cybernetyka i forma logiczna (2)

rozszerzenie obowiązującego paradygmatu (język - rzeczywistość) o cybernetyczny system autonomiczny

Dość łatwo możemy wyobrazić sobie efekt końcowy sterowania, czyli wywieranie bezpośredniego wpływu energetycznego lub sterowanie za pomocą komunikatów. Jednak żeby wywołać komunikat lub bodziec musimy go niejako wcześniej wymyślić, przewidując jego skutek, czyli stan oczekiwany systemu sterowanego. Zatem we własnym systemie musimy zasymulować zachowanie systemu zewnętrznego. Wiąże się to z rozpoznaniem jego sposobu działania oraz pełnej symulacji w tym konkretnym zakresie w jakim chcemy wywrzeć wpływ. Architektura poznawcza musi zapewniać taką możliwość.
Forma logiczna rozpinająca język, będący produktem systemu autonomicznego, powinna być izomorficzna z architekturą poznawczą.