Radziejowa

Beskid Sądecki
Łemkowie to mniejszość etniczna, której początki datuje się na okres między XIV a pierwszą połową XVI wieku. Członkowie tej mniejszości zamieszkiwali tzw. Łemkowszczyznę, czyli tereny rozciągające się między polskim i słowackim terytorium etnicznym, obejmujące po stronie polskiej część Beskidu Sądeckiego, Beskidu Niskiego oraz fragment Bieszczad. Łemkowie byli i są cząstką narodów słowiańskich, mają bizantyjskie pochodzenie swojej wiary, swój język, pismo, kulturę, obyczaje i to, że przez kilkaset lat pozostawali sobą Rusinami – Łemkami.
Na przełomie XIX i XX wieku, wytworzyły się wśród ludności łemkowskiej różne orientacje narodowościowe, co w konsekwencji doprowadziło do masowych przesiedleń Łemków. W pierwszej połowie XX wieku, komunistyczna władza polska dążyła do stworzenia państwa jednolitego narodowo. W myśl układu podpisanego z Ukraińską Socjalistyczną Republiką Radziecką, ewakuowano z ziem polskich narodowości ukraińskie, białoruskie, rosyjskie, rusińskie. W latach 1944-1946 wywierano na Łemków presję, aby wyjechali z Polski na Sowiecką Ukrainę. Pozostała ludność, jak również ta, która „cudem” powróciła na Łemkowszczyznę z Ukrainy, została deportowana na „ziemie odzyskane” w ramach Akcji „Wisła”, która rozpoczęła się 28 kwietnia 1947 roku. Znaczna grupa Łemków w konsekwencji wyemigrowała na zachód Europy, a nawet do Stanów Zjednoczonych. Pozostała część zamieszkuje głównie zachodnią część Polski. Dawni Łemkowie został zminimalizowany do mniejszości etnicznej rozproszonej po Polsce i świecie.