia novimus, quam in honorem Dei rutilans ignis accendit.

(Hic Diaconus accendit Cereum, cum una ex tribus candelis in arundine positis.)

Qui, licet sit divisus in partes, mutuati tamen luminis detrimenta non novit.
Alitur enim liquantibus ceris, quas in substantiam pretiosæ huius lampadis apis mater eduxit.

(Hic accenduntur lampades.)

O vere beata nox, quæ exspoliavit Ægyptos, ditavit Hebræos.
Nox, in qua terrenis cælestia, humanis divina iunguntur!

Oramus ergo te, Domine, ut cereus iste in honorem tui nominis consecratus, ad noctis huius caliginem destruendam, indeficiens perseveret.
Et in odorem suavitatis acceptus, supernis luminaribus misceatur.
Flammas eius lucifer matutinus inveniat: ille, inquam, Lucifer, qui nescit occasum: ille, qui, regressus ab inferis, humano generis serenus illuxit.

Precamur ergo te, Domine, ut nos famulos tuos, omnemque clerum, et devotissimum populum, una cum beatissimo Papa nostro N. et Antistite nostro N. quiete temporum concessa, in his paschalibus gaudiis, assidua protectione regere, gubernare, et conservare digneris. Per eundem Dominum nostrum Iesum Christum, Filium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti, Deus, per omnia sæcula sæculorum.

Resp. Amen.