สด จิตรลดา เป็นแชมป์โลกที่ไม่เคยต่อยมวยสากล แต่ติดอันดับโลก

สด จิตรลดา เป็นแชมป์โลกชาวไทยคนที่ 8 โดยเป็นแชมป์ในรุ่นฟลายเวท ของสภามวยโลก และแชมป์เดอะริง
สถิติการชก: ชกอุ่นเครื่อง และ ชกนอกรอบ
5 ธันวาคม พ.ศ. 2526 : ชนะน็อกยก 4 ศรีธัญญา ศิษย์เสน่ห์ ที่ เวทีมวยช่อง 7 สี
23 มกราคม พ.ศ. 2526 : ชนะคะแนน 6 ยก สุริยะ ปทุมวดี ที่ เวทีมวยช่อง 7 สี
18 ธันวาคม พ.ศ. 2526 : ชนะน็อกยก 3 นิพนธ์ยุทธ ศักดิ์อาดัม ที่เวทีมวยช่อง 7 สี
30 มกราคม พ.ศ. 2526 : ชนะน็อกยก 2 เจ้าเณรน้อย จอมคาถา ที่เวทีมวยช่อง 7 สี
6 พฤษภาคม พ.ศ. 2527 : ชนะน็อกยก 7 วิค เพนแกรม (ธงของประเทศฟิลิปปินส์ ฟิลิปปินส์) ที่ เวทีมวยช่อง 7 สี
ไม่ทราบวัน เดือน พ.ศ. 2527 : ชนะน็อกยก 7 รูดี้ พาลิเกา (ฟิลิปปินส์) ที่ เวทีมวยช่อง 7 สี
ชกนอกรอบ 30 สิงหาคม พ.ศ. 2529 : ชนะน็อกยก 9 แช มุนจิน (ธงของประเทศเกาหลีใต้ เกาหลีใต้) ที่ เวทีมวยชั่วคราวสวนสยาม กรุงเทพฯ
9 พฤศจิกายน พ.ศ. 2531 : ชนะน็อกยก 8 รอนนี่ เบอร์ลาโน่ (ฟิลิปปินส์) ที่ เวทีมวยราชดำเนิน
30 ธันวาคม พ.ศ. 2531 : ชนะทีเคโอยก 9 เนลสัน คาบิ๊ก (ฟิลิปปินส์) ที่ สนามมวยเวทีลุมพินี
28 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2532 : ชนะน็อกยก 6 บอย เซลโรดา นักมวยชาวฟิลิปปินส์ ที่สนามมวยเวทีลุมพินี
27 กันยายน พ.ศ. 2532 : ชนะคะแนน 10 ยก เวลจี้ ลิโอโนร่า นักมวยชาวฟิลิปปินส์ ที่เวทีมวยราชดำเนิน
6 กรกฎาคม พ.ศ. 2534 : ชนะน็อกยก 6 ปาร์ค ชอง พิล (เกาหลีใต้) ที่ เวทีมวยช่อง 7 สี
28 สิงหาคม พ.ศ. 2534 : ชนะน็อกยก 5 ทาโรน่า มาลูส (ฟิลิปปินส์) ที่ เวทีมวยช่อง 7 สี
แชมป์โลก WBC รุ่นฟลายเวท (สมัยที่ 1), เดอะริง
ชิง 22 มิถุนายน พ.ศ. 2527 : ชนะคะแนน 12 ยก กาบริเอล เบร์นัล (ธงของประเทศเม็กซิโก เม็กซิโก) ที่ อาคารกีฬานิมิบุตร สนามกีฬาแห่งชาติ
ป้องกันตำแหน่งครั้งที่ 1 : 20 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2528 ชนะอาร์ทีดี​ยก 4 ชาร์ลี มากรี (ธงของสหราชอาณาจักร สหราชอาณาจักร) ที่ พระราชวังอเล็กซานดรา วูดกรีน กรุงลอนดอน[4] [5]
ป้องกันตำแหน่งครั้งที่ 2 : 22 มิถุนายน พ.ศ. 2528 เสมอ 12 ยก กาบริเอล เบร์นัล (เม็กซิโก) ที่ อาคารกีฬานิมิบุตร สนามกีฬาแห่งชาติ
