Tağut Nedir?

Tağutlar çoktur. Ancak bunların önde gelenleri beş tanedir:

1 - İnsanları Allah'tan başkalarına ibadete çağıran şeytan.

2 - Allah'ın hükümlerini değiştiren zalim idareciler.

3 - Allah'ın indirdiklerinden başka hükümlerle hükmedenler.

4 – Allah’ın dışında Gaybı bildiğini iddia eden kişi.

5 – Allah’ın dışında kendisine ibadet edilen ve buna rıza gösteren

İbni Cerir Taberi şöyle dedi:

“Bana göre tağuta verilecek en doğru mana; Allah (c.c)’a karşı haddini aşan ve Allah (c.c)’tan başka kendisine zorla veya gönüllü itaat edip bağlanılarak ibadet edilendir. Kendisine ibadet edilen bu varlık bir insan olabileceği gibi şeytan, put veya herhangi bir şey de olabilir.” (Taberi Tefsiri)

İmam Kurtubi şöyle dedi:

“Tagut; kahin, şeytan ve sapıklıkta öncü olan kimselerdir.”(Kurtubi Tefsiri c: 3 s: 282)

Kurtubi bir başka yerde şöyle dedi:

“Tağutu reddedin”, demek; “şeytan, kahin, put ve bunlar gibi Allah (c.c)’tan başka ibadet edilen ve sapıklığa çağıran herşeyi terkedin” demektir.” (Kurtubi tefsiri c: 9 s: 10)

Şeyhülislam İbn Teymiyye (rahimehullah) şöyle dedi:

“Tağut, Fa’lut kalıbında olup tuğyandan türemiştir. Tuğyan ise haddi aşmaktır. Bu ise zulüm ve haksızlıktır. Allah (c.c)’tan başka kendisine ibadet edilen kişi, eğer buna razıysa tağut olmuştur.

(Tağutun tarifiyle ilgili burada sınır konulmasının sebebi Allah (c.c)’tan başka kendilerine ibadet edilen nebi ve salih kişileri istisna etmek içindir. Zira onlar, hiç bir şekilde kendilerine ibadet edilmesine razı değildirler. Bu sebeble onlar tagut olarak isimlendirilmezler. Fakat bu kimselere ibadet eden kimseler reddedilir ve tekfir edilirler.)

Bu sebeble Rasulullah (Sallâllâhü Aleyhi ve Sellem), putları tağutlar olarak isimlendirmiştir.

Sahih bir hadiste Rasulullah (Sallâllâhü Aleyhi ve Sellem) şöyle dedi:

“Tağutlara ibâdet edenler (âhiret gününde) tağutların peşine düşerler.”

Allah (c.c)’a isyan konusunda, hidayet ve hak dinin dışında, kitab ve sünnete muhalif olarak kendisine itaat edilip, bağlanılan her yol tağuttur. Bu sebeble Allah (c.c)’ın kitabı dışında hüküm veren ve kendisine muhakeme olunan kişiye tağut ismi verilmiştir. Firavun’a da işte bu sebeble tağut denilmiştir.” (Fetvalar c: 28 s: 200)

İbn Kayyım el-Cevziyye (rahimehullah) dedi ki:

“Tağut; kendisine ibadet edilme, bağlanılma ve itaat edilme konusunda haddini aşan kul demektir. İnsanların tağutu; Allah (c.c) ve rasulünün kanunlarıyla hükmetmeyen, Allah (c.c)’tan başka kendisine muhakeme olunan, ibadet edilen ve Allah (c.c)’ın emrine dayanmaksızın ve Allah (c.c)’a itaat etmeksizin zatı için tabi olunanlardır. İşte alemlerin tağutu bunlardır.

Bunları düşünür ve insanların durumuna bakarsan, insanların çoğunun Allah (c.c)’a değil, tagutlara ibadet ettiğini, Allah (c.c) ve rasulünün hükümlerine değil tagutların hükümlerine muhakeme olduğunu, Allah (c.c) ve rasulüne değil, tağuta itaat edip tabi olduklarını görürsün.” (A’lamu’l Muvakkiin c: 1 s:50)

Şeyh Muhammed Hamid el Fıkhi şöyle dedi:

“Selef alimlerinin tagut hakkındaki sözlerinden şu anlaşılır: Tağut; Allah (c.c)’a ibadet etmeyi, dinde ihlaslı olmayı, Allah (c.c) ve Rasulüne itaat etmeyi engelleyerek başka yönlere sevkedendir.

Bu, cin ve insanlardan şeytanlar olabileceği gibi, ağaç, taş ve başka şeyler de olabilir.

İslam şeriatine muhalif kanunlarla hükmetmek, insanın kan, mal ve ırzları konsunda hüküm vermek için konulan bütün kanunlar, Allah (c.c)’ın şeriati olan hadleri kaldıran, faizin, zinanın ve içkinin haramlığını iptal eden bütün beşeri kanunlar tağut kavramına girerler.

Zaten böyle kanunların her biri başlı başına birer tağuttur. Aynı şekilde yazan kişinin niyeti ne olursa olsun, ister bilerek yazsın isterse bilmeden yazsın, haktan ve Rasulullah (Sallâllâhü Aleyhi ve Sellem)’in getirdiği şeriatten yüz çevirmek için yazılan her kitap da birer tağuttur.”

(Fethül Mecid kitabında dipnot s: 282, Dar’el Kutubil İlmiyye)

#Tağut #Tevhid #Şirk