Garden Snail - Cornu aspersal - Garðabobbar - Sniglar - Smádýralíf - Meindýr - Lindýr

Garden Snails - Helix aspersa / Cornu aspersa - Garðabobbi - Common snail - Coclea - Snigel - Garðsniglar - Bobbar - Sniglar - Snigill - Eine Schnecke - Trädgårdssnigel - Ślimak afrykański - Seilide garraí - エスカルゴ - Улитка - Escargot - Σαλιγκάρι - Slimaka helix - Common snail - Helicoidea - Lyngbobbaætt - Gastropoda - Lindýr - Plöntuætur - Meindýr - Flestir sniglar eru jurtaætur og þegar þeir ná talsverðum fjölda verða þeir oft á tíðum skaðvaldar í matjurta- og skrautjurtagörðum. Margir gæða sér einnig á hræjum, skít eða jafnvel öðrum sniglum.Garðsnigill með stóran kuðung á bakinu. Brown or yellowish shell - 5 dark spirals and round white lipped mouth.

Cornu aspersum, known by the common name garden snail, is a species of land snail, a terrestrial pulmonate gastropod mollusc in the family Helicidae, the typical snails. This species is one of the best-known of all terrestrial molluscs. The species has been placed in the genus Helix, in all sources between 1774 and 1988, and in most sources until quite recently. But in a number of sources since 1990, this species has been placed in one of three other genera, depending on the classification in relation to Helix aperta and on the accepted interpretation of the ICZN Code's Article 1.3.2 for the Cornu problem. For those who regard Cornu as available the name can be Cornu aspersum (if they do not like to classify it in Helix). Those who do not regard Cornu as available, and do not like to classify the species in Helix, can select between Cantareus aspersus (this is the option for those who classify Helix aperta in the same genus as Helix aspersa, as was done by Italian research teams and others) and Cryptomphalus aspersus (for those who like to classify the two species in different genera, as was done by Ukrainian and Russian research teams). See more:
http://en.wikipedia.org/wiki/Helix_as...

Sniglar (fræðiheiti: Gastropoda) eru stærsti flokkur lindýra með 60-75.000 tegundir, þar á meðal land- og sjávarsnigla og ótal sjávar- og vatnadýr. Sniglar eru venjulega með höfuð sem á eru tveir fálmarar og kviðlægan fót. Flestar tegundir eru með eina skel sem oftast er undin upp og myndar snúð eða spíral (kuðung). Sumar tegundir eru með nokkurs konar lok sem lokar skelinni þegar dýrið dregur sig inn í hana. Sniglar eru með skráptungu, sem er tennt hornkennd tunga sem þeir nota til að skrapa fæðu og rífa hana, t.d. lauf eða plöntur. Sjá meira: http://is.wikipedia.org/wiki/Sniglar

Lungnasniglar (Pulmonata) eru landdýr, með örfáum undantekningum. Þeir hafa umsnúinn kuðung en fjölmargar áberandi tegundir hafa í krafti þróunar tapað kuðungnum. Á enskri tungu eru lungnasniglar kallaðir slugs. Hjá lungnasniglum virkar möttulholið sem lungu og reiða þeir sig á einhvers konar lungnaöndun, ólíkt öðrum sniglum sem anda annað hvort með tálknum eða beint í gegnum húð. Þekktar tegundir innan undirflokks lungnasnigla eru bobbar svo sem brekkubobbi og garðbobbi. Þekktar eru um 28.000 tegundir. Fæðuval snigla er ákaflega fjölbreytilegt. Flestar tegundirnar eru grasbítar, éta þang eða ýmsar landjurtir, en aðrar eru hræætur, grotætur (éta lífrænar leifar plantna og dýra) eða jafnvel kjötætur. Þetta endurspeglar hina fjölbreyttu lífshætti sem sniglar hafa lagað sig að á þeim hundruðmilljóna ára sem þeir hafa verið við lýði, og eru þeir án efa langfjölbreytilegasti hópur lindýra hvað lífshætti varðar. Sjá meira: http://www.visindavefur.is/svar.php?i...

Rannsóknir á tegundinni Helix aspersa, sem er stór og nokkuð algengur evrópskur landsnigill, hafa sýnt að mök standa yfir í 4-12 klukkustundir. Tegundir Helix-ættkvíslarinnar gera sér lítið hreiður eða skál í rakan jarðveginn, 1,5 til 3 cm djúpa. Þremur dögum eftir að frjóvgun á sér stað losar snigillinn eggin, sem eru á bilinu 50-100, í hreiðurholuna.

Á meðan ungviðið þroskast í egginu myndast skelin einnig. Þegar afkvæmin skríða úr eggi eru þau eins og litlar eftirmyndir foreldranna en skelin er þó afar viðkvæm til að byrja með. Ungviðið vex hratt fyrstu vikurnar og með vextinum styrkist skelin til muna og verður þá fyrst raunveruleg vörn fyrir snigilinn. Sjá meira: http://www.visindavefur.is/svar.php?i...

Talið er að snigillinn Helix aspersa hafi borist til Bretlandseyja á tímum Rómverja fyrir um 2000 árum. Í dag lifir hann um allt Bretland nema á nyrstu svæðunum. Fræðimenn telja að ástæðan fyrir því sé sú að Helix aspersa sé þar við nyrðri mörk mögulegrar útbreiðslu sinnar. http://www.visindavefur.is/svar.php?i...