Скачать или смотреть รู้ก่อนป้องกันได้! 'อัลไซเมอร์'สมองเสื่อมที่ทุกคนรู้จักแต่อาจยังไม่รู้จริง

วันอาทิตย์ ที่ 21 กันยายน พ.ศ. 2568, 20.34 น.
สถาบันประสาทวิทยา กรมการแพทย์เผย โรคอัลไซเมอร์ เป็นหนึ่งในโรคสมองเสื่อม ที่เกิดจากความเสื่อมถอยของการทำงาน หรือโครงสร้างของเนื้อเยื่อสมอง ซึ่งมักพบในผู้สูงอายุ โดยผู้ป่วยในกลุ่มนี้ไม่ได้มีความผิดปกติเพียงแค่เรื่องของความจำ แต่จะมีปัญหาเรื่องพฤติกรรมและการแสดงออกร่วมด้วย โดยอาการจะเริ่มจากบกพร่องเล็กน้อยไปจนถึงสมองเสื่อมรุนแรง นับเป็นปัญหาที่เพิ่มมากขึ้นในสังคมไทยที่ปัจจุบันเป็นสังคมผู้สูงอายุอย่างสมบูรณ์ทุกคนจึงมีความจำเป็นต้องมีความรู้ความเข้าใจที่ถูกต้อง เพื่อให้ผู้ป่วยได้รับการดูแลอย่างเหมาะสมและให้มีคุณภาพชีวิตที่ดี
นายแพทย์ธนินทร์ เวชชาภินันท์ รองอธิบดีกรมการแพทย์ เปิดเผยว่าปัจจุบันประเทศไทยได้เข้าสู่สังคมสูงอายุสมบูรณ์ในปี 2565 ซึ่งมีประชากรผู้สูงอายุตั้งแต่ 60 ปีขึ้นไปมากกว่าร้อยละ 20 ของประชากรทั้งหมด โดยหน่วยงานทั้งราชการ เอกชน รวมถึงภาคประชาชนจำเป็นต้องมีความเข้าใจในปัญหาสุขภาพของผู้สูงอายุอย่างรอบด้าน หนึ่งในปัญหาสุขภาพผู้สูงอายุที่สำคัญมาก คือภาวะสมองเสื่อมรายงานในปี 2563 ประมาณการว่า มีผู้สูงอายุที่มีภาวะสมองเสื่อมสูงถึง 651,950คน จากผู้สูงอายุ 12 ล้านคน คิดเป็นร้อยละ 5.43 ของผู้สูงอายุทั้งหมด โดยมีโรคอัลไซเมอร์เป็นสาเหตุของภาวะสมองเสื่อมที่พบมากที่สุด ปัจจุบันกระทรวงสาธารณสุขมีนโยบายเน้นการให้บริการสอดรับสังคมผู้สูงอายุ โดยการจัดระบบบริการผู้สูงอายุแบบองค์รวม ในสถานพยาบาลทุกแห่งทั่วประเทศ ในรูปแบบคลินิกผู้สูงอายุ
ว่าที่ร้อยตำรวจโทหญิง แพทย์หญิง นภา ศิริวิวัฒนากุล ผู้อำนวยการสถาบันประสาทวิทยา กล่าวเพิ่มเติมว่า โรคอัลไซเมอร์ เป็นสาเหตุของภาวะสมองเสื่อมที่พบบ่อยที่สุดทั่วโลก เกิดจากการสะสมของโปรตีนที่ผิดปกติในระบบประสาท ทำให้เกิดการทำลายเซลล์ประสาทและเกิดภาวะสมองฝ่อตามมา ปัจจัยเสี่ยงอาจเกิดได้จากกรรมพันธุ์และสิ่งแวดล้อม แต่ปัจจุบัน ยังไม่มีข้อสรุปที่ชัดเจนว่าเกิดจากสาเหตุใด อาการที่พบบ่อยที่สุดมักพบในผู้สูงวัยที่อายุตั้งแต่ 65 ปีขึ้นไป มีปัญหาความจำบกพร่อง ผู้ป่วยจะเริ่มถามซ้ำ ๆ จำวัน เวลา และสถานที่ของเหตุการณ์ในอดีตที่เพิ่งผ่านมาไม่ได้ เมื่ออาการของโรคเป็นมากขึ้น ผู้ป่วยอาจเสียความสามารถในการทำกิจวัตรประจำวัน รวมถึงมีปัญหาพฤติกรรม เช่น หงุดหงิดง่ายขึ้น หลงผิด หรือมีอาการหลอนตามมา ท้ายที่สุดผู้ป่วยจะมีปัญหาด้านสมรรถภาพสมองบกพร่องในทุกด้าน จนไม่สามารถช่วยเหลือตัวเองได้ ซึ่งสร้างความยากลำบากมากขึ้นต่อการใช้ชีวิตของผู้ป่วยและการดูแลของญาติ การรักษาปัจจุบันประกอบด้วยการรักษาทางยา ซึ่งจะช่วยชะลอให้ภาวะความจำเสื่อมถอย ช้าลงเล็กน้อย ผู้ป่วยจะทำกิจวัตรประจำวันได้ดีขึ้น การปรับพฤติกรรมหรือทำกิจกรรมเพื่อฟื้นฟูสมรรถภาพความจำ รวมถึงการรักษากายและใจโดยรวมให้ดีก็เป็นส่วนที่สำคัญ ซึ่งศูนย์ความเป็นเลิศภาวะสมองเสื่อม สถาบันประสาทวิทยา