«សង្គ្រាម»

សៀវភៅស្រីហិតោបទេស #ភិក្ខុ_ប៉ាង_ខាត់ វីរិយបណ្ឌិតោ ជាអ្នកប្រែចេញពីភាសាសំស្ក្រឹត និងផ្សាយចេញរបស់ពុទ្ធសាសនបណ្ឌិត នៅ ព.ស. ២៤៩៧ ត្រូវនឹង គ.ស #១៩៥៤។

📚 អានដោយ៖ ណំ ពិសិដ្ឋ 😊
© រក្សាសិទ្ធិ៖ ‪@educatedkh‬

ស្រីហិតោបទេស កថាទី ៣ #សង្គ្រាម
♥️ សូមចុចស្ដាប់លើអក្សរពណ៌ខៀវតាមជំពូកនីមួយៗ😊👇
00:00 | រឿង ហង្ស និងក្ងោក
04:56 | រឿង បក្សី និងស្វា
08:22 | រឿង លាពាក់ស្បែកខ្លា
13:19 | រឿង ដំរី និងទន្សាយ
23:37 | រឿង ត្រដក់ និងក្អែក
25:20 | រឿង ទទា និងក្អែក
27:38 | រឿង ប្ដី ប្រពន្ធ និងសាហាយ
44:57 | រឿង ចចកសម្បុរខៀវ
01:05:03 | រឿង ព្រះរាជា និងអាមាត្យ
01:16:47 | រឿង ជាងកាត់សក់ល្មោភចង់បានទ្រព្យ

ភាគទី ១ ៖    • «ការគប់មិត្ត»  
ភាគទី ២ ៖    • «ការបំបែកមិត្ត»  
ភាគទី ៤ ៖    • «សន្តិភាព»  
សៀវភៅពេញ ៖    • ស្រីហិតោបទេស “ពីដើមដល់ចប់”  

បើពុកម៉ែ ពូមីង បងប្អូន... ទាំងអស់គ្នាពេញចិត្តវីដេអូមួយនេះ សូមជួយគាំទ្រ និងបរិច្ចាគដល់ admin បន្តិចបន្តួច តាមរយៈ ៖
- អេស៊ីលីដាទាន់ចិត្ត: 0965366227
- ACELEDA: 05000327093211

ហិតោបទេស នេះប្រែថា ប្រៀនប្រដៅប្រយោជន៍ ការពន្យល់ប្រយោជន៍ ការប្រាប់ប្រយោជន៍ ឬការដឹកនាំជនានុជន ឲ្យបានប្រយោជន៍នៅនាលោកិយនេះ ពុំនោះថាពាក្យប្រៀនប្រដៅសីលធម៌ដល់ជនានុទាំងឡាយ ពុំនោះសោតនឹងហៅថា ធម៌បំពេញមនុស្សភាពក៍សឹងបាន ជាគម្ពីរចាស់បុរាណ មានអាយុរាប់ពាន់ឆ្នាំ គេនិយមប្រែស្ទើរគ្រប់ភាសា ក្នុងសកលលោក ទោះជាអាស៊ី ឬអឺរ៉ុប គេទុកជាលោកនីតិ ឬគតិលោកមួយដ៏សំខាន់ ។ ហិតោបទេស ជាភាសា សំស្ក្រឹតនេះមានលម្អ ៤ ប្រការគឺ ១.សេចក្តីជ្រាលជ្រៅ ទន់ផ្អែម, ២. ប្រើពាក្យពេចន៍លែបខាយល្អស្រស់, ៣. ជើងកាព្យណែងណង , ៤. រឿងរ៉ាវទាក់ទងគ្នាដឹកដូចរឿង ១០០១ យប់ ។ បើនរណាបានអានហើយ នរជននោះ ជាប់ចិត្តនឹកស្ញើចជញ្ជក់មាត់ចង់មើលចង់អាន និងនឹកទៅដល់ អ្នកនិពន្ធដើម ស្ញើចសរសើរស្នាដៃ និងចិត្តប្រកបដោយ មេត្តាក្រាលទៅគ្របដណ្តប់សព្វសត្វទាំងឡាយ ។

✍នៅពេលអ្នកអានសៀវភៅមិនយល់ និងតែងតែចង់យល់អ្វីស្រួលៗ សូមអានកថាមុខរបស់ ភិក្ខុ ប៉ាង ខាត់ វីរិយបណ្ឌិតោ ។ តើដូនតាខ្មែរគាត់ខំប្រឹងប៉ុនណា?

