Trzy Fakty Jeet Kune Do- Dlaczego Bruce Lee odrzucił Wing Chun, trapping i chi sao na drodze do JKD

Dlaczego Bruce Lee porzucił trening Wing Chun, trapping i chi sao.

Film ma na celu wyjaśnienie i sprostowanie kilku błędnych teorii na temat Jeet Kune Do, jako że pewne osoby i szkoły w Polsce powołując się na sztukę walki Bruce'a Lee przedstawiają albo drille z filipińskich sztuk walki, lub też trapping z wing chun, lub również trapping z wing chun pomieszany z ćwiczeniami z filipińskich sztuk walki. Żaden z tych przypadków nie ma w rzeczywistości związku z ostatecznym obrazem sztuki walki Bruce'a Lee.

Bruce Lee rozpoczął treningi Wing Chun pod okiem Yip Mana gdy miał 13 lat w Hong Kongu, po przyjeździe do USA jako 18-sto latek, po jakimś czasie widząc ogranicznia Wing Chun, zaczął modyfikować to czego się nauczył starając c się stworzyć najdoskonalszy styl gung fu i nazwał to „Metoda Jun Fan Gung Fu”.

Nauczał tego i w Seattle i w Oakland, doszedł do stwierdzenia że gdzie kończy się Wing Chun, zaczyna się Metoda Jun Fan, jednakże po walce z Wong Jack Manem w 1965 roku, którą wygrał ale nie był zadowolny mimo to z jej przebiegu, zaczął inspirować się boksem i szermierką oraz biomechaniką ruchu, aż w roku 1967 nazwał swoją sztukę walki Jeet Kune Do czyli Droga Przechwytującej Pięści. Na drodze do stworzenia JKD, Bruce Lee sukcesywnie odchodził od treningu i metod Wing Chun, ostatecznie uznajac w 1969 roku, iż stracił wiarę w tradycyjne sztuki walki w tym w Wing Chun, gdyż uznał że wszystkie tradycyjne szkoły w tym i szkoła Wing Chun to szkoły pływania na sucho oraz stwierdził że Jeet Kune Do, które stworzył ma o wiele więcej do zaoferowania w kwestii skuteczności, dlatego porzucił Wing Chun Gung Fu. Bruce porzucił tym samym trening lepkich rąk tzw. Chi Sao, czy trapping uważając to za niepraktyczne. Niektórzy mylnie twierdzą że "Atak Unieruchamiający Rękę" (jeden z 5 sposobów atakowania w JKD) to kombinacje trappingu z wing chun, lub z Silatu czy Filipińskich sztuk walki, co jest błędem. Jest to taktyka zainspirowana szermierką „Atak Unieruchamijący Ostrze” bądź ”Odbieranie Ostrza”. Tak samo zamienił trening na drewnianym manekinie na trening na worku treningowy, uznając trening z drewnianym manekinem, za zbyt syntetyczny i niepraktyczny. Większość fotografii Bruce'a na drewnianym manekinie, bądź treningu chi sao pochodzi z lat 1965-1967 (czyli przed powstaniem JKD lub w jego bardzo wczesnych etapach ewolucji, dlatego też Bruce zdecydował się na nie publikowanie tychże zdjęć) o czym możemy przeczytać we wstępie w serii książek „Bruce Lee Metoda Walki”, w których autorem tekstu jest Mito Uyehara, a nie Bruce Lee. Dodatkowo, zdjęcia zamieszczone w książce na temat Chi Sao pochodzą za artykułu Bruce'a Lee pt. „Chi Sao of Wing Chun”, gdzie napisał: "Pozycje przedstawione na zdjęciach prezentują styl Wing Chun, a nie Jeet Kune Do".

Odnośnie zapożyczeń z filipińskich sztuk walki, często widzimy filmiki gdzie ćwiczenie zwane „hubud lubud” przedstawiane jest jako ćwiczenie w JKD niby zapożyczone przez Bruce'e Lee. Bruce Lee odnosił się sceptycznie do tego typu ćwiczeń, gdyż wymagaly jak to nazywał „kooperacji dwóch jednostek”, a także nazywał tego typu ćwiczenia „wytrenowaną martwą rutyną”.

Oczywiście jeśli ktoś chce trenować trapping z wing chun czy hubud lubud niech sobie to robi, jednakże trening tych rzeczy nie jest niczym koniecznym w Jeet Kune Do, co więcej trapping został przez Bruce'a Lee odrzucony, a hubud lubud nigdy nie był przez niego trenowany, ani nauczany. Trapping stanowi jedynie aspekt historyczny na drodze ewolucji Bruce'a Lee od Wing Chun do JKD. Jako Trzy fakty o Jeet Kune Do Bruce Lee wymienił Prostotę, Bepośredniość i Nieklasyczność do każdego z pojęć dopisał definicje co oznaczają m.in. „ brak rytmicznego bałaganu- brak kooperacji dwóch jednostek, bloki są uważane za najmniej skuteczne, brak dekoracji czy ornamentacji- jeśli ktoś Ciebie złapie uderz go.” Nagranie ma na celu pokazać owe trzy fakty w praktyce, jednocześnie obrazując dlaczego Bruce Lee odrzucił trapping i chi sao na drodze do finalnych rozwinięć Jeet Kune Do, a także dlaczego drille, jak „hubud lubud” nie pasują do założeń Jeet Kune Do.

Cytując Sifu Ted'a Wonga (protegowanego Bruce'a Lee) "Wing Chun był dla Bruce'a Lee kulą u nogi dla jego rozwoju, gdy Bruce Lee porzucił Wing Chun, to wtedy wzniósł się na wyższy poziom. Jeśli ktoś twierdzi że Wing Chun jest rdzeniem czy korzeniem JKD to znaczy że albo nie ma pojęcia o sztuce walki i filozofii Jeet Kune Do, albo twierdzi tak tylko po to żeby wypromować cokolwiek to jest co ćwiczy, pod szyldem Bruce'a Lee z powódek marketingowych i komercyjnych, co nie jest w porządku."