Il Mio Paese - Cerreto Sannita

Описание к видео Il Mio Paese - Cerreto Sannita

Poesia di Lucia Brunelli musicata da Nicola Giuseppe Giordano.

MI- SI7
E' Cerrit i puaiés miu:
MI-
ccà agge nèta, grazia a Diu!
SI7
A me pèr tropp béglie,
MI-
pèr fatt cu i pnnégl,
MI+ LA-
e m n pozz avantà:
MI-
n'at megl n nc po sctà.
LA- MI-
m n pozz avantà:
SI7 MI-
n'at megl n nc po sctà.

Tén atturn tre muntagn
e n munn d campagn.
Munt Coppa e Muntrvèn
a i Cign dann a mèn:
so muntagn ricch e bèll,
fann a nua da sntnèll.

Po' sctà mméz a tre vallun
che n nportn alluviun:
i puaiés sctà mpnnènt,
sc-corr l'acqua ogni mumènt.
I ngegner ca i facéu
sèl e pép c mttéu
e cu tutta a giumtria,
i facéu a smmtria.

Vit i Turie e i cuappuccin
mèi frmèt, ma ncammin:
un a dritta e un a manca,
ma Ttern n nc s'affianca:
s'ha miss sotta sotte
e si zzuca a gliotta a gliotta.

Ogn patr ha ditt a i fuigl
ca è Turin piccerigl
sctu puaiés,e iè vrddà,
t’l’ pozz addmusctrà:
ha tre chiazz rann e bèll,
quatt vie dritte e scnèll,
e i Corz è fianchggèt ccà e llà da i ucenèt.

Chiazza Roma ncoppa ntutt
cu gl'arllogg dice a tutt:
"Iamm, i ròss a fatcà
e i uagliun a setudià."
C sctà a sctatua d'a Matonna
che ogni sera canta a nonna,
perciò llà, com sc-curisc,
tutta a gent sc-cumparisc;
quand è sera a sctu rion
sént fa i rangecon.

Mmez a chiazza Manuél
pèr a torra d Babél:
mamm, patr, criatur,
maisctricchie e prufssur
nnanz a Croce d Gésù
sent fà: ciuciù, ciuciù.

Di Sepnit sctà gl'additt ca è rion mmauditt:
tanta frinia gli ha annrut,
pi frrèr setà nzurdut.
Si tu vèi a i Cuèp da for,
trou a gent d bon cor
e sit uo fa scmiccià,
sèmp llà va a scpassià.

Da i rion Santa Maria
scign abbasc a cungiaria
e si t sei addrrupà
a i uallon po' arrvà.
I rion Sant Ncola
è i rion d'a parola:
l'acqua d nu cuampanégl
sciogl a léngua a i uagliungégl.
Stà cchiù n’coppa nu murgion:
è i rion à i Puisc-con,
si tu llà t trou a sc-cura,
t n sc-capp p'a paura.

Ma cchiù bbella è a Cartnéra:
llà n nè mèi nott e sera,
llà è semp mezziorn:
si c vèi c r’torn:
mmez a chell quatt vie
sént sèmp fssarie.
Chi a chè sa tén llà,
vièt a iss che c sctà.

E’ bzzoch stu puaiés:
ten sètt bell cchiés,
a cchiù rossa è Sammartin
addò sctà Don Mcnzin (Eduardin)
fann ammidia a corr llà
a prià e a vattià.
Ma a cchiù bella e a Catrddà
peché ha fatta rnnuà

A Cerrit niènt manca,
c setà a poseta e pur a banca,
a Gnzia d l tass
che t sepruglia l matass.
C sctà pur a magliaria,
i sciurèi e a sctamparia:
chiss dui t fann a cort
prima ancora che si mort.

Quand arriva nu frasctér,
tu i sént cu piacér
quand chigl po' t dice:
"Ccà aggia métt l radice:
d'acqua frésc-ca e d'aria pura
m’n uogl fa na cura.”

Ma i i riscponn: "Che uo fà?
ccà n morz c po sctà:
i puaiés è di puaisèn...
c po sctà doi s’tt’mèn,
c po sctà pur nu mués
si t pièce sctu puaiés
ma si passa n'ann e n'ora,
t n sidda i a bonora!!!

e l sèi ne nì, peché?
i puaiés servu a mé.
Chisct ccà è Cerrit miu:
c'ogl sctà ngrazia d Ddiu!”

Комментарии

Информация по комментариям в разработке