ΦΑΤΝΗ ΙΕΡΟΥ ΚΑΘΟΛΙΚΟΥ ΝΑΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΤΡΩΝ 2019

Η ΦΑΤΝΗ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΚΑΘΟΛΙΚΟΥ ΝΑΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΤΡΩΝ

Η φετινή φάτνη απεικονίζει τη διάδοση του χριστιανικού μηνύματος μέσα στο χρόνο. Ο Ιησούς γεννιέται στη Βηθλεέμ, οι Απόστολοι και μαθητές του, όμως, καθώς και οι διάδοχοί τους, μεταφέρουν το μήνυμα της ενανθρώπισης σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης. Από τους Αγίους Τόπους ξεκινάει η γέφυρα του χρόνου η οποία συμβολίζει το πέρασμα 2.000 ετών και φθάνει μέχρι τη σύγχρονη Πάτρα. Η γέφυρα είναι κατασκευασμένη με χαρακτηριστικά υλικά της εποχής του Ιησού αλλά και μεταγενέστερων εποχών, για να καταλήξει στην εντυπωσιακή της εποχής μας γέφυρα Ρίου – Αντιρρίου.
Πάνω στη γέφυρα του χρόνου διακρίνουμε τους κορυφαίους Αποστόλους Πέτρο και Παύλο, καθώς και τους υπόλοιπους μαθητές του Ιησού, οι οποίοι ξεκινούν για να ευαγγελίσουν όλο τον κόσμο. Για τον ίδιο λόγο καταφθάνει με πλοιάριο στην Πάτρα ο ψαράς Αγ. Ανδρέας, για να γίνει «ψαράς ανθρώπων». Στη σύγχρονη απεικόνιση της πόλης οι κάτοικοί της καταφθάνουν να τον υποδεχθούν, να αφήσουν δηλαδή το χριστουγεννιάτικο μήνυμα να πλημμυρίσει την καρδιά τους.

Αλήθεια, τι νόημα έχει να εορτάζουμε τη γέννηση του Ιησού στη Βηθλεέμ, που συνέβη δύο χιλιάδες χρόνια πριν, εάν εμείς, οι άνθρωποι της εποχής μας, δεν αφήνουμε το χριστουγεννιάτικο μήνυμα να μπει στην καρδιά μας; Όπως θυμόμαστε, ο Ιωσήφ έψαχνε απεγνωσμένα να βρει δωμάτιο σε κάποιο πανδοχείο, γιατί η σύζυγός του Μαρία θα γεννούσε από στιγμή σε στιγμή. Πουθενά, όμως, δεν υπήρχε χώρος για να γεννηθεί ο Ιησούς, γιατί όλοι οι τόποι ήταν γεμάτοι. Εκείνο το βράδυ στη Βηθλεέμ, μόνο η φτωχική φάτνη είπε «ναι», την ώρα που όλα τα άλλα μέρη έλεγαν «όχι». Και ο Χριστός, που είναι ταπεινός, δεν περιφρόνησε τη φάτνη αλλά μπήκε μέσα της για να γεννηθεί.

Την ίδια ερώτηση απευθύνει ο Ιησούς και σ’ εμάς, σήμερα: «έχεις για μένα λίγο χώρο στην καρδιά σου να μπω;» Πολύ συχνά θέλουμε να πούμε το «ναι», οι υποχρεώσεις όμως της ζωής (επαγγελματικές, οικογενειακές και άλλες) μας έχουν κάνει να τρέχουμε τόσο πολύ, ώστε πάνω στη βιασύνη μας δυστυχώς ξεχνάμε ν’ αφήνουμε λίγο χώρο στην καρδιά μας, να δίνουμε λίγο χρόνο απ’ τη ζωή μας στον Ιησού. Έτσι, όταν έρχεται και χτυπάει την πόρτα μας, είμαστε γεμάτοι και τον διώχνουμε, όπως ακριβώς συνέβη εκείνο το βράδυ.

Η φετινή φάτνη, λοιπόν, αναδεικνύει την αναστροφή του σύγχρονου ανθρώπου ενάντια σ’αυτή την τάση. Ίσως μέσα στις φιγούρες του σκηνικού ν’ αναγνωρίσετε τον εαυτό σας. Ίσως ήρθε η ώρα ν’ αφήσουμε επιτέλους τον Κύριο να μπει στην καρδιά μας, να κάνουμε αυτό το βήμα που από καιρό θέλαμε, αλλά πάντοτε το αναβάλλαμε. Έφθασε πλέον η ώρα.

Χρόνια πολλά!




BINTEO

Giusto Giovanni




Συντελεστές


Υβέτ Κωσταντοπούλου

Δεμαρτίνος Ιωσήφ

Μιζικύρη Κωνσταντίνα

Απατάγγελος Ιωσήφ

Κρότσης Μιχαήλ

Επίβλεψη π. Γεώργιος Ντάγκας
[email protected]