Bahram Moshiri, بهرام مشيرى « داستان عباس در کربلا ـ تاريخ الواقدى »؛

محمد بن عمر واقدی ( مرگ در سدۀ دوم هجری ) ـ یکی از برجسته‌ترین ناریخ نگاران و سیره‌نویسان سدهٔ دوم بود. او آگاهی گسترده‌ای دربارهٔ رخدادهای تاریخی داشته و بسیاری از تاریخ‌نگاران از پژوهش‌های او بهره‌ها برده‌اند. واقدی از « موالی ـ بردگان ایرانی » بود که به مدینه برده شده بودند. وی در سال‌های پایانی فرمانروایی امویان زاده‌ شده بود و در سالهای پسین عمر خود به « برمکیان » پیوست. در روزگار « مامون » به کرسی « داوری » رسید. نوشته‌های او گواه و چشمه برای بسیاری از تاریخ‌نویسان بوده‌است. اثر نامدار او که امروزه در دست نیست « تاریخ کب » نام داشته که محمد جریر طبری در نگارش تاریخ خودش از آن بهره برده‌است. همچنین کتابی هم دربارهٔ « صحابه و تابعین » داشته که آن هم برجا نمانده‌است. گفته شده که او بردگانی داشته که وظیفه‌یشان نوشتن برای او بوده‌است. همچنین آورده‌اند که پس از مرگش از او ششصد قفسه کتاب برجای ماند. واقدی در رشتۀ فقه اسلامی نیز سرشته داشت. نویسنده و منشی او، ابن سعد بغدادی، اطلاعاتی راجع به زندگی او برای ما به جای گذاشته است. مادر او نوهٔ یک تاجر و خواننده ایرانی در مدینه بود