گپ‌وگفت با امیر دارابی | قسمت هجدهم از پادکست تصویری کادانس

امیر دارابی هنرمندی است که اگرچه ۲۶ سال سن دارد اما به تجربیاتش بسیار فراتر از سن و سالش است. در هفده سالگی آلبوم دستان تنها را با ناشر سخت گیری میل علی صمدپور منتشر کرد. تا نوزده سالگی که از ایران به آمریکا رفت با بیشتر موزیسین‌های درجه یک هم سبک خودش کار کرده بود. بارها با حمزه یگانه، آرین کشیشی، دارا دارایی، امین طاهری، مجید سالاری و ... روی صحنه رفته بود و کوله باری از تجربه داشت. شهرزاد بهشتیان استاد موسیقی کودکی‌اش بود و اولین اجرایش را هم او ترتیب داد. اما سن و سال کمش در بسیاری از مواقع باعث شده بود تا جدی گرفته نشود ولی او از این مرحله هم گذر کرد. برای درس خواندن به آمریکا و دانشگاه برکلی رفت. سبک جز (نخوانید جاز) را ادامه داد اما با ژانرهای دیگر موسیقی آشنا شد و به موسیقی الکترونیک هم علاقه مند شد. دقیقا همین چند روز پیش تک آهنگ برقص را در ژاتر الکترونیک منتشر کرد. دارابی با ذاکر حسین و بسیاری از اساتید همکاری کرد و آشنایی با افرادی مثل تیگران هاماسیان و اَلن مَله در روند شکل گیری شخصیت هنری اش تاثیر ویژه‌ای داشت. سال ۲۰۲۲ آلبوم آنسامبل بِرکلی با حضور پررنگ امیر به عنوان آهنگساز و نوازنده نامزد گرمی شد. دارابی پیش تر آلبوم یال را منتشر کرده بود که ترکیبی از دیسیپلین و آزادی یک پیانیست جز بود. از موسیقی ایرانی و ساز کمانچه هم در این آلبوم استفاده کرد چراکه همچنان دل بسته موسیقی ایرانی هم بود. آهنگسازی در این آلبوم پیشرفت جدی داشت و همچنان پیانو ساز اصلی بود. اما امیر دارابی بعد از تمام شدن تحصیلش حالا به ایران بازگشته و این اقدام عجیبی به نظر می‌رسد. شاگردان جدیدی آموزش می‌دهد و با میلاد درخشانی و رضا کولغانی مشغول همکاری است. در این مصاحبه سعی کردیم بفهمیم چرا به ایران بازگشته، چه تجربیانی از تحصیل و زندگی در آمریکا داشته، چه تفاوتی بین کامیونیتی موزیسین‌های ایران و آمریکا وجود دارد و در نهایت چه توصیه‌هایی برای مخاطب و فعالین جز در ایران دارد. همچنین امیر یک قطعه بداهه نوازی پیانو برای کادانس اجرا کرده که در پایان ویدئو تقدیم مخاطبان کردیم.


00:00 برگشت به ایران
22:45 به تکرار نیافتادن
30:06 چالش‌های نوجوانی در ایران
47:54 اینترنت و رسانه‌های اجتماعی
1:19:37 حرف آخر
1:27:20 اجرا