Me as Aldonza sung by Carry Tefsen.
Don Quichot.
Edele vrouwe!
Aldonza.
Ik ben uw edele vrouwe niet!
Dat ben ik helemáál niet!
Aan de kant van de weg liet m'n moeder me achter,
een vondeling hulploos, het deed haar geen pijn.
'k Maak haar geen verwijten,
ze hoopte alleen, dat de dood mij genadig zou zijn.
Als je vraagt naar m'n vader,
de trots van een dochter,
ik heb hem helaas nooit als vader gekend.
Of vriend was of vijand, daar kwam ik nooit achter,
wel was hij een heel regiment.
Zo werd ik die met liefde, en tedere zorg werd gebaard,
de gelegenheidsbruid voor het schorum en schuim hier op aard.
Don Quichot.
En toch zijt gij mijn vrouwe!
Aldonza.
En toch blijft hij me kwellen!
Vrouwe! Hoe kan ik dat zijn!
Want de vrouwe is maagdelijk, en lieflijk en teer.
Tot die hoogtij van deugde, kom ik niet zo vlug.
Wie denkt er aan reinheid, aan deugd en aan eer,
in een paardenstal plat op je rug!
Kijk eens goed naar me, kijk naar me,
God, kijk dan goed naar me,
kijk naar die keukenslet vuil en bezweet.
Zo van de mestvaalt, en thuis op de mestvaalt,
iets dat je gebruikt, en vergeet!
Als je denkt dat ik hier voor je sta op m'n maagdelijk best.
Een reaal in m'n keurs, en ik toon je gewillig......de rest!
Don Quichot.
Ontken het niet, gij zijt Dulcinea!
Aldonza.
Open uw ogen, en zie me zoals ik werkelijk ben!
Ja je schonk me het licht, maar wat is nou het licht,
voor een wezen dat leeft, in een diep duister dal.
Van alle wrede ploerten, die mij ooit mishandelden ben jij de wreedste van al.
Als je wist wat jou lieflijke waanzin heeft aangericht,
jij bracht me hoop maar uiteraard razernij.
Schoppen en slagen, daar ben ik mee grootgebracht,
tederheid is niets voor mij.
Daarom kwel me niet langer, daartegen heb ik geen verweer.
Ik ben níet Dulcinea, alleen maar een hoer, en niets meer!
Don Quichot.
Gij zijt en blijft voor altijd mijn jonkvrouwe Dulcinea!
Aldonza.
Neeeeeeeeeee!!
Информация по комментариям в разработке