ป้องกันตำแหน่งครั้งที่ 3 : 22 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2529 ชนะคะแนน 12 ยก เฟรดิ กัสติโย (เม็กซิโก) ที่ สนามกีฬาซาบาห์ อัล ซาเล็ม คูเวตซิตี ประเทศคูเวต
ป้องกันตำแหน่งครั้งที่ 4 : 10 ธันวาคม พ.ศ. 2529 ชนะคะแนน 12 ยก กาบริเอล เบร์นัล (เม็กซิโก) ที่ อินดอร์ สเตเดียม หัวหมาก[6]
ป้องกันตำแหน่งครั้งที่ 5 : 5 กันยายน พ.ศ. 2530 ชนะน็อกยก 5 อันห์ เรกี (เกาหลีใต้) ที่ อินดอร์สเตเดียม หัวหมาก
ป้องกันตำแหน่งครั้งที่ 6 : 31 มกราคม พ.ศ. 2531 ชนะอาร์ทีดี​ยก 7 ฮิเดอากิ คามิชิโระ (ธงของประเทศญี่ปุ่น ญี่ปุ่น) ที่ โอซากะ โจ ฮอล เมืองโอซากะ ประเทศญี่ปุ่น
เสียแชมป์ : 24 กรกฎาคม พ.ศ. 2531 แพ้คะแนน 12 ยก คิม ยง-คัง (เกาหลีใต้) ที่ ศูนย์กีฬาในร่ม เมืองโปฮัง
แชมป์โลก WBC รุ่นฟลายเวท (สมัยที่ 2)
ชิง : 3 มิถุนายน พ.ศ. 2532 ชนะคะแนน 12 ยก คิม ยง-คัง (เกาหลีใต้) ที่ สนามกีฬาจังหวัดตรัง จังหวัดตรัง
ป้องกันตำแหน่งครั้งที่ 1 : 30 มกราคม พ.ศ. 2533 ชนะคะแนน 12 ยก ริค ซิโอโดร่า (ฟิลิปปินส์) ที่ สนามมวยเวทีลุมพินี
ป้องกันตำแหน่งครั้งที่ 2 : 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2533 ชนะคะแนน 12 ยก การ์โลส กาบริเอล ซาลาซาร์ (ธงของประเทศอาร์เจนตินา อาร์เจนตินา) ที่ สนามกีฬากองทัพบก ถ.วิภาวดีรังสิต
ป้องกันตำแหน่งครั้งที่ 3 : 7 กันยายน พ.ศ. 2533 ชนะทีเคโอ​ยก 11 ริชาร์ด คลาร์ก (ธงของประเทศจาเมกา จาเมกา) ที่ อินดิเพนเดนซ์พาร์ก คิงส์ตัน ประเทศจาเมกา
ป้องกันตำแหน่งครั้งที่ 4 : 24 พฤศจิกายน พ.ศ. 2533 ชนะคะแนน 12 ยก ชัง ช็อน-กู (เกาหลีใต้) ที่ ศูนย์กีฬาในร่ม โอลิมปิคปาร์ก ยิมเนเซียม โซล
เสียแชมป์ : 15 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2534 แพ้ทีเคโอยก 6 เมืองชัย กิตติเกษม ที่ สนามกีฬาจังหวัดพระนครศรีอยุธยา​ จังหวัดพระนครศรีอยุธยา
เคยชิงแชมป์ต่อไปนี้แต่ไม่สำเร็จ
31 มีนาคม พ.ศ. 2527 ชิงแชมป์โลก WBC รุ่นจูเนียร์ฟลายเวท แพ้คะแนน 12 ยก ชัง ช็อน-กู (เกาหลีใต้) ที่ ปูซาน กูด็อก ยิมเนเซียม​ ปูซาน
28 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2535 ชิงแชมป์โลก WBC รุ่นฟลายเวท แพ้ทีเคโอยก 9 เมืองชัย กิตติเกษม ที่เวทีมวยชั่วคราว ฟาร์มจระเข้และสวนสัตว์สมุทรปราการ[7]
รวมสถิติการชกทั้งหมด 29 ครั้ง ชนะ 23 ครั้ง แพ้ 4 ครั้ง เสมอ 1 ครั้ง (ชนะน็อก 14 ครั้ง)