Ένα από τα πιο γνωστά μωραΐτικα συρτά από το εργαστήρι τραγουδιού του ΚΕΠΕΜ, με δάσκαλο τον Δημήτρη Μαντζούρη. Η εκμάθηση του τραγουδιού βασίστηκε σε ανέκδοτη ηχογράφηση από το αρχείο του Σίμωνα Καρά από το Κουφόπουλο Ηλείας.
Παίζει φλογέρα ο δάσκαλος του Ωδείου Αντρέας Νιάρχος και λαούτο ένας από τους καλύτερους παλιούς δεξιοτέχνες, ο Κώστας Παπαπροκοπίου.
Τραγουδούν αντιφωνικά μαθητές και μαθήτριες του εργαστηρίου.
Ομάδα αντρών: Γιώργος Κρέπης, Αντώνης Κρητικός, Άλκης Κώτσικος, Δημήτρης Μαλακασιώτης, Αρσένης Περδικόπουλος, Θέμος Σβορώνος, Carmelo Siciliano, Βαγγέλης Χάλκος και ο δάσκαλος του εργαστηρίου Δημήτρης Μαντζούρης.
Ομάδα γυναικών: Μαριάννα Βαβανού, Βασιλική Καμζέλα, Έφη Καμπύλη, Ιωάννα Κυριακούλη, Νότα Κυριακούλη, Σωσώ Λέου, Ηλέκτρα Οικονομίδου, Εύα Παπαδημητρίου, Καλλιόπη Παρασκευοπούλου, Μαρίνα Σκούπα, Ζαφειρώ Χατζηφωτίου, Κατερίνα Χρονοπούλου
Νά ’χα νεράτζι νά ’ριχνα στο πέρα παρεθύρι,
να τσάκιζα το μαστραπά πόχει το μόσχο μέσα,
το μόσχο και τη ζάχαρη και την κανέλα αντάμα.
Κι η κόρη μέσα κάθεται, κεντάει χρυσό μαντήλι.
— Για σε τα λέω, αγάπη μου, πού ’σαι στο παρεθύρι.
Το μαντηλάκι που κεντάς σε μένα να το στείλεις,
να μην το στείλεις μοναχό παρά με την αγάπη.
Μα κείνη το βαριάκουσε και μοναχό το στέλνει.
[Στα γόνατα το κάθισε και το διπλορωτάει.]
— Για πες μου, μαντηλάκι μου, αν μ’ αγαπά η κυρά σου.
— Όντας σε συλλογίζεται κι όντας σε φέρνει ο νους της,
σα θάλασσα βουρλίζεται σαν κύμα δέρνει ο νους της,
σαν το ψαράκι του γιαλού βροντοχτυπάει η καρδιά της.
Όντας σε γλέπει και περνάς κι ακούει τη λαλιά σου,
πηδάει από τον τόπο της και ροδοκοκκινίζει.
Όντας αργήσει να σε ιδεί, στέκεται μαραμένη
κι όπου κι αν στέκει μοναχή κλαίει κι αναστενάζει.
Информация по комментариям в разработке