Hüzzam Peşrev (Seyfettin Osmanoğlu) (1. Hane ve Teslim) Nota Eşliğinde (Ahenk: Kız Neyi )

SEYFETTİN OSMANOĞLU (1874-1927)

Şehzade Mehmed Seyfeddin Efendi, 1874’te Dolmabahçe Sarayı’nda doğdu. Sultan Abdülaziz'in 5. oğludur. Annesi Gevheri Kadınefendi'dir. 1876’da Sultan Abdüláziz’in öldürülmesi üzerine küçük yaşta yetim kalınca, kuzeni II. Abdülhamid tarafından yetiştirilmiştir. Bahriye'ye intisap etmiş ve Bahriye Ferikliğine (Oramiral) kadar yükselmiştir. Boğaziçindeki Şirket-i Hayriyye vapurlarında kaptanlık yapmıştır.

Sanatla uğraşmak, Seyfeddin Efendi’nin ailesinde gelenek ve sıradan bir iş gibiydi. Babası Sultan Abdüláziz hem ressam hem bestekárdı, ağabeyi Halife Abdülmecid Efendi de aynı yolu seçmiş, hattá daha da ilerleyerek tam bir profesyonel ressam olmuş, Türk resmine öncülük etmişti. Bir diğer ağabeyi Şevket Efendi piyanistti. Seyfeddin Efendi de aynı yolda yürümüş ve zamanının önde gelen sanatçılarından olmuştu. Oğulları Şehzade Mehmed Abdülaziz, Mahmud Şevket ve Ahmed Tevhid efendiler iyi birer tamburî, kızı Fatma Gevherî Sultan pek çok bestesi bulunan usta bir tambur ve kemençe icracısıdır.

Osmanlı hânedanında III. Selim’den sonra yetişmiş en büyük bestekârlardan olan Seyfeddin Efendi, İstanbul’da birçok mûsikişinası himaye etmiştir. Saraydaki eğitimi sırasında sanata karşı yeteneğiyle dikkat çekmiş, küçük yaşlarda resim ve mûsiki dersleri almaya başlamıştır. Mûsikideki hocaları arasında Tanbûrî Cemil Bey ile Santûrî Edhem Efendi en önemlileridir.

Bestekârlığı yanında iyi bir hânende, piyano, tambur, kemençe ve özellikle kanun sazında düzeyli bir icracıdır. Dinî ve din dışı sahalarda klasik üslûpta bestelediği peşrev, saz semâisi, marş, longa, tavşanca, beste, semâi, şarkı, tevşîh ve ilâhi formlarındaki eserleri onun bestecilikteki başarısını göstermektedir.

Seyfeddin Efendi'nin bugün sadece iki saz eseri, Hüzzam ve Bayati peşrevleri ile birkaç ilâhisi biliniyor. Her iki saz eseri de gerek melodileri, gerekse teknik yapıları bakımından Türk Müziği’nin önde gelen en parlak eserlerinden kabul edilir.

Türkiye'den ayrıldıktan sonra yerleştiği Fransa'nın Nice şehrinde 19 Ekim 1927 tarihinde bağırsak rahatsızlığından vefat etti. Cenazesi Suriye'ye götürülerek, Şam'da Süleymaniye Camii haziresine defnedilmiştir.