Lekcja 54: Pora umierać - Scena do analizy

W trakcie sceny przedstawiającej śmierć bohaterki ruchy kamery są płynne, ujęcia długie, a montaż miarowy. Odchodzenie Anieli przedstawione zostaje jako proces naturalny, spokojny, nie zaś gwałtowny czy dramatyczny. Początkowo w półzbliżeniach i zbliżeniach widzimy twarze osób, którym była ona bliska; tych, którzy dostrzegali w niej człowieka, nie starca. Pojawia się więc krótkie ujęcie "Dostojewskiego", smutna mordka Filadelfii, zaniepokojona, a po chwili zadumana buzia dziewczynki niosącej herbatę. W sposób odmienny pokazane zostają postaci, niewykazujące zrozumienia wobec emocjonalnych potrzeb staruszki. W planie ogólnym pojawiają się więc sąsiedzi Anieli. Z góry widzimy, jak krążą wokół domu i samochodu. Niezbyt troskliwego względem matki Witusia nie widzimy wcale. W kadrze pojawia się tylko na moment jego zajeżdżający pod furtkę domu samochód. Na martwą Anielę spoglądają ci, którzy ją rozumieli, ona zaś z góry widzi przede wszystkim tych, z którymi kontaktu nawiązać nie mogła. W drugiej części sceny kamera pokazuje to, co najprawdopodobniej dostrzega zmarła właśnie bohaterka. Jej ciało pozostaje nieruchome w bujanym fotelu, widz zaś śledzi trajektorię ruchu oddalającej się duszy Anieli. Ostatni kadr przedstawia niebo pokryte białymi, kłębiastymi chmurami. To miejsce, do którego trafiła bohaterka.