[...ការនិយមអាននេះ ជាវត្ថុបំណងប្រសើររបស់ខ្ញុំ ទុកថាខ្ញុំបានបោះជំហានទីមួយទៅស្រេចបរិបូណ៌ហើយ ថែមទាំងនាំឲ្យខ្ញុំមានកម្លាំងព្យាយាមសរសេរតទៅទៀតមិនតិចឡើយ ។

អស់លោកអ្នកអានខ្លះ កាលអានរួចហើយពោលត្អូញត្អែរថា ហិតោបទេសនេះល្អណាស់ តែពិបាកអានហួសពេក ហើយមិនងាយស្ដាប់សេចក្ដីបានផង ព្រោះដេរដាសដោយពាក្យសំស្ក្រឹត និងពាក្យមានអាថ៌ជ្រាលជ្រៅ ។ ខ្ញុំឥតប្រកែកទេ យល់ព្រមតាមពាក្យអ្នកអានទាំងអស់ តែក្នុងរឿងនេះខ្ញុំនឹកពិភាល់ថា លោកអ្នកអានទាំងឡាយភ្លេចថា ខ្ញុំជាអ្នកប្រែទៅហើយ មួយទៀតខ្ញុំជឿថាអ្នកអានទាំងឡាយគង់មិនភ្លេចថាធម្មតាច្បាប់ ឬសុភាសិតដែលជាទ្រឹស្ដី សុទ្ធសឹងមានអាថ៌ជ្រាលជ្រៅ មិនមែនអានហើយភ្លាមយល់ចូលចិត្តស្រួលទេ ។ អ្នកដែលខ្លាចគេបន្ទោសថាខ្វះការសិក្សា តែងព្យាយាមអានមិនលះបង់ចោល អានហើយអានទៀត ខំប្រឹងអានដរាបទាល់តែយល់សេចក្ដី ដូចគេទ្រាំលេបគីនីនឲ្យជាគ្រុនដូច្នោះ ។ ដើម្បីដាស់តឿនស្មារតីអ្នកអានទាំងឡាយ ខ្ញុំសូមនាំនិទានខ្លីមួយទុកជាគតិប្រចាំជីវិតថា៖
“កាលពីព្រេងនាយ កន្លងបាំងបាត់ស្ងាត់យូរយារណាស់ហើយ កាលនោះ អសុរ និងទេពតាយកនាគវសុកិជាព្រ័ត្រ យកភ្នំមន្ទរជាស្នូល យកអណ្ដើកអវតានៃព្រះនារាយណ៍ជាអ្នកទ្រភ្នំមន្ទរ ហើយបបួលគ្នាកូរសមុទ្ទទឹកដោះយកទឹកអម្រឹត តាមពាក្យយើងសព្វថ្ងៃថា អសុរ និងទេវតាទាញព្រ័ត្រ ។ ការកូសមុទ្ទទឹកដោះនោះ ប្រើថិរវេលាអស់វារៈកំណត់ ១០០០ឆ្នាំ ទើបបានទឹកអម្រឹត ។

បុរាណខ្មែរយើង ឆ្លាក់រឿងនេះនៅជញ្ញាំងថែវនគរវត្តភាគខាងកើតពេញផ្ទៃថែវ ធ្វើមុខមាត់មាឌសុទ្ធតែប្រឹង ។ មានធ្វើអសុរ និងទេពតាតាមមុខមាត់សម្បើមរាងក្រអឺតៗ ទាញព្រ័ត្រនាគនៅគ្រប់ទ្វារនគរធំទៀត មិនតែប៉ុណ្ណោះទេសូម្បីរូបសីហៈ ឬរូបឆ្មាំទ្វារគោបុរៈក៏មានអាការថាថាងប្រឹងប្រែងទាំងអស់ ។ មើលចុះ មិនមែនទន់ភ្លន់ល្វែតល្វតរេទៅតាមខ្យល់ទេ ។ ទាំងអស់នេះ ជារូបភាពសម្ដែងភស្តុតាងព្យាយាម និងថាមភាពនៃដូនតានៅសម័យនគរវត្ត ។ បើយើងពោលដោយផ្លូវហេតុផលគួរទុកជាគតិបានថា គួរប្រឹងឬទេ? ព្រោះដូនតាសុទ្ធតែប្រឹងទាំងអស់ ។...]

សូមអរគុណសម្រាប់ការតាមដានស្ដាប់តាំងពីដើមរហូតដល់ចប់😊🙏🙏🙏

ខ្ញុំលើកទឹកចិត្តឲ្យបងប្អូន ពុកម៉ែ ពូមីង យាយតាទាំងអស់គ្នាទៅអានសៀវភៅដើម កាន់តែល្អថែមទៀត៕

‪@educatedkh‬