Wzgórze Tumskie w Płocku

#medieval #history #polska #dronevideo #djimini4pro #mazowsze #płock

🔗 https://foto.poczet.com/mazowieckie.h...

📜 historia:
Prawdopodobnie już w IX wieku na terenie płockiego Wzgórza Tumskiego istniał ośrodek kultu pogańskiego, zniszczony po przyjęciu chrztu w roku 966. W następnych latach na tym terenie powstał gród obwarowany wałem drewniano-ziemnym. Na początku XI wieku Bolesław I Chrobry wzniósł murowane (przedromańskie) palatium z kaplicą (w formie rotundy). Płock - pomimo swojej roli jako siedziba książęca na Mazowszu - nie został stolicą biskupstwa w roku 1000, podczas zjazdu gnieźnieńskiego. Stało się to dopiero w roku 1075, w czasach panowania Bolesława II Szczodrego. Wzrost znaczenia Płocka należy związać z osobą księcia Władysława I Hermana, który uczynił z niego swoją główną i ulubioną siedzibę. W czasach rozbicia dzielnicowego, miasto początkowo było stolicą odrębnego księstwa mazowieckiego, by w trakcie późniejszych podziałów ziem Mazowsza stać się stolicą księstwa płockiego. Dopiero w roku 1495, po śmierci księcia Janusza II płockiego, król Jan I Olbracht włączył Płock wraz z okręgiem do Królestwa Polskiego.
Do najważniejszych zabytków na Wzgórzu Tumskim należy katedra Wniebowzięcia NMP - nekropolia władców piastowskich (pochowani są tu m.in. Władysław I Herman, Bolesław III Krzywousty, Bolesław IV Kędzierzawy i dzielnicowi książęta mazowieccy). Pierwszy murowany obiekt powstał wkrótce po roku 1075, jednak w latach 20. XII wieku został zniszczony podczas jednego z najazdów Pomorzan. Wkrótce (ok. 1130 roku) w miejscu zburzonej katedry ówczesny biskup płocki Aleksander z Malonne przystąpił do budowy nowej świątyni, tym razem bardziej okazałej: trójnawowej bazyliki z transeptem i prezbiterium zakończonym absydą. Ta romańska katedra przetrwała stosunkowo długo w niemal pierwotnej swej formie (częściowo uzupełnionej gotyckimi wieżami zachodnimi). W roku 1531 doszło to pożaru świątyni i jej odbudowa (lata 1531-1535) nastąpiła już w formie renesansowej. W latach 1787-1789 biskup płocki Michał Poniatowski (brat króla Stanisława II Augusta) przebudował zachodnią fasadę katedry w stylu klasycystycznym. Obecny wygląd obiektu to efekt prac remontowych i rekonstrukcyjnych z lat 1901-1906. Rozebrano klasycystyczne elementy (m.in. kolumnowy portyk) i przywrócono wówczas katedrze renesansowy XVI-wieczny charakter. Tuż obok katedry znajduje się dawny zamek książąt mazowieckich. Pierwszym obiektem murowanym na terenie ówczesnego drewniano-ziemnego grodu była kamienna wieża mieszkalna wzniesiona w początku XIV wieku, prawdopodobnie przez księcia Bolesława II płockiego. W II połowie XIV wieku król Kazimierz Wielki wzmocnił zamek budując dwa pierścienie ceglanych murów obronnych. W tym też czasie (albo nawet nieco wcześniej - w I połowie wieku XIV) w miejscu kamiennej wieży mieszkalnej zbudowano "Wieżę Zegarową". Powstała również "Wieża Szlachecka" i mur obronny o grubości 2,5 metra łączący obie wieże. W kolejnych latach zamek pełnił funkcje militarne, rezydencjonalne, a od 1538 roku, kiedy król Zygmunt I Stary przekazał północno-zachodnią część zamku na potrzeby opactwa benedyktynów, także religijne. Obecny wygląd założenia to efekt szeregu zniszczeń (m.in. podczas potopu szwedzkiego i III wojny północnej) i przebudów. Najstarsze zachowane elementy piastowskiego zamku książąt mazowieckich to wspomniane XIV-wieczne inwestycje: "Wieża Zegarowa", "Wieża Szlachecka" i łączący obie wieże zachodni mur obronny.