Скачать или смотреть شیون فومنی منظومه ورزشکار

جوان بومُ ناشتی هیکس می رویهَ، می کله دایی سبزی قورمه بویه
مدرسه دورون رسوایی کاشتیمی، بیبیشته خوروسَ بپا داشتیمی
جه شیطانی، شیطانه سرکرده بوم، ایتا هنقَدَر نه، ایتا قَدَم زمینهَ دوبوم
مدرسه زاکان بیشتری ناز نازی، نیگیفتید مره زنگ تفریح بازی
دِییم اون کیه؟ سرداره زن پسر، دِییم اویدانه پِر کیه؟ حاج صفر
چهار در دوکان سبز میدانه داره، خودا جا هوا جا اونه روز و شب پول واره
من اما کی ام؟ بی کس و یار و پوشت، روزان آش خورم شام وقت آبگوشت
می پِر نه نزول خوره نه نان وِوین، نه یَم کی قومارخانه کیسه اوچین
می مارم ایتا کاسبه دوختره، گرفتاره خو اکبر و اصغره
سر اوضاع میشین کوک نیه مدرسه، نه می املا خوبه نه می هندسه
می صفرهَ چهارگوش نایی آق مَلِم، می حرفانِ رِه جِندِر زِیی آق مَلِم
اَویرَ کودی هرکی خو دفترَ، مدرسه زاکان همه گیفتید مره
هسا چی بو؟ می نیم تنه پاره بو، دوبندی میشین قبر شیر خواره بو
هن وِستین بو کی دُوِستیم همش، تقلا مرا هَی کودیم جان کَنَش
تا ایتا نام و آوازه پیدا کونم، ایتا شهرت تازه پیدا کونم
بوگوفتم خُبه کی ببم کوشتی گیر، شاید نان لا حلوا به می پنیر
می نامهَ بنید پهلوان، بیپیچه می آوازه شهره میان
اَ دونیا میان مرد سختی ببم، جهان پهلوان، مثله تخنی ببم
بوشوم جاقالانه وَرا گیفتمه، سیر و ساته کوشتی سرا گیفتمه
اول کار ایدست گرم پیرهن بیهِم، ایتام لاس پاره سبزه میدان بیهِم
کمربند دَوَستم ایتا سبز شال، ایتام بازوبندم واپِختَم می بال
دَرِ لا بنام می گوشا بشکفه، مرَ کوچه سر هرکی دهِ وانکفه
بگم کوشتی گیرم بترسید مره، کو زورخانه شینم واوَرسید مره
ویریشتم، بینیشتم، بیگیفتم، بوخوردم زمین، بوسُخت پِر میشین کوشتی وِستین هَچین
مورَبی اَمی شین ایتا ترنه بو، اونه کوشتن و سس کودن فرنه بو
بیگیفته می بالهَ کی رِه، بالاجان چره یاد نیگیفتی برات تا هسا(برات یک فنی در کشتی)
بگفتم براتم مره یاد نداد، بوگوفت بوشو پس تی زحمت به باد
بیا پیش می ورجا برات یاد بگیر، فَچَم می بازویه آزاد بیگیر
بیدِم یا ابالفضل، واپِخته خورهَ، ایتا خرسه افعی مانستان مره
بوشویَم بوجُرُ بامویَم بیجیر، نوخورده زمین پاک بُبُم خاک شیر
می بند دیله زهره ی بورسانه، اونه ایشپِه خاش می تَکَ دورسانه
بوخوفتم مریضخانه شش ماه تمام، بکفتم جه درس والسلام
بیذم کوشتی نه نَصَزفه مره، آب اَنگاره بیخود بیگیرم چره؟
بوگوفتم مره خُبه فوتبال کودن، ایتا پیلدانه لپه دونبال کودن
دکفتم به خانه مار جانه جان، بگفتم لحاف رو ساتینَ اوسان
دوخان نام سیاه می خاخور فاطیَ، بینیش نخ جوکون چرخ خیاطیهَ
مره ورزشی کوتاه تومان بودوز، اونه رانه کَش سُرخِ قِیطان وادوج
می دس پول جیمابوس ده شی ده شی، بوشوم خاری ایمامه گوذر کفاشی
ایجفت کفش میخدار سفارش بدام، رکابی عرق گیرا نمره بنام
دکفتم به میدان بُبُم فوتبالیست، می درس و کیتابان بُبُت سر بنیست
مره گوفتیمی بازی ره خوبمه، نانستیم کی من گاچ گاچا دُوُمه
