Οδοιπορικό: Αμμοχώρι Φλώρινας (Ammoxori, Florina, GR)

Το Αμμοχώρι είναι χωριό του δήμου Φλώρινας, της Περιφερειακής Ενότητας Φλώρινας. Βρίσκεται σε απόσταση 9 χλμ. ανατολικά της Φλώρινας, στο λεκανοπέδιο της Λυγκηστίδας.

Το χωριό αναφέρεται ως Πεσόσνιτσα από τον 15ο αιώνα και κατοικείται κυρίως από χριστιανούς και λίγους μουσουλμάνους. Αρχικά φαίνεται ότι κατοικήθηκε το βόρειο τμήμα και στη συνέχεια το νότιο. Οι πρώτες εγκαταστάσεις ήταν παραποτάμιες καλύβες, ενώ οι κάτοικοι εκμεταλλεύονταν την άμμο και τις πέτρες του Μικροπόταμου (Μαλαρέκα) που διασχίζει το χωριό. Τον 15ο αιώνα ήταν τιμάριο των γαιοκτημόνων Ηλία Ουμούρ και Χισίρ. Κατά το Μακεδονικό αγώνα υπήρχε έντονη αντιπαράθεση μεταξύ πατριαρχικών και εξαρχικών κατοίκων. Οι Βούλγαροι προσπάθησαν να προσεταιριστούν τους κατοίκους εκμεταλλευόμενοι τη συμμετοχή τους στην εξέγερση του Ίλιντεν. Λειτουργούσε Ελληνικό και Βουλγαρικό σχολείο, καθώς επίσης πατριαρχική και εξαρχική εκκλησία. Το 1906 η κάτοικοι υπό τη Βουλγαρική πίεση μεταστράφηκαν στην εξαρχία, αλλά μετά την επανάσταση των Νεοτούρκων επέστρεψαν σταδιακά στο πατριαρχείο. Από τους Πεσοσνιτσιώτες που διακρίθηκαν στο Μακεδονικό αγώνα, κυριότεροι ήταν οι Ναούμ Γίρδας και Δημήτριος Κλιγκάτσης του Ναούμ. Κατά τους Βαλκανικούς πολέμους το χωριό καταλήφθηκε από Σέρβους. Κατέληξε στην Ελλάδα μετά επίπονες διαπραγματεύσεις με τη χάραξη των συνόρων και την παραχώρηση του Μοριχόβου στη Συνθήκη του Βουκουρεστίου. Το 1923 με τη Συνθήκη της Λωζάνης οι λιγοστοί μουσουλμάνοι κάτοικοι προσέφυγαν στην Τουρκία και στο Αμμοχώρι εγκαταστάθηκαν μερικές οικογένειες προσφύγων από τη Μικρά Ασία, τον Πόντο και τον Καύκασο. Οι κάτοικοι υπέφεραν κατά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο από τους Γερμανούς ναζιστές και της Βουλγαρικής Οχράνα που προσπάθησαν για ακόμη μία φορά να τους μεταστρέψουν προς το Βουλγαρισμό. Κατά τον Εμφύλιο πόλεμο το χωριό δοκιμάστηκε διπλά, καθώς οι κάτοικοι μοιράστηκαν στα δύο στρατόπεδα των αντιμαχόμενων πλευρών.

Πηγή κειμένου: wikipedia.org