Eleftheria Arvanitaki - Parapono - H Xenitia (lyrics)

Lyrics: Lina Nikolakopoulou
Music: Ara Dinkjian

Παράπονο

Βαριά βραχιόλια οι λύπες
Πώς μ' αγαπάς δεν είπες
Το 'χω παράπονο, μάνα μου, στόμα μου
Κι ας πέθαινε το σώμα μου

Σου στέλνω μ' ένα γράμμα
Του φεγγαριού τη λάμα
Πάρ' τη και χτύπα με, μάνα μου, τρέλα μου
Κι αν κλαίει η ψυχή σου γέλα μου

Ξενιτιά

Ψηλά βουνά κι εσείς των άστρων θωριές
Ποτάμια αχνά, ελάτια, δάφνες, μυρτιές

Την καρδιά μου, αχ φωτιά μου, όποιος δει
Να του πει να 'ρθει κοντά μου, μην αργεί
Ξενιτιά μου, ερωτά μου, φως κι αυγή
Πριν ραγίσει απ' τον σεβντά μου όλη η γη

Αηδόνι εσύ, πλανεύτρα στάχτη που καις
Με ποιο κρασί, μεθάει τα μάτια του πες


Parapono (Complaint)

Heavy bracelets the sorrows
You haven't even said you love me
I've got this complaint my beloved one,
tender lips of mine say you love me
and my body, might as well die.

I'm sending you with a letter
the sharp sickle of the new moon.
Take it and turn it against me, my one
and only, my inspiration
and if your soul is weeping, smile at me.

I Xenitia (Exile)

Mountains high and you glow of the stars
mist of rivers, fir-trees, laurels, myrtels.

My fate, let the one who sees my heart
tell her to run back to me, without delaying.
Exile of mine, my love, light and dawn
before the whole world cracks
under the sigh of my heart.

Tell me nightingale
seducing ash still burning
which wine brings drunkness
to his eyes.