می دس شه اَرَ، پا اورَ، لاکیتاب، می پاس ناحیسابه، می ایستُپ خراب
بداشتید مره گوشه چپ بازی سر، هچین دشت خالی خوشکه چوبه به در
زمین سنگ بَس بو می طالع شیفید، غوروب وقته ره پرکستیمی مثله بید
می چشمَ وادوختیم گُلِ تپه ی، چهارچشمی پاستیم زمین لپه ی
ایتا لپه بی خیر می پا جیر نَکَفت، بسَر آمویی صد هیزار بار می قلب
ایتا توپ می پاجیر نوخورده گیلار، دووِستیم مره خالی دشته ددار
حوسین جان، حسن جان، رضا، مارمالی، اووووی ممدلی گاو، اووووی قوچلی
هچین لپه ی دور دوران تانوَدید، شیمی اَمرایَم پوشته سر پاس بدید
مره پاس بدید، من آخر آدمم، مره پاس بدید تا ایزه گرمه بم
دوخادیم زاکانه نامه کَخ کودیم، جه بیکاری میدان مِن یخ کودیم
نانم من چوتو بو خودا دیل دکفت، ایتا مار بمرده لپه می پا جیر بکفت
اوسادم او لپه گیلاره دَمَه، می فن و فوسولَ بکارَ دمه
اَسا کیه کی بیگیره لپه ی جه من؟ همه گویید کی مره پاس بدن
می ذ یل خواستی تیمه ستاره بوبوم، ایتا گول زنه خوش قواره بوبوم
خیابان همه مره دولا بیبید، می کوشته می مورده می دیل خواه بیبید
هتو کی دُوِستیم وا فکرا شومه، نانستیم کو سامان کره دُوَمه
نوگو کی جی خط خارجه بوستمه، جی می خطه جورتر بودُوَستمه
هسا داوره سوته دِ نیشناوَم، هتو سر به قدی شلنگ تاودم
چوتو دَکلای برفِ جیر باغ کوتام، بیبدِم ایچی می سر بوخورده گورام
می کله بوخورد به دروازه میل، می چوم تیر پیره شو بوخوردم بی گیل
بیگیفتید مره یا علی هفتایی، بوبوردید مره پورسینا جراحی
می کله دوازده تا بخیه بوخورد، می مار بیشناوَست، دوکو امرا بمرد
بیدم نه، فوتبالم نصرفه مرخ، آب اَنگاره بیخود بیگیرم چره؟
بگفتم بلکه موشت زن ببم، ایزه کوچه پس کوچه جولان بدم
بگم بله، منم موش موشم، سبج را میان دو انگوشت کوشم
بزین کی می کار بیگپفت موشت زنی، تمامه بوست می دوره ی جان کنی
شمه سینما قوز بالا قوز بمه، بدلکاره فردین و بهروز بمه
ایوار ده دکفتم مامان جانه جان، بگفتم ساتین پارچه صوندوق اوسان
اَسَر نو مره کوتاه تومان وادوج، ایتا سُرخه قیطانم اونه سر وادوج
ایتام کیسه فورشم چاکون کیسه بوکس، به رسم اَمی سینما قرن فُکس
لافنده مره سفتا کون به دارهَ، بینیش بَد بیدین می اَدا اطفاره
ایتام گورزَلی بو اَمی خانه پوشت، ایروز موشته اَمرا ایتا سگ بوکوشت
دوخادم اونهَ یاوره موشت زنی، فوکوفتیم اونه گورزلی مچه ی
بزین می دماغه خاشه لچه ی
کی تا جان اَمیشین ایزه گرمه به، دوماغان نرره خوره گرمه به
اَمی چشم کونه دِیی نیلی بو، اَمی کپچه گوشه سیایی واوو
آپارگات، سویین، جنگ و جباره بو، می کپچ و کتیر روز و شب پاره بو
هتو سی چهل روز اَمی پِر بوسُخت، ولی رینگ وِستین اَمی خون واسوخت
هَسهَ دِ واسی داخل رینگَ بیم، اَمی گاو موشتانهَ جولان بدیم
مربی ویجا گورزلی گارد بیگیفت، خو مچه ی تون موشته ورجا بیگیفت
من اما تماشا دوبوم دعوایه، زِییم شادی اَمرا زمین می پایَه
اَها گورزلی جان دَکَش ناکسَ، بوجورتر باوَر، راستا کون تی دَسَ
آها جان من زاویه خُب دَوَد، آها رقص پارِ شلنگَ تَوَد
آها کی تی چوم روز بد ن