(Thai Version) agony - KOTOKO 【Kannazuki No Miko】┃ FAHPAH ⚡

Special Thanks: ⚡ Omnipresence IK ⚡
Song: agony
Vocal: KOTOKO, โคโตโกะ
Anime: Kannazuki No Miko, มิโกะ คนทรงหุ่นเทวะ, 神無月の巫女, Destiny of Maiden Shrine
Original Video ▶    • agony  

▼ THIS COVER
🎤 Vocals: Fahpah
🎧 Mix: Fahpah
🎬 Video: Fahpah
📜 Lyrics: Fahpah - http://bit.ly/2Ywbn5j

▼ Request / เสนอเพลง
http://fahpahstudio.com/forum

▼ Support / สนับสนุน
Super Thanks, Super Chat, Super Sticker is now available!
🔴 Youtube Member | http://youtube.com/fahpahstudio/join
🟠 Patron |   / fahpahstudio  

▼ Follow FAHPAH
Website: https://www.fahpahstudio.com
Instagram: https://fb.com/fahpahstudio
Twitter:   / fahpahstudio  
Instagram:   / fahpahstudio  

▼ การนำเพลงไปใช้ต่อ
⛔ ไม่อนุญาตให้นำไปอัพโหลดซ้ำ ทั้ง Video และ Audio
✅ อนุญาตให้นำเนื้อเพลงไปใช้ Cover ในช่องของตน
✅ อนุญาตให้นำไปประกอบสื่อไม่เกิน 1 นาทีของเพลง (ไม่รวมดนตรี)
✅ อนุญาตให้นำไปประกอบสื่อ (ทั้งเพลง) โดยทำเป็น Nightcore
© กรุณาให้เครดิต บน Video, บนชื่อคลิปหรือคำอธิบายใต้คลิป

#agony #KOTOKO #KannazukiNoMiko
_______________________

▼ TH Lyrics by FAHPAH

ฝันที่ต้อง เป็นจริงได้สักวัน
เป็นดั่งเสียงกระซิบ ที่ไม่เคยได้ยิน
มันค่อย ๆ หาย ไปกับแสงไฟ
ที่ส่องแสงไสวในยามค่ำคืนนิทรา
และไม่นานเธอจะตื่นขึ้นมา
ลืมตาขึ้นช้า ๆ หากเป็นเช่นชะตา
แม้เป็นครา แค่เพียงเวลานี้

ตัวฉันโอบรับซึ่งลม ราตรีที่พัดมา
เมื่อยอมรับว่าฝัน ไม่อาจเป็นได้ดังใจ
แสงจันทร์ฉาย และน้ำตานั้นนอง
กลายเป็นเงาสะท้อน บนมือนี้ทุกครั้งไป
"นั่นน่ะหรือที่ตัวเธอต้องการ ?"
ปากของฉันเอ่ยโดยไม่มีเสียง
ท่ามกลางความมืดเดียวดาย

ยิ้มแย้มที่เธอมีนี้แสนตรึงใจ
เมื่อเรานี้ได้พบกันครานั้น
อยากจะคอย ปกป้องไว้ จะได้ไหม
กอดคำสัญญาของเราที่ลับลาไป
ต่อให้ฉันต้องคอยวนเวียนพบเจอ
ความเจ็บร้าวสักเพียงไหน

แค่เพียงฉันได้เคียงเธอตลอดไป
แค่ได้ใช้เวลาที่มี กับเธอนี้ไม่ว่าอย่างไร
แม้จะต้องคอยย้อนไป ความทรงจำแสนไกล
ต่อให้เธอนั้นจะ ช่วยให้ฉันสามารถหลุดพ้นความเศร้าใจ
ในยามนี้ที่เฝ้าเวียนคิดคำนึงในใจมากมาย
ปลายทางที่แสนสงบใจ เราไปถึงที่นั่นได้ไหม ?
คำถามที่เวียนซ้ำไป มันได้เริงระบำ ลอยสู่สวรรค์ไกล
และในยามเช้า นภา นั้นได้กลายเช่นแสงพร่างพราย

ทุกอย่างนี้เพียงมายาแสนลวง
มันจะลาจากไป เร็วแบบตอนที่เข้ามา
นิ้วมือฉัน ที่คอยปัดและเป่าความชั่วร้าย
ถูกมัด ไว้ด้วยโซ่ไร้สีใด
มันถักทอ ให้ฉันต้องเหงาใจ ตัวฉันนี้
จึงทำได้เพียงดิ้นรนโซ่เหล่านี้เรื่อยไป

คล้ายเท้ากำลังฟาดฟันซัดตัดผ่าน
อันลมหนาวที่พัดพารู้ไหม
ว่ามันหนาว เยือกเย็นมาก มายเพียงไหน
"ทั้งหมดนี้เป็นเพราะเธอนะรู้หรือไม่ ?"
ไม่อาจทิ้งถ้อยคำที่เธอพูดมา กับความมืดเหล่านี้

แค่ฉันนี้หายใจอยู่ยังไม่วาย
แค่ได้รับความรู้สึกนี้ ที่เจ็บช้ำเช่นกันเรื่อยไป
ค่อย ๆ เริ่มเรียนรู้มัน เริ่มที่จะเข้าใจ
ว่าความรักที่มี นำให้ฉันพบความสดใสมากแค่ไหน
ดวงตาที่เยือกเย็นคู่นั้นฉันยังคงแบกมันไว้
ก็เพราะฉันได้พบเข้าแล้ว คนที่หวังคุ้มครองเรื่อยไป
จนถึงเมื่อยามรุ่งงาม เศษเสื่อมโทรมที่มือโอบเอาไว้
ด้วยความ เศร้าโศกใจเสียมากมาย
นั้นได้กลายเช่นแสงพร่างพราย

แค่สัมผัสเพียงเธอคนนี้ ก็ได้รับรู้ความสดใส
ส่งให้ฉันมากมายแค่ไหน นั้นทำให้เอ่อล้นใจ
ต่อให้ลาลับไกล เรามีสายสัมพันธ์
อันแน่นแฟ้นที่ไม่มีทาง จะจางหาย

แค่เพียงฉันนี้ได้เคียงเธอตลอดไป
แค่ได้ใช้เวลาที่มี กับเธอนี้ไม่ว่าอย่างไร
แม้จะต้องคอยย้อนไป ความทรงจำแสนไกล
ต่อให้เธอนั้นจะช่วยให้ฉันสามารถหลุดพ้นความเศร้าใจ
หากเพลี่ยงพล้ำให้ตราที่ได้สลัก มากมายอย่างนี้
หากไม่สามารถต้านได้ไหว จนร่วงล้มและจมเข้าไป
เมื่อนั้นยามที่พวกเรา ได้มาพานพบกัน
จะเป็นดังภาพจำ ข้ามไปผ่านพ้นพันปี
และได้เปลี่ยนเป็นแสงพร่างพราย