Скачать или смотреть 14 აპოკრიფები - III

ედიშერ ჭელიძე - "ქრისტიანული ლიტერატურის ისტორია".

საუბრის თემა: აპოკრიფები - III.

ლექციის მოკლე კონპექტი:

წმ. მაქსიმე აღმსარებლის ნაშრომი - „მისტაგოგია". ქართულად ითარგმნება როგორც „საიდუმლოთ მყვანებლობა / მესაიდუმლეთ წინამძღვრობა", ანუ ვინც მოძღვრების სიღრმეეში ჩასვლას ცდილობს იმათი წინ წაყვანა. უზენაესი მისტაგოგია არის წმ. ლიტურგია.

ეკლესიაში საიდუმლო არის 7. ანუ საეკლესიო წიაღში საიდუმლო ეწოდება მხოლოდ იმ უწმინდეს წეს-განგებებს, რომლებიც ჭეშმარიტად ცხოველმყოფელობას გვანიჭებენ და მათ საიდუმლონი ამ ჩვენთვის გონება მიუწვდომელი სულიერი მოქმედების გამო აქვთ. საფუძველი ყველა ამ საიდუმლოს ღვთის განკაცებაა.

მართლმადიდებლური გაგებით: თეოსოფია - ღვთივგანბრძნობილობა, თეოსოფოსი - ღვთივგანბრძნობილი.

ეზოტერიზმი აპოკრიფებს აბსოლუტურად არ უკავშირდება.

„განწესებანი მოციქულთანი / მოციქულთა კანონები", ავტორი წმ კლიმენტი რომაელი (მოციქულთა უშუალო მოწაფე, უფრო მეტად პეტრე მოციქულის მოწაფე). ადრე ეს შრომა ახალი აღთქმის კანონიკურ წიგნებში შედიოდა, როგორც გამორჩეული წიგნი.

„დიდი სჯულისკანონი"- მისი დანიშნულებაა საეკლესიო მოღვაწეობის მკაცრი რეგლამენტირება. მისი საფუძველი არის „მოციქულტა კანონები" (შესულია ყველა 85-ვე მუხლია მოციქულთა კანონებიდან). შედგენილია მე-9ს-ში წმ. ფოტი პატრიარქის მიერ (შემდეგში მხოლოდ მცირე რედაქციული ხასიათის ცვლილებები განიცადა). მანამდა სჯულისკანონად ითვლებოდა „მოციქულთა კანონები", პირობითად მათ ვუწოდებთ „მცირე სჯულისკანონს". 85-ე კანონში ჩამოთვლილია ახალი აღთქმის კანონიკური წიგნები, ბოლო წიგნად დასახელებულია საქმე მოციქულთა და გამორჩეულ წიგნად დასახელებულია „მოციქულთა კანონები", მაგრამ მე-6-ს-დან ტრონის საეკლესიო კრების დადგენილებით იგი ამოღებულ იქნა ახალი აღთქმის წიგნთა ნუსხიდან, იმ მოტივით რომ გადამწერთა მიერ მრავალი მინარევი დაემატა.

პირველად მე-14 ს-ში წმ სვიმეონ თესალონიკელმა სრულად აღწერა (წერილობითად) 7 საეკლესიო საიდუმლო.