สวดปาฎิโมกข์

สวดพระปาฎิโมกข์ แสดงโดยพระมหาบุญมา ปธ.7ประโยค วัดขุนจันทร์ ตลาดพลู ธนบุรี กทมฯ

การสวดพระปาฏิโมกข์เป็นพุทธบัญญัติที่พระพุทธเจ้าทรงอนุญาตให้ภิกษุสงฆ์ทำอุโบสถ(อุโบสถกรรม )
การสวดพระปาฏิโมกข์มีขึ้นทุกวันพระ ข้างขึ้นหรือแรม ๑๔ ค่ำ และ ๑๕ค่ำ ของแต่ละเดือน
เป็นการอนุเคราะห์ให้พระสงฆ์ทบทวนพระธรรมพระวินัยที่ได้ประพฤติปฏิบัติมา
โดยมีพระภิกษุรูปหนึ่งเป็นผู้สวด พระภิกษุที่เหลือเป็นผู้ฟัง
การสวดพระปาฏิโมกข์ยังเกี่ยวข้องกับพิธีกรรม เช่น บุพกรณ์ มีการปัดกวาดสถานที่ เตรียมน้ำฉันเป็นต้น
การสวดพระปาฏิโมกข์ยังเป็นสังฆกรรมหนึ่งในพระพุทธศาสนา ชื่อว่า ญัตติกรรม
ซึ่งทำโดยพระภิกษุ ๔ รูปขึ้นไปตามความเหมาะสม มีทั้งการสวดโดยพิสดารและการสวดโดยย่อ

มีพุทธานุญาตให้สวดปาติโมกข์ย่อได้ เมื่อมีเหตุจำเป็นอย่างใดอย่างหนึ่ง คือ
ไม่มีภิกษุจำปาติโมกข์ได้จนจบ
เกิดเหตุฉุกเฉินขัดข้องที่เรียกว่า อันตรายอย่างใดอย่างหนึ่งในอันตรายทั้งสิบ คือ
พระราชาเสด็จมา
โจรมาปล้น
ไฟไหม้
น้ำหลากมา
คนมามาก
ผีเข้าภิกษุ
สัตว์ร้ายเข้ามา
งูร้ายเลื้อยเข้ามา
ภิกษุอาพาธหนักจะถึงเสียชีวิต
มีอันตรายแก่พรหมจรรย์
**++++**
พระพุทธเจ้าพระนามว่าวิปัสสี ทุก7ปี ได้ทรงกระทำอุโบสถกรรม
พระพุทธเจ้า พระนามว่าสิขีและเวสสภู ทุก6ปี ได้ทรงกระทำอุโบสถกรรม
พระพุทธเจ้าพระนามว่ากกุสันธะและโกนาคมนะ ทุก1ปี ได้ทรงกระทำอุโบสถกรรม
พระพุทธเจ้าพระนามว่าพระกัสสปะ ได้ทรงกระทำ อุโบสถทุก ๆ ๖ เดือน
พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย คาถาธรรมบท เล่ม ๑ ภาค ๒ ตอน ๓ - หน้าที่ 332