Za siedmioma górami, za siedmioma lasami była sobie wioska, która słynęła z osobliwej tradycji. Wszyscy mieszkańcy nosili imiona cech charakteru, które okazywali w dzieciństwie i które zostawały z nimi po kres ich dni.
Tak więc był sobie drwal o imieniu Uprzejmość. Nie potrafił odmówić pomocy nikomu, kto jej potrzebował. Był również kuchcik Hojność, który gotował strawę dla głodnych i biednych zarówno ludzi, jak i zwierząt. W wiosce tej mieszkał również pewien mężczyzna wraz z żoną. Nazywali się Honor i Delikatność. Pewnego dnia Delikatność urodziła trzech chłopców z jasnymi orzechowymi włosami. Bajka ta jest właśnie o nich.
CZAS:
Strach, Chciwość i Pustka 0:40
Co postanowili Honor i Delikatność 2:45
Bez wyjścia... 4:20
W lesie zaczynają dziać się dziwne rzeczy 5:54
Powrót Stracha, Chciwości i Pustki do domu 6:48
#touchingstory #movingstory #brightside
STRESZCZENIE:
Cztery lata minęły i pierwsze cechy chłopców zaczęły dawać o sobie znać. Ale nie były one tak szlachetne, jak ich rodziców. Honor i Delikatność byli strapieni, ale uważali, że to ze względu na ich wiek.
Numer Trzy był bojaźliwy, ale bał się tego okazać, tak więc lubował się w straszeniu innych. W związku z tym otrzymał imię Strach.
Numer Dwa lubił pomagać ludziom, ale nigdy nie robił tego, nie oczekując czegoś w zamian. Uważał, że za każdy dobry uczynek trzeba odpowiednio zapłacić. Wobec tego jego imię brzmiało Chciwość.
Numer jeden nie był ani okrutny, ani uprzejmy. Nie był też chciwy czy hojny. Rodzice ze smutkiem nazwali swojego pierworodnego syna Pustka.
Powoli obudziła synków i poleciła wszystkim ubrać się oraz zabrać ze sobą kilka rzeczy. Sama dyskretnie włożyła do ich toreb nieco jedzenia.
Delikatność prowadziła swoich synów drogą drwali z lampionem w ręce. Na skraju lasu zatrzymała się, odwróciła do chłopców i surowym głosem nakazała, żeby szli za nią i nie zbaczali z drogi, bo inaczej się zgubią.
W końcu zatrzymali się na leśnej polance, nad którą świecił okrągły księżyc, krasząc okolicę srebrną poświatą. Bracia unieśli głowy, by na niego zerknąć, a kiedy chcieli spojrzeć z powrotem na matkę, nigdzie jej nie było.
Koniec końców, doszli do miejsca, w którym zaczęli wędrówkę o wschodzie słońca. Zdali sobie wtedy sprawę z tego, że zostali porzuceni na dobre, bez możliwości ucieczki i powrotu do domu.
Minęło dwanaście lat. Przez ten czas Honor i Delikatność spłodzili trzy córeczki. Wciąż płakali za swoimi synkami, ale bardzo kochali i dbali o dziewczynki: Psotkę, Sprawiedliwość i Mądrość.
Wtedy, w lesie zaczęły dziać się dziwne rzeczy. Każdy, kto tamtędy przechodził, słyszał mrożący krew w żyłach dźwięk niczym ryk jakiejś bestii czy upiornego odrapywania drzew pazurami. Śmiałkowie, którzy wchodzili do lasu, tracili swoje kosztowności.
Gdy mieszkańcy nie mogli tego dłużej znieść, zwrócili się do Honoru i Delikatności po poradę.
Wtedy ich trzy córeczki niespodziewanie powiedziały: „My pójdziemy do lasu!”. Rodzice próbowali je zatrzymać, ale dziewczynki szybko się spakowały, ucałowały rodziców na pożegnanie i obiecały, że na pewno wrócą do domu. Po czym wyruszyły w drogę.
Gdy weszły do lasu, od razu usłyszały ryk i drapanie. Strach wyłonił się z gęstwin. Zaryczał i machnął harpunem w ręce, ale Psotka znów się zaśmiała, doskoczyła do niego i zaczęła łaskotać.
W końcu upadł na trawę i ryczał ze śmiechu wraz z siostrą.
Wkrótce siostrom zaczęły ginąć różne rzeczy. Sprawiedliwość zwyczajnie zdjęła pozostałą biżuterię, wyjęła pięć dukatów z sakiewki i z uśmiechem na twarzy ułożyła je na trawie.
Oczy Chciwości zapełniły się wstydem, a potem łzami. Od razu zwrócił siostrom biżuterię.
Najstarsza siostra podeszła do najstarszego brata, usiadła naprzeciw niego przy stole i zaczęli rozmawiać.
Rozmawiali trzy dni i trzy noce. Im bardziej brat silił się, by złamać siostrze serce, tym większą miłością Mądrość darzyła Pustkę.
Wreszcie, gdy nie mógł tego dłużej znieść, wstał, przewrócił stół we wściekłości i począł krzyczeć na Mądrość.
„Widzisz? Wcale nie jesteś taki pusty, jak ci się zdawało”. Pustka stał oszołomiony. Spojrzał na swoje drżące ręce, potem na Mądrość i podał jej swoją dłoń. Tak oto brat z siostrą wrócili do domu, trzymając się za ręce.
Muzyka: Epidemic Sound https://www.epidemicsound.com/
Użyte materiały (zdjęcia, filmy i inne) pochodzą z:
https://www.depositphotos.com
https://www.shutterstock.com
https://www.eastnews.ru
___
Subskrybuj Jasną Stronę
https://bit.ly/2n9VrJj
___
Zasubskrybuj nasze kanały:
5-minutowe Sztuczki
https://bit.ly/2J4IN8l
5-MINUTOWE SZTUCZKI dla DZIEWCZYN
https://bit.ly/2txVU7w
5-MINUTOWE SZTUCZKI dla DZIECI
https://bit.ly/2F40z7V
PRAWDZIWE HISTORIE
https://bit.ly/2J3Cdis
Информация по комментариям в разработке