uçması mümkün olmayan kuşlar ülkesi

Senden önce uçması mümkün olmayan , kanatlarının varlığını unutmuş , yaratılış gayesinden kendini unutacak kadar uzaklaşmış , kaffessiz kafeste yaşayan bir kuştum .
Sanırdım ki gökyüzünün o engin mavisi sadece benim içmek için uzandığım suyun bir
yanılsaması .
Sanırdım ki bakarken bile başımın döndüğü o dev ağaçlar benim düşmanım. Benim yuvam şu cılız ayaklarımın bastığı toprakta . Sanırdım ki ben toprak ehliyim . Sonra sen geldin . Baktım senin de ayakların topraktaydı , güvendim . Eğildin beni avucuna aldın . Ellerin sıcak değildi. Ellerin sadece merhametti , korkmadım . Yavaşça dokundun kanatlarıma . Kanatlarımın varlığını hatırladım .Bu hatırlayış canımı yaktı . Başımı okşadın gördüm ki o göğün mavisi gün ışığı kadar gerçekmiş. Beni aldın bir ağacın dalına çıkardın sonra yavaşça bıraktın .Dedim ki ben düşüyorum meğerse uçuyormuşum. Sen bir kanadımdan tutmuşsun . bundan sonra da hep tutarmışsın.Senden önce cılız ayaklı , bastığı toprağı mesken bellemiş bir kuştum sen geldin benim mülteciliğime bir son verdin.Bundan sonra gökyüzünde kuş görsem senden bilirim.


fotoğraftaki zâd : Mustafa yaşar göletderevi ( k.s.)