John Beag Ó Flatharta - Amhrán Ráth Cairn

An chéad amhrán a scríobh Ciarán Ó Fatharta faoi Ghaeltacht na Mí á chasadh ag John Beag Ó Flatharta

Nach iomaí píosa a d'fhéadfainn scríobh,
Dá mbéinn ábalta ar pheann,
Faoi na smaointe a d'fhág m'intinn,
Is an chuid atá fós ann,
Tá an leathchéad bliain seo curtha am dhíom
Faoi mhisneach, brón is brí
Ó thug mé an ruaig bliain 'tríocha cúig,
Go Ráth Cairn Glas na Mí.

Ó maidin Aoine a chaoin na daoine,
Ag fágáil againn slán,
Níorbh é ár nádúr an áit a fhágáil,
Is an gabháltas ' bhí againn ann,
Sé De Valera a d'athraigh an scéal,
Mar is fear é a bhí thar cionn
Mar cheap sé Éire a dhéanamh Gaelach,
Is an Ghaeilge a chur chun cinn.

Ó fágadh an baile is chuaigh go Gaillimh,
Is ghlan soir Orán Mór,
Bhí mná le páistí ina mbaclainn fáiscthe,
Ag triall ar Thír na nÓg,
Fuair muid treoir sa mbaile mór,
Le titim drúcht na hoíche,
Is bhí ceann scríbe curtha againn dhínn
Ráth Cairn Glas na Mí.

Nach muid a bhí náireach lá arna mhárach,
Ag siúlóid thart faoin tír,
Á chur faoi ndeara le Conamara,
Is an áit a mbíodh an spraoi,
Ach chuir mo shúile deoir le dúil,
Is ghlac mé misneach is brí,
Chuir mé dhíom an cumha i mo bhaile nua,
I Ráth Cairn Glas na Mí.

Ó d'imigh lá agus seachtain bhreá,
Is nárbh fhada ann sé mhí
Tógadh talamh ar phócaí folmha,
Is cuireadh rudaí i gcaoi,
Ó thug gach éinne cabhair dá chéile,
Is mhaolaigh sin ár gcás,
Bhí De Valera ceart an chéad uair,
Bhí fréamh na Gaeilge ag fás.

Bhí againn fuíoll nuair a d'fheabhsaigh an saol,
Is bhí an baile ag fáil níos fearr,
Bhí treabhaire is eallach ag gach teaghlach,
Is talamh a bhí thar barr,
Bhí chuile shórt den ghreann is den spórt,
Le fáil a'ainn chuile lá,
Is le cabhair ár bpócaí tá scoil tógtha
Is áras pobail bhreá.

Ó tá go leor le déanamh fós,
Ach tógfaidh sé roinnt am,
De réir a chéile tógfar séipéal,
Is beidh an tAifreann Gaeilge againn ann,
Beidh an mhuintir thiar ag tíocht aniar,
Le scléip is spórt is spraoi,
Is beidh fáilte is féasta roimh gach éinne,
I Ráth Cairn Glas na Mí.

Tá an leathchéad bliain seo curtha am dhíom,
Is nach ait mar a d'imigh an t-am,
Tá cnámha na nglúine a tháinig romhainn,
Faoi shuaimhneas sínte againn ann,
Ach beidh an t-aos óg a thiocfas fós,
Ag inseacht ár scéal faoi,
Is beidh an Ghaeilge bheo le fáil go deo,
I Ráth Cairn Glas na Mí.