[ភាគបញ្ចប់] មរណភាពរបស់លោកកែវ សារ៉ាត់ ផ្ដល់បទសម្ភាសន៍ដោយ: លោកពូ វិទ្ធ សំអាង

[ភាគបញ្ចប់]
មរណភាពរបស់លោកកែវ សារ៉ាត់
ផ្ដល់បទសម្ភាសន៍ដោយ: លោកពូ វិទ្ធ សំអាង

- អ្នកសម្ភាសន៍ : អក្ខរា
- សំណួរដោយ ក្រុមការងារ អក្ខរា-ឆានែល


ប្រវត្តិលោកកែវ សារ៉ាត់
History of Mr. Keo Sarath
កែវ សារ៉ាត់ (១៩៥៦-១៩៩១)មាន​ឈ្មោះ​ពិត ឈុំ តេះ កើត​នៅថ្ងៃទី១០ ខែមីនា ឆ្នាំ១៩៥៦ នៅក្នុងភូមិ​វត្ត​កំផែង ស្រុង​បាត់​ដំបង ខេត្ត​បាត់​ដំបង ។ លោក​ជា​កូន​ទី​២ ក្នុង​ចំណោម​បង​ប្អូន​៧​នាក់ ដែល​មាន​ឳពុក​ឈ្មោះ យ៉ត ឈុំ និងម្ដាយ​ឈ្មោះ គ្រិត សារ៉ាន់ ដែល​ពួក​គាត់​ទាំង​ពីរ​បាន​បាត់​បង់​ជីវិត​នៅ​ក្នុង​ឆ្នាំ​១៩៧៧ ។ ក្រោយ​មក​លោក ​កែវ​ សារ៉ាត់ បាន​រត់​ចូល​ក្នុង​ជំរំ​ជន​ភៀស​ខ្លួន​នៅក្នុងទឹក​ដីប្រទេស​ថៃ។ លោក​កែវ​ សារ៉ាត់ បាន​រួម​រស់​ជា​មួយ​នារី​​ម្នាក់​​ហើយ​មាន​កូន​មួយ បន្ទាប់​មក​នារី​នោះ​ក៏​នាំ​កូន​រត់​ចោល​លោក​បាត់​ទៅ។ ក្រោយ​មក​លោក​ក៏​សម្រេច​ចិត្ត​រៀប​ការ​ជាមួយ​នារី​ម្នាក់​ទៀត​ឈ្មោះ​ ចន្ធូរ​ ហើយ​បាន​នាំ​គ្នា​ភៀស​ខ្លួន​​ពី​ជំរំនោះ​ទៅរស់​នៅ​សហរដ្ឋអាមេរិច។ ឆ្នាំ​១៩៨៥ លោក​ចាប់​ផ្ដើម​ច្រៀង​ដើម្បី​យក​ប្រាក់​មក​ទ្រទ្រង់​គ្រួសារ។ លោក​បាន​ច្រៀង​ថត​កាស្សែត​ឲ្យ​ផលិត​កម្ម មយូរា បាន​ប្រ​ហែល​ជា ៤០ ទៅ​៥០​បទ ហើយ​ក៏​បាន​ងាក​មក​និពន្ធ​បទចំរៀង​ និង​បង្កើត​ផលិត​កម្ម​ខ្លួន​ឯង​នៅ​ក្នុង​ឆ្នាំ​១៩៨៨ ដោយ​ដាក់​ឈ្មោះ​ថា ជួង​មាស និងចាប​មាស ។ បទ​ចម្រៀង​ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​លោក​ទទួលបានភាព​ល្បីល្បាញ​គ្រប់​ទិស​ទីគឺ​បទ ស្រណោះ​ដី​ខ្មែរ, ពិសាខ​ដើម​ឆ្នាំ​ ជាដើម ។ លោក​កែវ​ សារ៉ាត់ ​ទទួល​មរណភាព​នៅ​ថ្ងៃទី០៥​ ខែ​កញ្ញា ឆ្នាំ​១៩៩១ នៅ​ទីក្រុង​ឡុង​ប៊ិច, សហរដ្ឋ​អាមេរិច ដោយ​រោគ​ថ្លើម​ប្រភេទបេ (B) ។
Keo Sarath (1956-1991), real name Chhum Tes, was born on March 10, 1956 in Wat Kampheng village, Srong Battambang district, Battambang province. He is the second of seven children born to a father, Yot Chhum, and a mother, Krit Saran, who both lost their children. Life in 1977.Keo Sarath later fled to a refugee camp in Thailand. Mr. Keo Sarath lived with a woman and had a child, then she took the child and ran away. Go. He later decided to marry another woman, Chanthor, and fled the camp to live. United States. In 1985, he started singing to raise money to support his family.He sang about 40 to 50 songs for Moyura Productions and then turned to songwriting and production. Self-karma in 1988, named the Golden Bell and the Golden Sparrow. The songs that made him famous everywhere were Khmer songs, Pisak Deum Chhnang and so on. Keo Sarath died on September 5, 1991 in Long Beach, USA of hepatitis B virus.