เปิดบันทึกตำนาน ตอน หลวงพ่อเกษม สำนักสุสานไตรลักษณ์ จ.ลำปาง

เปิดบันทึกตำนาน ตอน หลวงพ่อเกษม เขมโก หรือ ครูบาเจ้าเกษม เขมโก เป็นพระเถระและเกจิอาจารย์ผู้เคร่งครัดในธุดงค์วัตร แสวงหาความวิเวกในที่สงัดตามป่าเขาและป่าช้าต่างๆ การฉันอาหารในบาตร คือ อาหารหวานคาวรวมกันเรียกว่า ฉันเอกา ไม่ร่วมอาสนะกับสงฆ์อื่น ฉันมื้อเดียว หลวงพ่อเกษม ได้ยึดกสิน 10 โดยเฉพาะการเพ่งเตโชกสิน เป็นประการสำคัญ และอสุภะ 10 เป็นอารมณ์แห่งสมถะกรรมฐาน เพราะเป็นอารมณ์ที่เหมาะกับจริตอัทยาศัยของท่าน โดยท่านได้นำเอากระโหลกศรีษะคนตายมาเพ่งในห้องนอน ซึ่งเป็นการปฏิบัติโสสานิกธุดงค์ ที่สุสานไตรลักษณ์ เมื่อมีการเผาศพครั้งใด ตกดึก หลวงพ่อจะไปพิจารณาปฏิบัติกรรมฐานที่เชิงตะกอน เพื่อแผ่เมตตา และโปรดสัตว์ในลักษณะนั่งยืนนอน และคุกเข่าก้มนอนท่ากบ เป็นเวลานาน ท่านพูดน้อย เสียงเบา เหมือนกระซิบ ตลอดเวลาท่านไม่ค่อยสรงน้ำ แต่กลิ่นกายท่านสะอาด
หลวงพ่อเกษมได้สลัดโซ่ตรวนแห่งกิเลสตัดแล้วซึ่่งทางโลก อันมากไปด้วยมายาไร้ความเที่ยงแท้ ท่านไม่เคยหวังในยศศักดิ์ใดๆ สิ่งเดียวที่ต้องการคือ ความสงบในชีวิต และที่ใด หรือ ซึ่งชื่อว่าสงบที่สุด ก็ทราบว่าความสงบนั้นอยู่ที่ป่าช้า
ฉนั้นหลวงพ่อเกษม จึงตัดสินใจยึดเอาป่าช้าแดบสงบเป็นที่พำนัก เป็นที่บำเพ็ญตะบะ และวิปัสสนาอยู่ในป่าหลายแห่งต่อหลายแห่งหมดแล้ว ซึ่งความนิยมในวัตถุทั้งหลาย กิตติศัพท์เรื่องแดนสงบนี้ ระบือไปไม่มีขอบเขต จนในที่สุดบรรดาผู้มีความเคารพเลื่อมใสท่านจึงพร้อมใจกันสร้างกุฏิขึ้นที่บริเวณสุสานไตรลักษณ์ นิมนต์ท่านให้เข้าพำนักในนั้นจนถึงวาระสุดท้ายของชีวิต
พฤกษภกาสร อีกกุญชรอันปลดปลง
โททนต์ เสน่งคง สำคัญหมายในกายมี
นรชาติวางวายมลายสิ้นทั้งอินทรีย์
สถิตทั่วแต่ชั่วดี ประดับไว้ในโลกา

สามารถติดตามรายการ"เปิดบันทึกตำนาน"ได้ที่
https://www.facebook.com/perdbuntueg?...