บทสวด "มงคลสูตร" ฟังสวดก่อนนอนหรือช่วงเช้า เสริมมงคลชีวิต เทวดาคุ้มครอง

มงคลสูตร (แปล) มงคลชีวิตที่พระพุทธเจ้าทรงบัญญัติ
มงคลสูตร คือพระสูตรว่าด้วยมงคลแห่งชีวิต หากสวด เข้าใจและปฏิบัติตามแล้ว ชีวิตก็จะมีแต่สิ่งดีๆ เข้ามา

พะหู เทวา มะนุสสา จะมังคะลานิ อะจินตะยุง,
เทวดาองค์หนึ่งได้กราบทูลถามพระผู้มีพระภาคเจ้าว่า, หมู่เทวดาและมนุษย์มากหลาย, มุ่งหมายความเจริญก้าวหน้า, ได้คิดถึงแต่เรื่องมงคลแล้ว,
อากังขะมานา โสตถานังพรูหิ มังคะละมุตตะมังฯ
ขอพระองค์ทรงตรัสบอกทางมงคลอันสูงสุดเถิด, พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสตอบดังนี้ว่า :-
อะเสวะนา จะ พาลานัง การไม่คบคนพาล,
ปัณฑิตานัญจะ เสวะนา การคบบัณฑิต,
ปูชา จะ ปูชะนียานัง การบูชาต่อบุคคลควรบูชา,
เอตัมมังคะละมุตตะมัง ฯ กิจสามอย่างนี้ เป็นมงคลอันสูงสุด,

ปะฏิรูปะเทสะวาโส จะ การอยู่ในประเทศอันสมควร,
ปุพเพ จะ กะตะปุญญะตา การเป็นผู้มีบุญได้ทำไว้ก่อน,
อัตตะสัมมาปะณิธิ จะ การตั้งตนไว้ชอบ,
เอตัมมังคะละมุตตะมัง ฯ กิจสามอย่างนี้ เป็นมงคลอันสูงสุด,

พาหุสัจจัญจะ การเป็นผู้ได้ยินได้ฟังมาก,
สิปปัญจะ การมีศิลปวิทยา,
วินะโย จะ สุสิกขิโต วินัยที่ศึกษาดีแล้ว,
สุภาสิตา จะ ยา วาจา วาจาที่เป็นสุภาษิต,
เอตัมมังคะละมุตตะมัง ฯ กิจสามอย่างนี้ เป็นมงคลอันสูงสุด,

มาตาปิตุอุปัฏฐานัง การบำรุงเลี้ยงมารดาบิดา,
ปุตตะทารัสสะ สังคะโห การสงเคราะห์บุตรและภรรยา,
อะนากุลา จะ กัมมันตา การงานที่ไม่ยุ่งเหยิงสับสน,
เอตัมมังคะละมุตตะมัง ฯ กิจสามอย่างนี้เป็นมงคลอันสูงสุด,

ทานัญจะ การบำเพ็ญทาน,
ธัมมะจะริยา จะ การประพฤติธรรม,
ญาตะกานัญจะ สังคะโห การสงเคราะห์แก่หมู่ญาติ,
อะนะวัชชานิ กัมมานิ การงานอันปราศจากโทษ,
เอตัมมังคะละมุตตะมัง ฯ กิจสี่อย่างนี้ เป็นมงคลอันสูงสุด,

อาระตี วิระตี ปาปา การงดเว้นจากบาปกรรม,
มัชชะปานา จะ สัญญะโม การยับยั้งชั่งใจไว้ได้จากการดื่มน้ำเมา,
อัปปะมาโท จะ ธัมเมสุ การไม่ประมาทในธรรมทั้งหลาย,
เอตัมมังคะละมุตตะมัง ฯ กิจสามอย่างนี้ เป็นมงคลอันสูงสุด,

คาระโว จะ ความเคารพ,
นิวาโต จะ ความถ่อมตัว,
สันตุฏฐี จะ ความสันโดษ,
กะตัญญุตา ความกตัญญู,
กาเลนะ ธัมมัสสะวะนัง การฟังธรรมตามกาล,
เอตัมมังคะละมุตตะมัง ฯ กิจห้าอย่างนี้ เป็นมงคลอันสูงสุด

ขันตี จะ ความอดทน,
โสวะจัสสะตา ความเป็นคนว่าง่าย,
สะมะณานัญจะ ทัสสะนัง การพบเห็นผู้สงบจากกิเลส,
กาเลนะ ธัมมะสากัจฉา การสนทนาธรรมตามกาล,
เอตัมมังคะละมุตตะมัง ฯ กิจสี่อย่างนี้ เป็นมงคลอันสูงสุด,

ตะโป จะ ความเพียรเผากิเลส,
พรัหมะจะริยัญจะ การประพฤติพรหมจรรย์,
อะริยะสัจจานะ ทัสสะนัง การเห็นความจริงของพระอริยเจ้า,
นิพพานะสัจฉิกิริยา จะ การทำพระนิพพานให้แจ้ง,
เอตัมมังคะละมุตตะมัง ฯ


กิจสี่อย่างนี้ เป็นมงคลอันสูงสุด

ผุฏฐัสสะ โลกะธัมเมหิ จิตตัง จิตของผู้ใดอันโลกธรรมทั้งหลาย ถูกต้องแล้ว,
ยัสสะ นะ กัมปะติ ย่อมไม่หวั่นไหว,
อะโสกัง เป็นจิตไม่เศร้าโศก,
วิระชัง เป็นจิตไร้ธุลีกิเลส,
เขมัง เป็นจิตไม่เกษมศานต์,
เอตัมมังคะละมุตตะมัง ฯ กิจสี่อย่างนี้ เป็นมงคลอันสูงสุด

เอตาทิสานิ กัตวานะ สัพพัตถะมะปะราชิตา สัพพัตถะ โสตถิง คัจฉันติ ตันเตสัง มังคะละมุตตะมันติ ฯ
เทวดาและมนุษย์ทั้งหลายได้กระทำมงคลเช่นมงคลเหล่านี้ให้มีในตนได้แล้ว จึงเป็นผู้ไม่พ่ายแพ้ในที่ทั้งปวง ย่อมถึงซึ่งความสวัสดีในทุกสถาน ข้อนั้นเป็นมงคลอันสูงสุด ของเทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย เหล่านั้นโดยแท้
อิติ.
ด้วยประการฉะนี้แลฯ