Myśli Rozczochrane Wiatrem Zapisane - Pieśń o driadzie

sł. i muz. Kasia Abramczyk

Oczy płonęły mi blaskiem a d
Biegłam wśród świętych drzew E a
Ich nieme błogosławieństwo a d
Prowadziło mnie a E a
Ich nieme błogosławieństwo d a
Prowadziło mnie d E a

Szum dąbrowy mi orzekł
Nie są do nas podobni
Cześć tylko sobie oddają
Żyć pośród nas niegodni
Cześć tylko sobie oddają
Żyć pośród nas niegodni

W dłoniach niosłam nadzieję
A w sercu dziwny niepokój
Chciałam spotkać człowieka
Gdy dzień zanurzał się w mroku
Chciałam spotkać człowieka
Gdy dzień zanurzał się w mroku

Ujrzałam jego nad wodą d E
Nad wodą piękną i czystą d G a
Z innego świata urodą d E
Zachwycił, a potem czar prysnął d E a


Ukradkiem przeniknął mi duszę
Żarem co szkarłat wybiela
Czy to możliwe że człowiek
Driadę onieśmiela
Czy to możliwe że człowiek
Driadę onieśmiela

Zamarłam w oczekiwaniu
Pod wzrokiem błękitnym jak morze
Poczułam tępy ból w skroniach
On wyrył swe imię na korze
Poczułam tępy ból w skroniach
On wyrył swe imię na korze

Uciekłam w rozpaczy do kręgu
Nocą głuchą i ciemną
Choć serce wciąż gore i krwawi
Nie będę mu wzajemną
Choć serce wciąż gore i krwawi
Nie będę mu wzajemną

Ujrzałam jego nad wodą
Nad wodą piękną i czystą
Z innego świata urodą
Zachwycił, a potem czar prysnął